جعفری از مدیران شهرداری تهران می‌گوید هر تهرانی به طور متوسط روزی حدود ۷۰۰ گرم زباله تولید می‌کند و شهرداری برای حمل زباله‌های شهر روزانه یک میلیارد و ۸۰۰ هزار میلیون تومان پول می‌دهد و هر چه تفکیک زباله‌ها بیشتر در محل انجام شود این هزینه کمتر می‌شود.
ما سالانه به اندازه نیمی از جمعیت کشور دورریز تلفن موبایل داریم، در میان زباله‌های پایتخت ایران چیزهای عجیب و غریبی مانند تفنگ، هفت‌تیر، خمپاره، نارنجک و حتی بخش‌هایی از اعضای بدن انسان دیده می‌شود!
جعفری می‌گوید، ما در تهران روزانه هفت هزار تن زباله تولید می‌کنیم، برای این مقدار زباله باید ۲۵۰ اتوبوس بزرگ را پر از زباله کنیم یعنی اگر یک ورزشگاه صد هزار نفری داشته باشیم که نیم متر در آن زباله بریزیم هر روز به سه ورزشگاه صد هزار نفری نیاز داریم.
سال‌هاست شهرهای بزرگ به خصوص پایتخت با مشکل انبوه زباله روبرو هستند، این در حالی است که برخی کشورهای پیشرفته از جمله آلمان واردات زباله را در دستور کار خود قرار داده‌اند و این واردات به معنی آن است که زباله‌ها گاهی اوقات نه تنها ضرر ندارند بلکه مفید هم هستند: در دنیا کارخانه‌های زباله‌سوز ایجاد شده است که برای استفاده و صرفه اقتصادی آن باید یک میزان مشخصی خوراک زباله به آن داده شود. این دستگاه زباله را می‌سوزاند و از طریق آن برق تولید می‌کند. پس باید مدام زباله داشته باشد.
جعفری می‌افزاید، ما حداکثر تا دو ماه دیگر دو قرارداد امضا می‌کنیم که دو کارخانه زباله‌سوز ۱۶۰۰ تنی را ظرف ۳۰ ماه ساخته و بهره‌برداری کنیم. بعد از آن می‌توانیم زباله‌هایمان را بسوزانیم و بدون هیچ آلودگی از آن برق بگیریم، اگر این اتفاق بیفتد با دفن زباله خداحافظی خواهیم کرد و پیشرفت بسیار خوبی برای کشور و شهر تهران خواهد بود.
زباله‌های تهران ۴۰ سال است در منطقه آرادکوه تهران دفن می‌شود و حجم آن آنقدر زیاد است که در حال حاضر مجبوریم روی تپه‌ها این دفن را انجام دهیم.
