به گزارش پایگاه خبری «استاندارد هفتگی» روز ۳۰ نوامبر ۲۰۱۶ یکی از نمایندگان امور سوریه به نام توبیاس شنایدر، تصاویری از یک شبه‌نظامی شیعه عراقی را در توییتر خود منتشر کرد در حالی که در مسیر دمشق سوار بر یک فروند هواپیمای ایلوشین ۷۶ از خطوط هواپیمایی مشهور ایران از خود سلفی گرفته بود.
در این تصویر تعداد دیگری از شبه نظامیان عراقی نیز به چشم می‌خورند. سه روز بعد، یکی از صفحات فیس بوکی گروه اپوزیسیون ایرانی به نام «پرشین وار نیوز» تصویر دیگری از یک شبه‌نظامی عراقی را در یک هواپیمای مسافربری ایرانی منتشر کرد.
این تصاویر فاقد تاریخ هستند، اما با این حال از درجه‌ی اعتبار ساقط نیستند و مدرکی برای اثبات این موضوع به شمار می‌روند که ایران نیروهای شبه‌نظامی به مناطق جنگی سوریه اعزام می‌کند.
تمام این تصاویر نشاندهندهی هواپیمایی از یک خط هوایی در فرودگاه بین‌المللی شهر آبادان به نام «فضااندیشان اروند» هستند.
آبادان شهر کوچکی در کنار شط‌العرب (اروند) در مرز ایران و عراق است. شهری که تبدیل به پایگاه اعزام شبه‌نظامیان به سوریه از طریق شهر بصره واقع در عراق شده است. این شهر مهم‌ترین شهر نفتی ایران است و نیز یکی از مناطق جنگی مهم در زمان جنگ ایران و عراق به شمار می‌رفته است.
این گزارش میافزاید از تابستان سال ۲۰۱۵ این شهر به ایستگاه بین‌راهی هواپیماهای ایران و عراق در مسیر تهران و دمشق تبدیل شده و به این ترتیب شهر مهمی در جهت حمایت ایران از رژبم بشار اسد محسوب می‌شود.
حتی در یکی از عکس‌های منتشر شده در شبکه‌های مجازی یک شبه‌نظامی عراقی، محل خود را در عکس، فرودگاه آبادان قید کرده است.
تحقیقات به عمل آمده حاکی از آن است که بین ۱۶ژانویه ۲۰۱۶ تا ۹ ژوییه ۲۰۱۷ حداقل ۹۲۳ بار این قبیل پروازها از فرودگاه آبادان انجام گرفته است.
در گذشته به دست آوردن این اطلاعات فقط مختص دولتهایی بود که از طریق ماهواره‌ها پیگیر فعالیتهای خاص دولت دیگری بودند، اما در حال حاضر با پیشرفت تکنولوژی حتی شرکت‌های تجاری تبلیغاتی نیز با ماهواره‌های خودشان قادرند ترافیک‌های هوایی را کنترل کنند. هرچند که این ماهواره‌ها قادر نیستند نشان دهند چه محموله یا چه کسانی در این پروازها جابجا می‌شوند، اما با کمی صبر و حوصله می‌توان میانگین پروازهای این چنینی میان دمشق و تهران را زیر نظر گرفت.
این پروازها اغلب از سوی شرکت‌های کوچک خطوط هوایی نظیر «پویا ایر» یا ایرلاین‌های سوریه انجام می‌گیرد، اما گاهی خطوط هوایی بزرگتر و مهم‌تر ایران نظیر ماهان و ایران ایر نیز در این مسیر پرواز کرده‌اند.
به هرحال این موضوع جدیدی نیست و در سال ۲۰۱۱ امریکا خط هوایی ایران ایر را تحریم کرد چرا که معتقد بود ایران از طریق این خط هوایی اسلحه و نیروی جنگی به سوریه اعزام کرده است اما پس از آن در توافق هسته‌ای میان ایران و امریکا، تحریم‌ها از روی این شرکت هوایی برداشته شد و در نتیجه این شرکت توانست با بودجه‌ای چند میلیارد دلاری دست کم ۱۸۰ هواپیمایی بویینگ و ایرباس خریداری کند.
آنچه کارشناسان در آسمان سوریه پیگیری میکنند حاکی از آن است که توافق هسته‌ای با ایران موجب شده جنایات بیشتری به جنایات جنگی سوریه اضافه شود و ایران تلاش می‌کند از موقعیت خود برای حفظ اسد بر مسند قدرت استفاده کند.
این مساله که یک هواپیما از ایران ایر در فرودگاه دمشق فرود می‌آید به تنهایی خطرناک نیست، اما دلیل تجاری محکمی هم برای توجیه ۱۱ پرواز در هفته از تهران به دمشق که دوتای آنها با هواپیمای ایران ایر انجام می‌شود وجود ندارد.
نکته قابل توجه این است که این پروازها ظاهرا در حوزهی بازرگانی و تجارت انجام می‌شوند اما بلیت هیچ کدام از آنها را نمی‌توان آنلاین یا از طریق آژانس‌های هواپیمایی تهیه کرد. حتی سایت‌های فروش بلیت هواپیما در لیست خرید خود هیچ پروازی از تهران به دمشق ارائه نمی‌دهند.
کیهان لندن قبلا گزارش داده بود که وبسایتهای ناظر بر پروازهای بین‌المللی از اتفاقات عجیب در پروازهای تهران به دمشق خبر می‌دهند مانند خاموش شدن رادارها در طول قسمتی از سفر و پنهان کردن مقصد سفرها به منظور کمتر جلوه دادن حجم این پروازها.
حتی هواپیماها گاهی از دید مدار خارج می‌شوند و یا شماره‌ی پروازی غیر از پرواز اصلی را به مدار گزارش می‌دهند مثلاً شماره‌ی پروازتهران- بغداد به جای تهران- دمشق.
