رقابت‌های جناحی میان دولت و منتقدین حکومتی مطالبات مردمی را تحت تاثیر خود قرارداده است، آن هم در شرایطی که محافظه‌کاران پیوسته در همه‌ی عرصه‌ها ساز مخالف کوک می‌کنند.
تنها یک روز پس از آنکه محمدرضا عارف، نماینده اصلاح‌طلب مجلس در گردهمایی کانون صنفی استادان دانشگاه تاکید کرد که رفع حصر میرحسین موسوی، زهرا رهنورد و مهدی کروبی جزو مطالبات بخشی از جامعه به ویژه دانشگاه و دانشگاهیان است و ابراز امیدواری کرد که این مسئله روند مثبت گرفته و احتمال داد به زودی حل شود واکنش تند محافظه‌کاران و مقامات امنیتی هم شروع شد.
کاظم صدیقی امام جمعه موقت در تهران در نماز این هفته با تاکید بر اینکه زمامداران فتنه ۸۸ کسانی بودند که در کنار و در خانه‌ی امام بودند، خطاب به آنها که از رفع حصر صحبت می‌کنند، پرسید: «با چه انگیزه‌ای این مطلب را طرح می‌کنند و آیا می‌فهمند که چه می‌گویند؟»
قبل از او مجتبی ذوالنور نماینده عضو کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی نیز در سخنانی پیش از خطبه‌های نماز تاکید کرد: «اگر رافت اسلامی هم شامل سران فتنه شود به جز اعدام جایگزینی برای آنان نیست».
یک هفته قبل گروهی از نمایندگان فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی خبر دادند که این فراکسیون با زحمات بسیار توانسته نظر عده‌ای از مراجع تقلید از جمله آیت‌الله مکارم شیرازی را جلب کنند که بتوانند با تغییر شرایط ازدواج در سنین پایین جلوی ازدواج دختران کم سن و سال را بگیرند تا آسیب‌ها و مشکلات آنان کاهش پیدا کند. حتی عنوان شد که مکارم شیرازی به طور نسبی موافقت کرده و او نیز با ازدواج دختران زیر سن عقلی مخالف است و تاکید کرده که بلوغ فکری حتماً باید مورد نظر باشد.
در واکنش به این اقدام بار دیگر ساز مخالف از سوی محافظه‌کاران کوک شد و زهرا سجادی دبیر مجمع زنان فرهیخته انقلاب اسلامی با حمایت از ازدواج دختران ۱۳ ساله گفت: «اینکه عده‌ای از نمایندگان مجلس به دنبال مذاکره برای جلب نظر موافق علما برای برنامه‌ها و طرح‌های خود هستند از پایه کار اشتباه و بیهوده‌‌ای است و بی توجهی به فتوا است که گمان کنند با جوسازی و گفتگو می‌توانند نظر یک فقیه را تغییر دهند اشتباه است».
مخالفت محافظه‌کاران و تندروها تنها در برخورد با نمایندگان مجلس نیست، بلکه چندین برابر این مخالفت‌ها در تقابل آنان با دولت روحانی است. از برجام و دیپلماسی خارجی گرفته تا قراردادهای اقتصادی با شرکت‌های خارجی به صورت سازمان یافته با واکنش منفی آنها روبرو می‌شود.
به عنوان مثال پس از قرارداد ایران و هیوندای کره‌جنوبی، سپاه از دولت برای بستن چنین قرارداری به شدت انتقاد کرد و آن را خیانت دانست. بسته شدن قرارداد با شرکت توتال هم به همین صورت با اعتراض شدید منتقدین دولت مواجه شد. مخالفت‌ها به بسته شدن قرارداد با شرکت‌های بوئینگ و ایرباس هم کشیده شد. از آن مهم‌تر آنکه تا پیش از بسته شدن این قرار دادها خبرگزاری‌های وابسته به سپاه و جریان اصولگرا دولت حسن روحانی را متهم کرده بود که شرکت‌های خارجی پس از برجام و رفع تحریم‌ها همچنان با ایران وارد معامله نمی‌شوند.
اما سلسله مخالفت‌های تندروها، فقط محدود به مجلس و دولت و درگیری‌های جناحی حزبی و نیست. آنها در بسیاری از مواقع به طور مستقیم وارد تقابل اجتماعی می‌شوند، تا آنجا که به نوعی دهان‌کجی به شهروندان بدل می‌شود.
آنان پیش از این شکلی از دهان‌کجی را در موضوع لغو کنسرت‌ها به نمایش گذاشته بودند. هر قدر که دولت بر قانونی بودن برگزاری این کنسرت‌ها تاکید می‌کرد، به همان اندازه تلاش محافظه‌کاران برای لغو آنها بیشتر می‌شد.
همین اتفاق در روزهای منتهی به رونمایی از منشور حقوق شهروندی در بحث دستگیری دختران و پسران در پارتی‌ها و مهمانی‌های شخصی بیشتر شد. همزمان به طور کاملاً سازمان یافته در شهرهای مختلف دستگیری ادمین‌های کانال‌های تلگرامی و اینستاگرام‌ها آغاز شد و پلیس با فشار امامان جمعه و روحانیون تندرو قدم به قدم به حوزه‌های شخصی شهروندان ورود پیدا کرد.
این شکل از دهان‌کجی و شهروندستیزی آنقدر واضح شد که حتی انتقاد بعضی از محافظه‌کاران را به دنبال داشت. چنان که وقتی فرمانده جدید بسیج بار دیگر اعلام کرد سران فتنه را «نجس سیاسی» می‌داند، سایت «الف» وابسته به احمد توکلی خطاب به پاسدار غیب‌پرور نوشت، که با ادبیات توهین آمیز و هتک حرمت طرفداران موسوی و کروبی را با حاکمیت سر لج نندازید.
یک لایه پایین‌تر، روزنامه‌های محافظه‌کار از جمله کیهان، وطن امروز و جوان و همین‌طور خبرگزاری‌های نظیر فارس و تسنیم هم بی‌وقفه تلاش می‌کنند به نوعی علیه آنچه دولت و مجلس مطالبات عمومی می‌داند جبهه‌گیری کنند.
نوعی «شرّ خَرمآبی» با فرمول «مخالفت با هر آنچه مردم مطالبه می‌کنند» که گاهی عملیاتی‌تر هم می‌شود، چنان که روز جمعه حسینعلی‌امیری معاون پارلمانی حسن روحانی در یزد در نمازجمعه این شهر سخنرانی داشت و از وحدت گفت، اما نمازگزاران با پرتاب مهر و تسبیح سعی کردند سخنرانی او را بر هم زنند.
