روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری پاسارگاد گزارش داده هزار اثر باستانی در این شهرستان مورد شناسایی قرار گرفتهاند.
فرهاد زارعی کردشولی، سرپرست هیات بررسی باستان شناسی شهرستان پاسارگاد در ارتباط با بررسیهای باستانشناسی شهر پاسارگاد اعلام کرد که نزدیک به هزار اثر باستانی در این شهرستان مورد شناسایی قرار گرفتهاند.
بنا به گفته فرهاد زارعی کردشولی از دشت پاسارگاد، حدود ۳۰۰ اثر، دشت سعادت شهر، حدود ۲۳۰ اثر، دهستان سرپنیران، حدود ۱۸۰ اثر، تنگ بلاغی، حدود ۱۵۰ اثر و در ارتفاعات موسوم به کوچکک، گردنه خرسی، کوه موسی خانی و کوه سیاه حدود ۱۱۰ اثر به دست آمد که بر اساس آخرین مطالعات باستان شناسی مربوط به دوره میانی پارینه سنگی جدید تا عصر حاضر هستند.
سرپرست هیات بررسی باستان شناسی شهرستان پاسارگاد همچنین از شناسایی تعدادی محوطهی ارزشمند مانند تل بزرگ قصردشت (تپه وکیل آباد) متعلق به عصر آهن ۱ و ۲ و ۳ نیز خبر داد.
او گفت: «از این دوره علاوه بر مجموعه بسیار ارزشمند میراث جهانی پاسارگاد، آثار بسیار فاخر و ارزشمندی از جمله تعدادی سد (بند خاکی)، معدن، کانالهای دستکند در دل صخرهها موسوم به دختربُر، کانالهای تعبیه شده در دامنه تپه ماهوریهای خاکی (موسوم به جوی دختر)، پل، دیوارهای سنگچین، کارگاههای استحصال مواد غذایی و محوطههای استقراری و اقماری بسیار ارزشمند نظیر محوطه میان جادهای شناسایی شد.»
سرپرست هیئت بررسی باستانشناسی شهرستان پاسارگاد گفت: «با شناسایی این تعداد آثار ارزشمند مشخص شد پاسارگاد دوره هخامنشی به عنوان یکی از پایتختهای هخامنشیان تنها معطوف به مجموعه میراث جهانی پاسارگاد نبوده، بلکه بخش نسبتا وسیعی از شهرستان پاسارگاد و شهرستان خرم بید را نیز در بر میگرفته است.»
او با تاکید بر اهمیت تاریخی شهرستان پاسارگاد در تاریخ ایران گفت: «زرینترین برگ تاریخ چند هزار ساله کشور پهناور هخامنشیان در این شهرستان رقم خورده و در دو هزار و پانصد و هفتاد سال قبل، مردی خوشنام و بزرگ، اقدام به خلق اثری بیبدیل چون پاسارگاد کرده است.»
او افزود: «کوروش به ساخت اولین پایتخت امپراتوری گسترده پارس در دشت پاسارگاد اقدام کرد و خالق آثار ارزشمندی نظیر آرامگاه، کاخهای دروازه، بار عام و اختصاصی، استحکامات دفاعی تل تخت، پردیس شاهی (اولین باغ با بقایای مستند)، برج سنگی و محوطه مقدس شد و از همین جا اولین بیانیه شناخته شده حقوق بشر را نوشت و به دیگر نقاط امپراتوری پهناور پارس گسیل داد.»
در این گزارش هیچ توضیحی درباره این صدها اثر با ارزش تاریخی داده نشده و به نظر میرسد که جزییات میراثی که متعلق به مردمان ایران است، یا هنوز روشن نشده و یا همچنان باید از مردمان پوشیده بماند.
باید توجه داشت که عملیات پنهان کردن جزییات آثار تاریخی و فرهنگی از زمان احمدینژاد و به دستور رحیم مشایی شروع شد.
در سال ۲۰۰۴ دستور ممنوعیت گفتگوی باستانشناسان با خبرنگاران (قبل از گذشتن از فیلتر سازمان میراث فرهنگی) اعلام شد و در سال ۲۰۱۰ دستور ممنوعیت حضور خبرنگاران و عکاسان در محوطههای تاریخی صادر شد و گویا این روند هنوز ادامه دارد.
در دوران احمدینژاد، با وجود تلاشهای فرهنگدوستان در خارج و داخل ایران، تنگه بلاغی را به آب بستند و گفتند: «چیز به درد خوری آنجا نیست.»
پس از آن سازمان میراث فرهنگی اعتراف کرد که تنگه بلاغی تنها یک گذرگاه کوهستانی نبوده بلکه در دورههای گوناگون از رونق بسیاری برخوردار بوده است. در این محل آثاری از دورههای پارینهسنگی، نوسنگی، ایلامی، هخامنشی، اشکانی و ساسانی بهدست آمده است. کهنترین آثار کشف شده در این محل، متعلق به ۷۵۰۰ سال پیش است و اکنون اعلام میکنند که ۱۵۰ اثر دیگر در این تنگه شناسایی شده است.
www.savepasargad.com