(+عکس، ویدیو) با فروریختن ساختمان پلاسکو، موج گسترده‌ای از انتقادات علیه شهردار تهران به راه افتاده و بسیار خواستار استعفای او شده‌اند.
ساعاتی پس از آتش و آوار ساختمان پلاسکو در تهران، محمدباقر قالیباف که برای دیدار انتخاباتی با مراجع تقلید در قم بود، با هیات همراه خود به محل حادثه رسید، دوری دیوارهای مخروبه ساختمان زد و در فیلمی که از او منتشر شد گفت: «برای دسترسی به زیر آوارها ما باید آواربرداری را از بالا انجام دهیم، راه را باز کنیم که لودرها برسند». دیگرانی هم که اطراف او بودند سر تکان دادند، تایید کردند و گفتند نظرش کاملاً درست است.
اما آنچه قالیباف تدبیر کرد، راه به جایی نبرد، پاسی از شب گذشته، بعد از ساعت‌ها تلاش خبر رسید که آتش‌نشانان برای دسترسی به زیر ساختمان از پارکینگ بازار کویتی‌ها در همسایگی ساختمان پلاسکو از سه مسیر شروع به حفر و ورود به زیر آوارها کرده‌اند. یعنی درست عکس آن چیزی که قالیباف صبح تدبیر کرده بود.
خیلی‌ها در تهران شهرداری را مقصر این حادثه می‌دانند. فضای مجازی پر شده از پیام‌ها و پست‌هایی که در آن خواستار استعفای قالیباف شده‌اند. حتی علی کریمی کاپیتان پیشین تیم ملی هم با انتقاد از مردمی که سر راه نیروهای امدادی قرار گرفتند و فقط برای عکس‌برداری و تماشا به محل آمده بودند، از شهرداری هم انتقاد کرده و خواستار استعفای قالیباف شده است.
با این حال رسانه‌های نزدیک به شهرداری نامه‌ای را منتشر کردند که نشان می‌دهد پیش از این، شهرداری به مغازه‌داران ساختمان پلاسکو توصیه‌های ایمنی کرده بود و بی‌توجهی مغازه‌داران هم در این سانحه‌ی غم‌انگیز بی‌تاثیر نبوده است.
بسیاری از سایت‌ها و مردم کمبود امکانات آتش‌نشانی را عامل شعله‌ور شدن مجدد آن دانستند. همزمان یکی از مسئولین شهرداری خبر داد که امسال از ۱۴۰ میلیارد بودجه ارتقای تجهیزات آتش‌نشانی فقط ۲۵ میلیاردش پرداخت شده است.
کانال تلگرامی صدا و سیما تعداد کشته‌ها را ۳۰ نفر، خبرگزاری ایرنا ۵۰ نفر و قالیباف تا حوالی ساعت ۲۰ به وقت تهران تعداد کشته‌شدگان را ۲۰ نفر اعلام کرد.
حدود ۸۰ نفر در این حادثه مصدوم شدند که اعلام شد حال سه نفر از آنها وخیم است. تعدادی از نمایندگان تهران در مجلس شورای اسلامی برای پیگیری وضعیت آواربرداری به چهارراه استانبول آمدند. اینکه آنها چه می‌دانند و چه کاری از دست‌شان بر می‌آید جز حضور نمایشی، به راستی جای پرسش دارد.
درست در دی ماه سال ۹۲ پس از حادثه آتش‌سوزی ساختمان ۵ طبقه خیابان جمهوری که طی آن دو کارگر زن درنتیجه نبود تجهیزات آتش‌نشانی و امدادی نظیر نردبان‌های هیدرولیک و بالابر، خود را از بالای ساختمان به پایین پرتاب کردند، بحث تامین اعتبار برای تجهیز خدمات آتش‌نشانی در محافل رسانه‌ای و همچنین در جلسات شورای شهر مطرح شد.
در سال ۹۴ قرار شد که از محل دو درصد عوارض شهرداری، ۱۴۰ میلیارد تومان برای ارتقاء تجهیزات آتش‌نشانی تخصیص یابد؛ در تیرماه امسال نیز یکی از اعضای شورای شهر اعلام کرد که بر اساس آخرین گزارش‌ها تنها ۲۵ میلیارد تومان از این منابع به آتش‌نشانی پرداخت شده است.
لایحه به‌روزرسانی تجهیزات آتش‌نشانی ابتدا دارای بودجه هزار میلیاردی بود اما این مقدار طی برنامه ۵ ساله شهرداری تهران به ۶۰۰ میلیارد تومان کاهش یافت. همین موضوع به شدت مورد انتقاد شهروندان قرار گرفت.
کاربری توییت کرده است: «شهرداری سالانه میلیاردها تومان خرج بیلبورد علیه برجام و آمریکا میکند و برای تجهیزات #آتش_نشانی که بسته به جان مردم است، بودجه ندارد!» کاربری دیگری نیز نوشته: «وقتی برف ترافیک تهران رو قفل کرد، مسوولین شهرداری در کربلا بودند، وقتی پلاسکو فرو ریخت در قم؛ کاش مسوولین برگردند سر شغل‌های اصلیشون».
امیرحسین متقی، از خبرنگاران پناهنده در سوئد در توییتر خود نوشته: «زور شهردارى به پیرمرد و زن دست‌فروش مى‌رسد که به جرم سد معبر، برخورد فیزیکى کند اما به مالکان مغازه‌هاى پلاسکو فقط مى‌توانسته اخطار دهد».
هیچ یک از مقامات و مسوولان توضیح نمی‌دهد که چرا وقتی ساختمانی بلند دچار حریق می‌شود، با هلی‌کوپتر و از بالا اقدام به خاموش کردن آتش نشد؟ چرا آتش‌نشانان را بدون برنامه به درون ساختمانی راندند که در حالت عادی نسبت به عدم امنیت آن قبلا هشدار داده بود چه برسد به شرایطی که در حال آتش گرفتن است؟!
سوختن و فروریختن ساختمان پلاسکو یک بار دیگر بی‌لیاقتی و ناتوانی مسوولان رژیمی را به نمایش گذاشت که نه به دلیل کاردانی و لیاقت و تخصص بلکه فقط به خاطر عقیده و پاچه‌خواری در مقام مدیریت قرار گرفته‌اند. پلاسکو اولین فاجعه‌ی ناشی از عدم مدیریت و بی‌لیاقتی جمهوری اسلامی نیست و آخرین هم نخواهد بود.
