احمد رأفت – ۹ ماه پیش احمدرضا جلالی، پزشک و پژوهشگر دانشگاه نوارا در شمال ایتالیا در جریان سفری به ایران دستگیر شد.
خانواده‌اش در این مدت به «توصیه» مقامات امنیتی سکوت اختیار کردند و خبر بازداشت این پزشک را علنی نکردند. ویدا مهران‌نیا، همسر احمدرضا جلالی که این روز‌ها در آلمان بسر می‌برد، با شنیدن خبر حکم اعدام برای این پژوهشگر ایرانی که متهم به «جاسوسی برای کشور متخاصم» شده، تصمیم گرفت سکوت خود را بشکند.
ویدا مهران‌نیا در تماس با رسانه‌های ایتالیا می‌گوید «چند روز پیش احمد از زندان با خواهرش در تهران تماس گرفت و گفت برای او حکم اعدام صادر کرده‌اند». احمدرضا جلالی و خانواده‌اش با دو فرزند ۵ و ۱۳ ساله، در سال ۲۰۰۹ ایران را ترک کردند و پس از مدتی سکونت در سوئد به ایتالیا مهاجرت کردند. احمدرضا جلالی از سال ۲۰۱۲ در یکی از مراکز دانشگاه نوارا به عنوان پژوهشگر مشغول به کار بود.
ویدا مهران‌نیا می‌گوید: «احمد هرگز ارتباط‌اش را با ایران قطع نکرد و هر ۶ ماه یک بار برای برگزاری دوره‌های کوتاه به‌روزرسانی در بخشی که تخصص داشت به تهران سفر می‌کرد و هر بار بدون مشکل به ایتالیا باز می‌گشت». احمدرضا جلالی، به گفته همسرش، ۲۴ آوریل ۲۰۱۶ در جریان آخرین سفرش به تهران «ناپدید» شد. ویدا مهران‌نیا در آن روز‌ها به مسئول مرکزی که همسرش در دانشگاه نوارا در آن مشغول به کار بود علت عدم حضور احمدرضا جلالی را «تصادف هولناکی در اتوبان و متعاقب آن به کما رفتن» اعلام کرده بود.
ویدا مهران‌نیا می‌افزاید: «همسرم سه ماه اول را در انفرادی گذراند و بعد از آن به بند ۲۰۹ اوین منتقل شد ولی پس از مدتی او را به بند ۷ فرستادند». احمدرضا جلالی در ماه‌های اول حتی اجازه نیافت با خانواده‌اش در تهران ارتباط برقرار کرده و وکیلی اختیار کند. همسرش می‌گوید: «حالا هم که وکیل دارد، او تا کنون نتوانسه نه با احمدرضا ملاقات کند و نه به پرونده او دسترسی داشته باشد». در تنها تماس تلفنی که احمدرضا جلالی چندی پیش با همسرش داشته به او گفته است: «تحت فشار مجبورم کردند اعتراف به کارهایی کنم که هرگز انجام نداده‌ام».
ویدا مهران‌نیا می‌گوید: «۲۶ دسامبر در آخرین بازپرسی به همسرم اطلاع دادند که برای او حکم اعدام صادر خواهند کرد. از آن روز همسرم دست به اعتصاب غذا زد تا اینکه مجددا به بند ۲۰۹ منتقل شد و در آنجا بود که قاضی ابوالقاسم صلواتی هم تاکید کرد به زودی دادگاه او برگزار خواهد شد و حکم آن با توجه به اتهامات وارد شده اعدام خواهد بود».
در تماسی که کیهان لندن با فرنچسکا دلا کورته، هماهنگ کننده گروه کاری دانشگاه نوارا که احمدرضا جلالی در آن مشغول به کار بود گرفت، این پژوهشگر ایتالیایی گفت: «جاسوس بودن این همکار ایرانی ما اتهام قابل قبولی نیست. احتمالا همکاری او با یک پژوهشگر اسراییلی در یک پروژه پزشکی که از حمایت اتحادیه اوپا برخوردار بود، می‌تواند دلیل بازداشت احمدرضا جلالی باشد». این پروژه که با آن چند پژوهشگر سعودی نیز همکاری داشتند در رابطه با بهبود عملکرد بیمارستان‌ها در کشورهای در حال توسعه در جریان سوانح طبیعی مثل زلزله بوده است.
دانشگاه نوارا و همکاران احمدرضا جلالی در نامه‌ای خطاب به فدریکا موگرینی، مقام ارشد سیاست خارجی و امنیت اتحادیه اروپا، خواسته‌اند که در تماس با مقامات جمهوری اسلامی ایران آزادی این پژوهشگر ایرانی را خواستار شود.
وضعیت احمدرضا جلالی و اتهامات واهی که به وی زده‌اند و حکمی که برای وی صادر کرده‌اند، یک بار دیگر نشان می‌دهد که سکوت خانواده‌های دستگیرشدگان و گروگان‌ها و زندانیان سیاسی و عقیدتی که از سوی نهادهای امنیتی و اطلاعاتی «توصیه» می‌شود، مطلقا کمکی به این زندانیان نمی‌کند بلکه دست بازجویان و دستگاه قضایی جمهوری اسلامی را بیشتر باز می‌گذارد تا هر بلایی که می‌خواهند بر سر آنها بیاورند و هر حکمی که تشخیص می‌دهند، صادر کنند.
