کار‌شناسان کشاورزی در ایران می‌گویند قاچاق پیاز زعفران ایرانی به خارج از کشور به دلیل حمایت نکردن دولت از کشاورزان زعفران به شدت افزایش یافته و این مسئله می‌تواند خسارت‌های جبران ناپذیری به کشت و تولید زعفران در آینده‌ای نزدیک وارد کند.
در همین رابطه عضو شورای ملی زعفران می‌گوید قاچاق پیاز زعفران غارت میراث سه هزار ساله ایران و ایرانیان است که مسئولان دولت و وزارت جهاد کشاورزی باید برای آن تدبیری بیاندیشند و به جای بی‌توجهی، مازاد این محصول را از کشاورزان خریداری کنند.
علی حسینی در گفتگو با ایسنا تاکید کرده است، «روزی فرا می‌رسد که دیگر نمی‌توانیم برای این معضل و خطر بزرگ چاره‌ای بیاندیشیم و جز تحمل کردن رقبا در کنار خود کار دیگری نمی‌توانیم انجام دهیم اما در حال حاضر دولت و مسئولان وزارت جهاد کشاورزی با راهکاری بسیار ساده می‌توانند جلوی قاچاق پیاز زعفران را بگیرند و از سوی دیگر هر یک از کشاورزان که به پیاز زعفران نیاز دارند، را نیز تامین کنند.»
عضو شورای ملی زعفران می‌گوید، دولت موظف است که پیاز زعفران کشاورزانی که با مازاد آن مواجه‌اند و نمی‌توانند آن را بفروشند، بخرد و با راه‌اندازی مرکزی برای سورتینگ، بسته‌بندی و رتبه‌بندی پیاز زعفران آن را به کشاورزانی که نیاز به پیاز زعفران دارند، عرضه کنند. این کار سبب می‌شود که نه‌تنها پیاز زعفران دیگر به کشورهای رقیب قاچاق نشود، بلکه کشاورزان بدانند از چه مرکزی و با چه استانداردهایی پیاز زعفران مورد نیاز خود را تهیه کنند.
هر چند در گذشته تنها افغانستان رقیب ایران در تولید و صادرات زعفران به شمار می‌رفت اما به گفته علی حسینی امروزه بسیاری از کشورهای شمالی ایران از جمله روسیه، آذربایجان، قزاقستان و ازبکستان به رقیب زعفران ایرانی تبدیل شده‌اند که در کنار چین، تهدیدهای جدیدی برای این محصول ارزآور ایرانی محسوب می‌شوند.
جدا از سودآوری بالای صادرات زعفران، این گیاه برای رشد نیز به آب زیادی نیاز ندارد و در مناطق نیمه خشک به راحتی تولید می‌شود در نتیجه با توجه به بحران کم‌آبی، بسیاری از کشور‌ها کاشت زعفران را به صرفه ارزیابی می‌کنند.
اکنون ۴۵ کشور از جهان مشتری زعفران ایرانی هستند. برخی از این کشور‌ها زعفران را می‌خرند و با بسته‌بندی جدید و قیمتی بالا‌تر به دیگر کشور‌ها صادر می‌کنند.
در همین حال کار‌شناسان کشاورزی معتقدند اگر ایران بتواند زعفران را با قیمتی پایین‌تر و کیفیتی بهتر از دیگر کشور‌ها ارائه کند در این صورت هیچ کشوری نمی‌تواند در تولید و صادرات این محصول با ایران رقابت کند. اما شرط لازم برای این موضوع توجه دولت به طلای سرخ ایران است.
