صبح پنجشنبه ۱۲ مرداد مراسم تنفیذ حکم ریاست جمهوری حسن روحانی در «بیت» آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر سیاسی و نظامی جمهوری اسلامی، و با حضور جمعی از مقام‌های رژیم و گروهی از مهمانان خارجی برگزار شد.
این دوازدهمین مراسم تنفیذ یک رییس جمهور از ابتدای انقلاب در سال ۱۳۵۷ تاکنون بوده است و به‌جز علی خامنه‌ای که پس از دوران ریاست جمهوری، یک‌شبه عبای رهبری جمهوری اسلامی را بر تن خود دید، و محمود احمدی‌نژاد که از سال ۸۴ تا ۹۲ بر کرسی ریاست جمهوری تکیه زده بود، از آنهایی که پیشتر ریاست بر قوه مجریه را داشتند خبری نبود. بنی‌صدر که گریخت و رجایی در انفجار بمب به قتل رسید و رفسنجانی درگذشت و خاتمی رییس «دولت اصلاحات» سال‌هاست مغضوب است؛ فعلا روحانی مانده است و احمدی‌نژاد.
علی خامنه‌ای در حالی بر صندلی مخصوص خود نشسته بود که شاید در هیچ یک از مراسم تنفیذ ریاست جمهوری تا این اندازه اطرافش خالی نبود. در مراسم تنفیذ روحانی در سال ۱۳۹۲، علی اکبر هاشمی رفسنجانی و محمود احمدی‌نژاد در جایگاه ویژه‌ی نزدیک «رهبر» جلوس کرده بودند، اما اینبار تنها برادران لاریجانی و احمد جنتی کنار روحانی و خامنه‌ای حضور داشتند.
پس از آنکه رحمانی فضلی، وزیر کشور در آغاز مراسم در مورد روند برگزاری انتخابات در نظام جمهوری اسلامی توضیحات تکراری و تبلیغاتی داد و آن را نشانی از «مردم‌سالاری دینی» دانست و از «ولایت‌های داهیانه» علی خامنه‌ای تشکر کرد و پس از آنکه محمدی‌گلپایگانی حکم تنفیذ را خواند، حسن روحانی نیز حدود نیم ساعت سخنرانی کرد. متنی یکنواخت و طولانی و تکراری که مقدمه آن در مورد «تقارن روز تنفیذ و ولادت امام هشتم شیعیان» بود.
سخنرانی روحانی متن آماده‌ای بود که شاید از معدود مسائل مهمی که در آن بیان شد این بود که گفت «برای ایجاد عدالت اجتماعی و رفع فقر نیازمند تولید ثروت هستیم وگرنه فقر را میان مردم تقسیم می‌کنیم و رفع فقر نیز در گرو ایجاد شغل است که یکی از مجاری وجود فقر بیکاری است و به همین دلیل کشور ما نیازمند ایجاد شغل است تا شرایط نیز برای رشد اشتغال فراهم شود که می دانیم برای ایجاد چنین شرایطی نیازمند فناوری‌های پیشرفته و نوین هستیم».
او با اشاره غیرمستقیم به روابط خارجی جمهوری اسلامی ایران، تاکید کرد «ما به دنبال ایجاد یک انقلاب اقتصادی در کشور هستیم و در چنین شرایطی توسعه ملی جز با تعامل سازنده با جهان نمیتوان ممکن ساخت.»
بعد از سخنرانی طولانی روحانی، نوبت خامنه‌ای شد و او هم در سخنان تکراری و خودشیفته‌ی خویش، این مراسم را نشانی از «مردم سالاری دینی» دانست و گفت: «ما دوره قبل از انقلاب را با همه‌ی وجودمان لمس کردیم، دیکتاتوری را، در حاشیه بودن مردم را، بی‌اعتنایی به مردم در امر حکومت را با وجودمان دیده‌ایم؛ مردم قبل از پیروزی انقلاب، هیچ نقشی در مدیریت کشور و تعیین مدیران نداشتند و مردم فقط تماشاچی بودند و هیچ نقشی نداشتند».
او خطاب به روحانی دستور داد: «مشکلات اقتصادی و معیشتی مردم در درجه اول قرار دارد و باید این را به نقطه قابل قبولی در پایان چهار سال برسانید.»
در حالی که جمعی از منتقدین خودی نظام در زندان و حصر بسر می‌برند و خاتمی به خاطر اختلاف نظر با خامنه‌ای به این مراسم دعوت نشده بود، او به روحانی توصیه کرد «اتحاد را حفظ کنیم، نباید دچار التهاب‌آفرینی و دودستگی‌های مضر شد، مردم سلائق مختلفی دارند، با سلائق مختلف‌بگذاریم مردم در کنار هم زندگی کنند، از نظرات مخالف، آشفته نشوید، بگذارید اگر مخالفان نظری دارند، بگویند؛ انتقاد را بپذیریم و تحمل کنیم»!
او در بخشی از سخنرانی خود با اشاره به اینکه دولت باید مقابل آمریکا با اقتدار ظاهر شود، گفت: «شما موشک ماهواره‌بر به فضا پرتاب می‌کنید بعد می‌بینید جنجال ایجاد می‌کنند، یک کار عادی و معمولی است، کار علمی است، اما وقتی انجام می‌دهید می‌بینید، انجام می‌دهید، جنجال ایجاد می‌کنند؛ پاسخ این دشمنی‌ها قوی‌تر شدن است».
حاشیههای این مراسم مورد توجه کاربران در شبکههای اجتماعی قرار گرفت. ریحانه طبابایی، روزنامه‌نگار نوشته «احمدی نژاد با میلیاردها تخلف مالی و بازیهای اخیرش در مراسم تنفیذ حضور دارد و محصورین بیمار در حصر و خاتمی ممنوع التصویر».
کاربری با نام چالیست، نوشت «ین همه آدم نشستن توی تنفیذ و دارن در مورد انتخاباتی حرف میزنن که خاتمی با یه پیام ویدیویی سرنوشتش رو تعیین کرد خنده‌ام میگیره».
داوتی هم به کنایه نوشته «معظم‌له میگه جوان‌های ما دیکتاتوری ندیدن، اتفاقاً همین الان داریم زنده میبینیمش».
گروهی نیز «مردم‌سالاری دینی» را سوژه قرار داده‌اند، چنانکه پدرام اشوری توییت کرد «مردم‌سالاری دینی یعنی از افرادی که اون بالا نشستن فقط رئیس جمهور رای مردم رو گرفته، بقیه رو مستقیم خودِ خدا انتخابشون میکنه».
