پایگاه خبری المانیتور در گزارشی با اشاره به سابقه دوستی و همکاری حجتالاسلام حسن روحانی، رئیس جمهوری اسلامی ایران و آیتالله هاشمی رفسنجانی، رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام به نقل از منابعی که نامی از آنها نبرده نوشته این دو پس از انتخابات ریاست جمهوری به تدریج از یکدیگر فاصله گرفتهاند ولی اطرافیان رفسنجانی این موضوع را رد میکنند.
در مقدمه این تحلیل آمده «حسن روحانی پیش از آن که در انتخابات ژوئن ۲۰۱۳ به ریاستجمهوری برگزیده شود به عنوان دوست نزدیک و رفیق ثابت آیتالله علی اکبر هاشمى رفسنجانى، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام شناخته میشد. روحانی از همان زمان که اداره دور اول مذاکرات هستهای با غرب را برعهده گرفت [مذاکراتی که از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۵ ادامه داشت و به شکست انجامید] لقب «شیخ دیپلمات» را از آنِ خود کرد. وی در تمام طول زندگی سیاسیاش، از زمانی که در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی، دبیر شورای عالی امنیت ملی بود و یا در زمان رئیس جمهور بعدی محمود احمدینژاد که از پست خود برداشته شد و نهایتاً در سال ۲۰۱۳ که مبارزات انتخاباتی خود را آغاز کرد، همه روحانی را دست راست رفسنجانی میدانستند. مروری بر مناصب سیاسی او در سالهای گذشته نیز حاکی از صحت این ادعا است.»
نویسنده ادامه داده «انتخاب روحانی به عنوان رئیس جمهور ایران تاکید اغلب تحلیلگران سیاسی بر اهمیت رفسنجانی در سیاست ایران و بازیهای پشتصحنه وی را به دنبال داشت. طبق گفته اعضای کارزار مشترک حامیان دولت و اصلاحطلبان، رفسنجانی در یکی از جلسات با اشاره به رقابتهای ریاستجمهوری ۲۰۱۳ صراحتاً اظهار داشته که «یک هفته پیش از انتخابات، روحانی ۳ درصد از آراء را داشت. با پشتیبانی من از او بود که ناگهان میزان آرای وی تا ۵۳ درصد بالا رفت».
به نوشته المانیتور، با وجود سابقه طولانیکه این دو نفر در کار با یکدیگر داشتهاند، اکنون شایعاتی در تهران حاکی از آن است که روحانی و رفسنجانی اختلاف نظرهایی دارند که موجب فاصلهگیری این دو از یکدیگر شده است. انتخابات ۲۶ فوریه مجلس خبرگان رهبری یکی از جنبههای اصلی این گسست سیاسی است. در لیست انتخاباتی انتخابات مجلس خبرگان که توسط اصلاحطلبان و حامیان دولت روحانی ارائه شده بود، رفسنجانی نفر اول و اسم روحانی در جایگاه دوم قرار داشت. بعد از تنها چند روز حامیان دولت روحانی لیست تازهای به سرگروهی روحانی منتشر کردند که در آن رفسنجانی نفر دوم لیست بود. دستِ آخر رفسنجانی با تعداد آرای قابل توجهی در این انتخابات اول شد و روحانی حتی نتوانست نفر دوم این انتخابات باشد و بعد از امامی کاشانی، به عنوان نفر سوم وارد مجلس خبرگان شد.
در بخش دیگری از این گزارش آمده «مسئله اصلی در این اختلاف که شایعه آن گسترش یافته، این است که رئیس جمهور چگونه قصد دارد خود را مستقل معرفی کند؟ او روش اعتدال را متعلق به خود میداند و به دنبال ایجاد جنبش سیاسی جدیدی است که همه میانهروها از هر دو طیف سیاسی را زیر چتر آن گرد هم آورد.»
یکی از مشاوران روحانی که خواسته نامش فاش نشود به المانیتور گفته «آقای رفسنجانی در سالهای اخیر از جنبش اعتدال فاصله گرفته و مواضع افراطی وی گاه و بیگاه برای دولت مشکل ایجاد کرده، آقای روحانی باید مستقل عمل کند. او مغلوب نخواهد شد و هیچ رقیبی نخواهد داشت. روحانی نیازی ندارد خود را با رفسنجانی و خاتمی معرفی کند این دیگران هستند که باید برای نزدیک شدن به او تلاش کنند».
فاطمه هاشمی: بعضی اوقات با یکدیگر دیدار خصوصی دارند
فاطمه هاشمی رفسجانی، فرزند ارشد رفسنجانی در روز ۱۰ سپتامبر در مصاحبهای با اعتمادآنلاین درباره این تلقی که بین پدرش با رئیسجمهور شباهتهایی وجود دارد گفته که رئیسجمهور «از هیچ نظری شبیه به آیتالله هاشمی نیستند. عدهای از این نظر شبیه میگویند که تفکراتی که ایشان برای سازندگی و اعتدال دارد به آقای هاشمی نزدیک است اما خیلی تفاوتهای زیادی با همدیگر دارند». فاطمه هاشمی رفسنجانی که عضو ارشد حزب اعتدال و توسعه است، افزود: «ایشان در روزهای آغازین تشکیل دولت به روحانی میگفتند من در کارهای شما هیچ دخالتی نمیکنم. اگر مشورت از من خواستید در کنارتان هستم اما دخالت هرگز. اگرچه بعضی اوقات با یکدیگر دیدار و ملاقات خصوصی و عمومی دارند».
سعید لیلاز: حقیت ندارد
سعید لیلاز، معاون حزب کارگزاران سازندگی، که یکی از پسران و یکی از دختران و برادر رفسنجانی از اعضای آن هستند، به المانیتور گفته که «جناح اصولگرا این داستانها را میسازد تا جبران مافات شکستهای خودش را بکند. این موضوع به هیچ وجه حقیقت ندارد. [روحانی و رفسنجانی] ممکن است دیدگاههای مختلفی در مورد مسائل خاص داشته باشد، اما اینکه بین آنها شکافی ایجاد شده، یا برخی سعی دارند چنین شکافی را بین روحانی و آیتالله ایجاد کنند، یک دروغ محض است».
با وجود این انکارها، به نظر میرسد که جناح محافظهکار در دولت احتمالاً به دنبال راهی برای جدا کردن روحانی از هاشمی رفسنجانی هستند. آنها گرچه روحانی را در کارزارهای انتخابی حمایت خواهند کرد، اما هیچ علاقهای ندارند که ببینند رفسنجانی در دولت نقشی فعال ایفا میکند. بنابراین آنها در تلاش هستند تا با تشویق روحانی به اتخاذ رویکردی مستقلتر بین این دو فاصله بیندازند. به هر حال اگر این تلاشها به نتیجه برسد، تنها نتیجهای که در پی خواهد داشت این است که اوضاع هم برای روحانی و هم رفسنجانی سختتر شود و نهایتاً همهچیز برای کسانی آسانتر شود که مخالف جنبش اعتدال هستند.