آزاده کریمی – بیش از چهار سال از گم شدن ۴۸ هزار سند و نسخه‌های خطی پژوهشگاه سازمان میراث فرهنگی در دولت محمود احمدی‌نژاد می‌گذرد، ولی هرگز این پرونده به طور جدی مورد پیگیری قضایی قرار نگرفته است.
پرونده این اسناد در دولت یازدهم با وعده‌های بی اساس و تمرکز بر پیشروی روند پیگیری همراه بوده و گم شدن آنها حتی در مواردی توسط مدیران از اساس تکذیب شده است.
این اسناد و نسخه‌های خطی طی اجرای طرح تمرکززدایی از پایتخت در دوران احمدی نژاد، با انتقال به شهر شیراز مفقود شده‌اند.
اسباب‌کشی شبانه پژوهشگاه میراث فرهنگی بدون سرشماری اسناد و در گونی‌های برنج و کارتن انجام شد و نتیجه ای جز گم شدن و آسیب دیدن محتویات کتابخانه پژوهشگاه نداشت.
اطلاعاتی که توسط کارمندان سازمان میراث فرهنگی به بیرون درز پیدا کرده، اکنون به موضوعی بی اهمیت و در دست بررسی تبدیل شده است.
اخیرا هم رئیس سازمان میراث فرهنگی از ارائه گزارشی بالغ بر ۳۰۰ تا ۴۰۰ صفحه در این باره به دادستانی تهران خبر داده است.
در این باره با رضا مرادی غیاث‌آبادی پژوهشگر و کارشناس امور باستان‌شناسی و یکی از منتقدان جدی سازمان میراث فرهنگی گفت‌و‌گویی داشتیم که می‌شنوید.
