موژان محمد طاهر کارگردان سینما و فعال حقوق زنان که در یکی از خیابانهای تهران عریان شده بود، به جرم «تشویق به فساد و فحشا» به طور غیابی به حبس محکوم شد.
رسانههای داخلی به نقل از پایگاه خبری دادسرای عمومی و انقلاب تهران از دستگیری موژان محمد طاهری در چند روز گذشته خبر دادند. این در حالیست که دادستان تهران اشارهای به جزئیات حکم صادره برای این هنرمند ایرانی نکرده است. اما پیشتر بهمن کشاورز رئیس اتحادیه سراسری کانون وکلای دادگستری ایران گفته بود تشویق به فساد و فحشا میتواند تا ۱۰ سال زندان داشته باشد.
موژان در ۱۲ فروردین سال جاری که از این روز در تقویم رسمی کشور به عنوان «روز جمهوری اسلامی» یاد میشود، دو بار دست به اعتراض برهنه زده بود. یک مورد در خیابان گیشا و بار دیگر در اتوبان شیخ فضلالله در مقابل دوربین و در حالی که در زیر چادر لباسی به تن نداشت و روی بدن خود شعارهایی بر ضد نقض حقوق زنان نوشته بود، چادر خود را از سرش برداشت. وی پس از آن به خارج از ایران رفت و در آنجا مصاحبههایی با رسانهها انجام داد. انتشار فیلمهای وی در شبکههای مجازی و رسانهها با واکنشهایی در حمایت و همچنین انتقاد از وی روبرو شد.
موژان محمد طاهر درباره حرکت اعتراضی خود در ایران گفته بود: «این روز را برای نه گفتن به جمهوری اسلامی و قوانین ضد زناش انتخاب کردم».
وی با اشاره به اینکه این نوع اعتراض به زنان در ایران جسارت بیشتری میدهد که هویت خود را در صحنه مبارزه علیه وضع موجود پیدا کنند اظهار کرده بود که «زنانی هستند که از ابراز حقوق خود و مبارزه برای آن ترس دارند و قدم به جلو برنمیدارند من با این کارم خواستم این جسارت را به زنان بدهم تا دیگر ساکت نباشند».
وی که بر روی بدن خود نوشته بود: «نمیخواهم دیگر برده باشم» در اینمورد گفته: «این فقط حرف من نیست. بلکه حرف بسیاری از زنان در ایران است. حرف زنانی است که زیر قوانین ضد زن لهشدهاند. زنانی که حتی حق ابراز احساس خود را ندارند. من دیگر نمیخواهم برده باشم زیرا میخواهم آزادباشم و تنام متعلق به خودم باشد. این را به نمایندگی از تمام زنانی که صدایشان بهجایی نمیرسد، بیان کردم. این اقدامام را در شرایط خیلی دشوار و بغرنجی انجام دادم. زیر سایه حکومتی که زنان معترض را دستگیر میکند و در گوشه زندان حبس میکند».
موژان، ۳۶ ساله و بازیگر و کارگردان تئاتر و سینماست. وی فارغالتحصیل رشته کارگردانی در مقطع لیسانس و رشته ادبیات نمایشی در مقطع فوقلیسانساست. موژان همچنین چند فیلم کوتاه را کارگردانی کرده و تئاترهایی را در برخی از شهرستانهای ایران روی صحنه برده که خود نیز در آنها بازی کرده است. وی یک فرزند دو ساله دارد.
پس از انتشار عکسهای وی، عدهای به حرکت وی انتقاد کردند و این اعتراض را روشی برای گرفتن پناهندگی عنوان کردند. موژان دریکی از مصاحبههای خود در این مورد گفته بود: «خیلی از کسانی که برای من کامنت گذاشته بودند، طوری صحبت کرده بودند که انگار کار من، هیچ کاری نیست. ملت ایران دنبال قهرمانی میگردندند که برایشان کشته شود».
وی همچنین در این مورد عنوان کرده بود: «اگر میخواستم فقط به یک کشوری پناهنده شوم، لازم نبود جان خودم را به خطر بیاندازم یا مثلا به قول بعضیها آبروی خانوادهام را ببرم. واقعیت این است که از نظر ایرانیها هیکل من زشت است و من هیکل زیبایی ندارم که آن را به نمایش بگذارم و جلب توجه کنم».
در سالهای گذشته زنان معترض و به ویژه گروه فمن با عریان شدن در امکان عمومی اعتراض خود به شرایط موجود و علیه زنان را نشان دادهاند. آنها این شیوه اعتراضی را نوعی هنجارشکنی میدانند ولی برخی معتقدند که دیگر وسیلهای برای اعتراض کردن به جز عریان شدن باقی نمانده است.