رئیس اورژانس اجتماعی از مرگ پریا دختر پنج‌ساله قربانی کودک‌آزاری جنسی خبر داد. این مقام اورژانس اجتماعی می‌گوید خبرهای اخیر کودک‌آزاری جنسی فضای ناامیدی و ناامنی در جامعه ایجاد کرده که نیازمند اقدام مسئولان است.
حسین اسدبیگی رئیس اورژانس اجتماعی به ایسنا گفته که امروز دختر پنج ساله‌ای که در بیمارستان مدرس شهرستان ساوه به دلیل ضربه مغزی به کما رفته و موقعیت وی مشکوک به کودک‌آزاری جنسی بود، درگذشته است.
وی با بیان اینکه هنوز پزشکی قانونی نظر قطعی در خصوص آزار جنسی وارد شده به این کودک نداده، اعلام کرد که هیچ اطلاعات دیگری در خصوص این پرونده در دست نیست.
رئیس اورژانس اجتماعی با اشاره به اخبار متعددی که اخیرا در خصوص کودک‌آزاری منتشر شده گفته که «نمی‌خواهیم با اعلام خبرهای منفی جو جامعه را ملتهب کنیم.»
اسدبیگی تاکید کرده که اخیرا موارد متعددی از آزار جنسی کودکان، کودک‌ربایی و یا قتل کودکان در فضای مجازی منتشر می‌شود که غمگینی و ناامنی را در جامعه ایجاد می‌کند.
این مقام اورژانس اجتماعی «توسعه خبرهای منفی» را باعث پایین آمدن بهداشت روانی و اجتماعی مردم دانسته و گفته است: «افزایش انتشار و دست به دست شدن چنین اخباری در جامعه باعث دامن‌زدن به دیگر آسیب‌های اجتماعی از جمله خودکشی می‌شود زیرا یکی از علل افزایش خودکشی در جامعه احساس ناامیدی و ناامنی در جامعه است.»
رئیس اورژانس اجتماعی گفته که طی سال ۹۵ اورژانس اجتماعی ۲۷۶۵ مورد مداخله حضوری در مراکز مداخله در بحران داشته و ۱۳ هزار و ۷۶۹ مورد تماس تلفنی با اورژانس اجتماعی طی سال گذشته برقرار شده و ۱۰ هزار و ۳۸۵ مورد خدمات سیار نیز به افراد ارائه شده است.
وی همچنین خواستار توسعه فضاهای مثبت و امیدبخش در جامعه شد و گفت: «موارد کودک آزاری، همسرآزاری و… به موقع توسط دستگاه‌های مسئول رسیدگی می‌شود اما در حال حاضر ایجاد روحیه امیدبخش و نشاط‌آور در جامعه ما متولی خاصی ندارد و کمتر به آن توجه می‌شود.»
اسدبیگی با بیان اینکه دیواری کوتاه‌تر از دیوار معتادان پیدا نمی‌کنیم، افزود: «بسیاری از جرایم و آسیب‌های اجتماعی را به مصرف‌کنندگان مواد نسبت می‌دهیم در حالی که این جرایم معمولا توسط افرادی که دچار اختلال شخصیتی ضد اجتماعی و یا در نوجوانان اختلال سلوک هستند رخ می‌دهد و ممکن است که این افراد در کنار رفتارهای ضد اجتماعی خود اقدام به مصرف مواد مخدر یا مشروبات الکلی نیز کنند.»
وی گفت که «نمی‌توانیم جرایم و آسیب‌های اجتماعی را به طور صرف به معتادان نسبت دهیم اگرچه این احتمال وجود دارد که درصدی از مصرف‌کنندگان شیشه و مت آمفتامین‌ها دچار هذیان و پرخاشگری شوند و در نتیجه به جرم و جنایت نیز اقدام کنند اما با این حال نمی‌توان معتادان را سرچشمه جرایم و آسیب‌های اجتماعی در نظر گرفت.»
