آقای اصغر فرهادی گرامی؛ با درود به شما.
خیلی خوشحال شدم که برای دومین بار برنده جایزه با ارزش «اسکار» شدید. هر چند نظرات و حرف و حدیث‌ها در مورد اهدای این جایزه به شما بسیار است ولی من مایل نیستم در این نامه کوتاه وارد آنها شوم و قصدم از نوشتن این چند خط صرفا طرح پرسش‌هایی در خصوص انتخاب خانم انوشه انصاری و آقای فیروز نادری برای دریافت جایزه به نمایندگی از شماست که مایلم پاسخی به آنها داده شود.
۱- جایگاه و مقام و موقعیت ویژه خانم انصاری و آقای نادری بر کسی پوشیده نیست و طبعا مورد احترام من نیز هستند، اما مگر نه این که جایزه «اسکار» به هنرمندان برجسته در رشته سینما اهداء می‌شود و نه به تجارت‌پیشگان موفق و دانشمندان علوم فضایی؟ پس چگونه است که شمای هنرمند- که روشن نیست به چه ترتیب و با کدام واسطه با این دو ایرانی سرشناس مقیم خارج از کشور آشنا و در مراوده هستید- آنها را به عنوان نماینده خود در مراسم پخش جوایز «اسکار» انتخاب کرده‌اید؟
۲ – آیا بهتر نبود که به جای این دو ایرانی محترم اما بی ارتباط با هنر و به ویژه سینما، از میان هنرمندان سینمای کشور خودمان که از پیشکسوتان خود شما بوده و این راه را برایتان باز کرده‌اند و خوشبختانه هنوز حیات داشته و ساکن آمریکا هم می‌باشند یک یا دو نفر را به عنوان نماینده خود معرفی می‌کردید تا هم به هنر سینما و هم به آنها که خیلی پیش از شما به سینمای ایران خدمت کرده‌اند حرمت گذاشته باشید؟ باعث شگفتی من خواهد بود اگر شما که افراد برجسته و نامدار جامعه ایرانی مقیم آمریکا، همچون خانم انصاری و آقای نادری، را به خوبی می‌شناسید هنرمندانی چون خانم‌ها زینت مودب (خطیبی)، فخری خوروش، ویدا قهرمانی، مری آپیک، و شهره آغداشلو، و آقایان بهروز وثوقی، پرویز صیاد، پرویز کاردان، تقی مختار، و مسعود اسداللهی را، که همگی از چهره‌های قدیمی و آشنای عرصه سینمای ملی ما بوده و سال‌هاست که ناگزیر از اقامت در آمریکا شده‌اند، نشناخته و بجا نیاورید!
۳ – ای کاش شما هم مثل زنده‌یاد عباس کیارستمی که به هنگام دریافت جایزه کوروساوا در سانفرانسیسکو بهروز وثوقی را به روی صحنه دعوت کرد و جایزه ارزشمند خود را به پاس همه بازی‌های درخشان و به یادماندنی که آقای وثوقی در فیلم هایش کرده است به او اهدا کرد، اندکی جرات و شهامت اخلاقی به خرج می‌دادید و با استفاده از فرصت گرانبهایی که نصیب‌تان شده بود به گونه‌ای شایسته حرمت‌گذاری خودتان به این پیشکسوتان را نشان می‌دادید.
۴ – دیدم و شنیدم که در پیام خود به «آکادمی اسکار» و هنرمندان هالیوود گفته‌اید: «متاسفم از این که امشب با شما نیستم. غیبت من به علت احترام به مردم کشورم و شش کشور دیگر است که با وضع قانون غیرانسانی ممانعت از ورود مهاجران به آمریکا مورد بی‌احترامی قرار گرفته‌اند.» آقای فرهادی گرامی، آیا شما تا به حال به این همه بی احترامی نسبت به هموطنان خودمان در داخل وطن‌مان هم اعتراضی کرده‌اید؟
با احترام: توفیق ممتاز
