فرید خلیفی – در قرن هجدهم میلادی، ریچارد لاول اجورث، نویسنده و مخترع بریتانیایی طرح اولیه نواری عاجدار را ارائه کرد که مخترعان دیگری سالها بعد، از آن سیستم در تراکتورهای کشاورزی استفاده کردند. سیستمی برای حرکت ماشین در مناطق ناهموار.
نوارهای آجداری که در قرن هجدهم متولد شدند، رفته رفته راه خود را در میان چرخسانان باز کردند و زیر ماشینهایی قرار گرفتند که لازم بود در مسیرهای سخت هم بتوانند براحتی حرکت کنند.
در جنگ جهانی اول، مهندسان بریتانیایی و فرانسوی به فکر ساخت ماشینی افتادند که بتواند از خاکریزها و سیمهای خاردار هم عبور کند. نخستین تانکها متولد شدند و اگرچه در ابتدا نقش آنچنان موثری در نبرد نداشتند ولی مدتی بعد توانستند با تشکیل ارتشی زرهی نقش مهمی در شکست سنگرهای دفاعی آلمانها با عبور از گودالها و مناطق گلآلود ایفا کنند. اینگونه، آدمها به ارزش این ماشینهای جان سخت پی بردند و طی دههها بر قابلیتهای آن افزودند. اما مکانیزم بارز این ماشینهای جانسخت نوارهای آجداریست که به دور چرخهای آن در حرکتند. امروزه این سیستم حرکتی منحصر به تانکها نیست و در صدها گونه مختلف ماشین بکار میرود تا بتواند آنها را در هر مسیری، ولو سخت به حرکت درآورد. ماشینهایی که دارای قابلیت موثری هستند ولی سرعت حرکتی آنها بسیار کمتر از اتومبیلهای مرسوم است.