علی اصغر حقدار – خبر مرگ اکبر هاشمی رفسنجانی، بی هیچ تحلیلی یادآور اقدامات او در طی فعالیت‌های سیاسی‌اش است.
اقداماتی که از تهیه اسلحه و مشارکت برای ترور حسنعلی منصور- نخست وزیر دربار پهلوی- شروع می‌شود؛ با گذر از مشارکت در مقامات اجرایی نظام انقلابی و آمریت در قتل مخالفان سیاسی جمهوری اسلامی در خارج و داخل کشور، ادامه می‌یابد؛ با رسمیت دادن به فعالیت‌های اقتصادی و تجاری مراکز اطلاعاتی و امنیتی، رشوه‌خواری در مبادلات خارجی و داخلی و… استمرار یافته و در ریگزار سکوت در برابر احکام اعدام، اجحاف بر اقوام و زنان و دگراندیشان و رسوایی فسادهای مالی و سیاسی ادوار مختلف دولت‌های جمهوری اسلامی، به فرجام محتوم انقلابی‌گری به بن‌بست اصلاح‌طلبانه می‌رسد.
نام رفسنجانی یادآور نام شاپور بختیار در ترور پاریس، فریدون فرخزاد در ترور آلمان، ترور عبدالرحمان قاسملو در وین، ماجرای ترور رهبران حزب دمکرات کردستان در برلین و دادگاه میکونوس، قاچاق اسلحه در کشورهای آسیایی و اروپایی، قتل‌های زنجیره‌ای نویسندگان و هنرمندان، خاطره هزاران کشته جنگ با عراق، اعدامیان سیاسی و عقیدتی در دهه شصت، احکام زندان فعالین مدنی و ملی در آذربایجان- خوزستان- بلوچستان و… است.
رفسنجانی با اقداماتی که انجام داد، میراثی از استبداد دینی، حذف مخالفان دگراندیش، حیله‌گری سیاسی و دیپلماتیک، فساد و ارتشای سازمان یافته را برای همگنان خویش در اسامی و عناوینی چون اصلاحطلب، «سبز» و اعتدال‌جو به جای گذاشت.
با تمامی تطهیر و تحریفی که طرفداران حفظ وضع موجود و نظام اعم از «سبز» و اصلاحطلب و اعتدال‌جو از حقیقت رفسنجانی، آن سان که در یادمانده‌ها و میراث عملی‌اش از خود بر جای گذاشت، انجام می‌دهند، وی عضوی از شرکت سهامی قتل و فساد، آمریت و عاملیت دستگاه کشتار و ویرانی جمهوری اسلامی بود.
