حنیف حیدرنژاد- به این عکس‌ها لطفا نگاه کنید: وداع و عزاداری خانواده هاشمی رفسنجانی.
این حق انسانی خانواده رفسنجانی است که بر بالین او حاضر شده، گریه کنند، بر تابوت‌اش چنگ بزنند و فریاد سر دهند. اگرچه رفسنجانی بی تردید در نزد بیشتر مردم ایران یک جنایتکار به شمار می‌رود، اما این حق انسانی خانواده رفسنجانی است که بتوانند با او آنگونه که می‌خواهند آخرین وداع را به عمل آورند. اما چند سوال مطرح است:
– چه تعداد از مردم ایران در تقریبا چهار دهه گذشته و از همان اولین روز بر سر کار آمدن جمهوری اسلامی تا به امروز یک یا چند «عزیز» خود را از دست داده‌اند؟ آنها که تیرباران شدند، اعدام شدند، حلق‌آویز شدند، مخفیانه کشته شدند، در کردستان بمب بر سرشان ریخته شد، در دیگر نقاط کشور کشته شدند، با چاقو سلاخی شدند، سنگسار شدند، در چاه انداخته شده و خفه شدند، در داخل یا خارج کشور ترور شدند، حتی به نام دفاع از کشور با وعده بهشت به قربانگاه جنگ فرستاده شدند و…
– چه تعداد از این خانواده‌ها فرصت کردند بر سر جسد یا تابوت عزیزان خویش حاضر شوند؟ چه تعداد اصلا پیکر یا تابوت عزیزشان را دیدند؟
– چه تعداد اصلا می‌دانند که عزیزشان در کجا به خاک سپرده شده؟ فرزاد کمانگر یادتان هست؟ و صدها اعدامی و تیرباران شده‌ی دیگر… چه تعداد خانواده از سوگواری برای عزیزان‌شان ممنوع شدند؟!
– چه تعداد از زندانیان سیاسی یا غیر سیاسی اجازه یافتند همچون مهدی هاشمی که برای وداع با پدرش از زندان بیرون آمد، از زندان بیرون شده و با عزیز خود آخرین وداع را داشته باشند؟ این بی عدالتی چگونه قابل توضیح است؟
هاشمی رفسنجانی از بنیانگذاران جمهوری اسلامی در نشاندن داغ و دریغ بر دل و قلب هزاران و صدها هزار خانواده ایرانی نقش مستقیم و تعیین کننده، آن هم در سطح آمریت و فرماندهی کلان داشته است (حکم دادگاه میکونوس و انفجار «آمیا» در آرژانتین را فراموش نکنید). خانواده او امروز از حقی بهره‌مند هستند (و باید هم باشند) که او و دیگر رهبران جمهوری اسلامی چهار دهه است که دیگر مردمان این سرزمین را از همان حق محروم کرده‌اند.
آن ایدئولوژی و نظام سیاسی که بدیهی‌ترین حقوق انسانی از جمله وداع با مردگان، حضور در مراسم تدفین افراد خانواده و… را فقط برای خود و «خودی»ها می‌خواهد و بقیه شهروندان را از این حق محروم می‌کند، در عمل نشان می‌دهد که تا کجا با انسانیت و عدالت بیگانه و از آن بی بهره است. جمهوری اسلامی در مراسم خاکسپاری هاشمی رفسنجانی این ماهیت درونی‌اش را در گسترده‌ترین شکل در معرض چشم همگان به نمایش گذاشت.
