مهدی دهقان – واژه حصر تنها مختص حسینعلی منتظری یا میرحسین موسوی نیست بلکه در واقع ایران و اقتصاد ایران هم در حصر است، زیرا درآمد و فواید حصر برای برخی‌ها بیشتر از نبود آن است.
انقلاب اسلامی با یک دروغ ساده شکل گرفت و اکنون سران نظام به جای صادرات کالا، مدعی هستند انقلاب خودشان را به مناطق مختلف صادر می‌کنند. انقلابی که نتیجه آن مهاجرت اجباری میلیون‌ها شهروند ایرانی، مصادره اموال و بلوکه شدن دارایی مردم و همچنین ناامنی در خاورمیانه بوده است. انقلابی که ۸ سال جنگ به مردم ایران تحمیل کرد و امروز هم برای بقا و افزایش هزینه تغییر نظام، به دنبال یک جنگ دیگر است.
ایران اکنون در حصر حکومتی با قوانین اسلامی گرفتار است که از لحاظ اقتصادی هم خسارت‌های زیادی به مردم ایران وارد کرده، و البته از سوی دیگر، درآمد میلیاردی برای نظام و وابستگان آن داشته است.
اگر بخواهیم این ادعا را با یک مثال ساده و ابتدایی بیان کنیم می‌توان به پشت پرده صنعت مشروبات الکلی در ایران اشاره کرد که طبق قوانین اسلام، حرام است، اما امروزه مصرف مشروبات الکلی در ایران سالانه میلیون‌ها لیتر است. مردم به دلیل محدودیت‌های موجود، مجبور هستند نیاز خود را از بازار زیرزمینی و سیاه و نامطمئن تهیه کنند که طبق گفته محمدرضا قدیرزاده رئیس گروه مطالعات اعتیاد و سوء مصرف مواد مخدر وابسته به سازمان پزشکی قانونی کشور، سالانه ۱۰۰ شهروند به دلیل مصرف مشروبات الکلی دست‌ساز و غیرمطمئن جان خود را از دست می‌دهند اما آمار واقعی بیش از این رقم است و از سوی دیگر حق جریمه نقدی همراه با شلاق و زندان نیز برای حکومت محفوظ است.
حسن تامینی لیچائی نایب رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نهم، سال ۹۳ به خبرگزاری «خانه ملت» گفت که مصرف سالانه مشروبات الکلی در ایران حدود ۲۰۰ میلیون لیتر است که یک سال بعد خبرگزاری مهر در قالب یادداشتی به نقل از روزبه کردونی مدیر کل دفتر امور آسیب‌های اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی رقم واقعی مصرف مشروبات الکی در ایران را ۴۲۰ میلیون لیتر عنوان کرد. به عبارت دیگر هر ایرانی در سال بیش از ۶ لیتر مشروبات الکلی مصرف می‌کند.
درد اصلی اینجاست که واردات مشروبات الکلی از راه‌های رسمی یعنی از گمرک و مرزهای کشور و در برابر چشمان ماموران با هماهنگی قبلی وارد کشور می‌شوند که اقبال محمدی نماینده مریوان در مجلس شورای اسلامی برای نخستین بار به خبرگزاری «خانه ملت» در سال ۹۰ گفت که مشروبات الکلی از راه‌های رسمی به کشور وارد می‌شود.
این مثال به خوبی نشان می‌دهد که گردش مالی این حجم از مصرف مشروبات الکلی در ایران بالای چند میلیارد یورو است و واردات مشروبات الکلی از راه‌های قانونی نیز نشان می‌دهد که این حجم از درآمد به جیب کدام بیت و نهادی می‌رود. همین وضعیت در خصوص ترانزیت مواد مخدر، قاچاق کالا و قاچاق انسان نیز وجود دارد که نام سپاه پاسداران به عنوان «دولت با تفنگ» و یکی از عاملان همواره در این رابطه مطرح می‌شود و اخیراً نیز در گزارش سالانه وزارت خارجه آمریکا از ایران به عنوان سومین کشور قاچاق انسان در جهان نام برده شده است.
آقازاده‌هایی که بیشتر از امامزاده‌ها معجزه می‌کنند
اسلام و قوانین اسلامی به صنعتی پر پول برای نظام آخوندی ایران تبدیل شده است اما اخیراً منتظری دادستان کل کشور واژه «امامزاده بدون معجزه» را برای ستاد مبارزه با مواد مخدر به کار برد. علت این نارضایتی دادستانی را البته باید در جای دیگر جستجو کرد زیرا هم امامزاده و هم مواد مخدر در ایران یکی از پرسودترین معاملات برای نظام بوده است و اگر مردم توهم معجزه از یک قبر و مکانی به نام امامزاده را دارند باید گفت که در وضعیت کنونی معجزه تنها از آقازاده‌ها ممکن است نه امامزاده، آن هم برای مسئولان و نه مردم!
ویژگی پر پول دیگر اسلام سیاسی برای جمهوری اسلامی ایران، تجارت سکس است که در ایران به صیغه چند ساعته و چند ماهه معروف است و با همین سیستم مجوز فعالیت سایت‌های همسریابی یا تجارت زنان و دختران ایرانی به کشورهای مسلمان همسایه از جمله ترکیه و عربستان صادر می‌شود.
از سوی دیگر شهروندان مجبور هستند با پرداخت چند هزار تومان، برگه‌ای به نام صیغه‌نامه تهیه کنند تا مبادا لباس‌شخصی‌ها یا نیروی انتظامی برای حریم خصوصی آنها مزاحمت ایجاد کنند و در این مورد نیز مشخص است که درآمد حاصل از این محدودیت به جیب چه کسانی می‌رود. اخیراً نیز نیروی انتظامی داخل اتومبیل‌ها را نیز حریم غیرخصوصی و همچنین ورود ماموران به پلاژهای خصوصی را مجاز اعلام کرده است.
مثال دیگر از محدودیت‌های اسلام، حجاب اجباری است که سبب شده تا از یک‌سو صنعت گردشگری ایران به خاک سیاه بنشیند و میلیون‌ها گردشگر خارجی، کشورهای همسایه از جمله ترکیه را به ایران ترجیح دهند و از سوی دیگر کشورهایی مانند چین جیب خود را از صادرات پارچه سیاه و چادر به ایران پر کنند. البته ناگفته نماند که تنها در نوروز سال ۹۵ حدود ۳ میلیون ایرانی به ترکیه سفر کردند و هزاران دلار ارز از کشور خارج شد.
یکی دیگر از محدودیت‌های درآمدزا برای جمهوری اسلامی، صنعت فیلترینگ و مسدود کردن سایت‌های خبری و غیرخبری است. این سایت‌ها با توجیه غیراسلامی بودن محتویات آن از سوی جمهوری اسلامی ایران فیلتر می‌شوند اما در حقیقت ترس نظام از مواردی است که تا کنون برای آن درآمدزا بوده‌اند. خبرگزاری دولتی ایرنا در گزارشی با عنوان «فیلترینگ و میلیاردها تومان سود فیلترشکن فروش‌ها» تنها به بخش کوچکی از این صنعت پرسود فیلترینگ اشاره می‌کند.
محدودیت درآمدزا و حصر بخش خصوصی
واردات و صادرات و همچنین قاچاق از ورودی‌های رسمی و غیررسمی به کشور اکثراً در انحصار بیت رهبری، دولت، نمایندگان مجلس، سپاه، آقازاده‌ها و برخی از نهادهای مذهبی است که همین امر سبب شده تا بخش خصوصی واقعی و مستقل در حصر باشد.
در واقع، خروجی و نتیجه‌ی انقلاب اسلامی، در حصر قرار دادن ایران بوده است که انزوای اقتصاد ایران و مردم ایران را در مجامع بین‌المللی در پی داشته است. مسئولان جمهوری اسلامی با احترام نگذاشتن به قوانین بین‌المللی سود زیادی به جیب زده‌اند اما همین امر باعث بی‌اعتمادی کشورهای جهان به ایران شده است. به همین دلیل ایران تا کنون نتوانسته در برخی سازمان‌ها از جمله سازمان تجارت جهانی (WTO) عضو شود در حالی که افغانستان جدیدترین عضو این سازمان است اما به حکومت ایران هیچ اعتمادی وجود ندارد با وجود اینکه ایران درخواست عضویت خود را در سال ۱۹۹۵ به این سازمان ارائه داده است.
امروزه کشورهایی مانند ترکیه، عربستان و آفریقای جنوبی در گروه G20 حضور دارند. کشورهای عضو این گروه تقریبا ۸۵ درصد اقتصاد جهان را در دست دارند اما سران جمهوری اسلامی با ثروت و سرمایه مردم ایران در منطقه در حال قمار هستند تا بلکه چند سالی بیشتر بتوانند حکومت کنند.
و اما حصر میرحسین…
حصر میرحسین موسوی هم در کنار دیگر حصرها برای برخی‌ها پول‌ساز یا به عبارت دیگر قصرساز بوده است. اخیراً محسن رهامی به عنوان عضو «شورای هماهنگی جبهه اصلاحات» در گفتگویی اعلام کرد: «برخی نان حصر را می‌خورند». البته نان‌خورهای حصر بسیار هستند که نمونه آن حسن روحانی است که پدید آمدن دولت خود را مدیون حصر میرحسین موسوی است زیرا یکی از وعده‌های روحانی در سال ۹۲ رفع حصر بود که سبب پیروزی وی در انتخابات ریاست جمهوری شد اما تا این لحظه، تنها نتیجه وعده رفع حصر فقط رئیس جمهور شدن وی از جمله در دور دوم بوده است.
دولت روحانی هم مانند دولت‌های دیگر در حال فساد میلیاردی است که بخش کوچکی از آن توسط طرفین در مناظره‌ها افشا شد. روشن است که تا زمان سر کار بودن دولت روحانی امکان دسترسی به اطلاعات جدید، مگر افشاگری‌های رقبا علیه یکدیگر، امکان‌پذیر نیست ولی سرانجام فسادهای دولت روحانی نیز مانند دولت‌های گذشته توسط دولت آینده افشا خواهد شد.
اگر جمهوری اسلامی شیفت دیلیت شود؟
مواردی که از آنها سخن رفت، نمونه‌هایی ملموس هستند از ثمرات جمهوری اسلامی حاکم بر ایران. حال این پرسش مطرح است که اگر جمهوری اسلامی‌ایران «شیفت دیلیت» شود، حداقل اتفاقی که برای اقتصاد ایران رخ می‌دهد، چیست؟ بخش کوچکی از پاسخ‌ها با مرور دوباره گزارش مشخص خواهد شد و البته برخی از خط و ربط‌های سیاسی که زاییده‌ی شرایط ناشی از حکومت اسلامی هستند و همچنین برخی جرم‌های نوظهور نیز با حذف جمهوری اسلامی از درجه اعتبار ساقط خواهند شد.
