مانی تهرانی – کم نیستند کسانی که موسیقی ناب دهه پنجاه خورشیدی در ایران و تولد ستارگان‌اش را مدیون مسئولیت هنری نامدارانی چون پرویز یاحقی، مرتضی حنانه و… می‌دانند. افرادی که موسیقی خوب را از موسیقی بد و کوک را از فالش تشخیص می‌دادند و تنها معیار نظارت و هدایت‌شان جان‌مایه هنر موسیقی بود.
نشانه بدیهی این مدعا، ثمرات تلاش و کوشش آنهاست و کشف و پرورش نسلی که تا امروز هم موسیقی پاپ ایرانی را آبیاری می‌کند. بعد از انقلاب۵۷ موسیقی در داخل کشور برای زنان ممنوع شد و برای مردان هم تحت شرایط محدود و خاص و به ممیزی مذهبی یا همان حلال و حرام تن سپرد. در خارج از ایران بار بخش بزرگی از تولیدات موسیقی پاپ ایرانی بر دوش نسل گذشته بود و هنوز هم هست.
«باران» آوازخوان موسیقی پاپ ایرانی که سراغ‌اش رفته‌ام جزو معدود هنرمندان نسل جدید است که اولین بار چهار سال پیش به صورت حرفه‌ای وارد بازار موسیقی شد و مورد استقبال قرار گرفت. این خواننده جوان کرد ایرانی در کشور کانادا بزرگ شده و به زبان‌های فارسی، کردی و انگلیسی آواز می‌خواند. او که صدای خوشی دارد، اولین اثرش را به نام «حس عاشقی» در همخوانی با جمشید، دیگر خواننده کرد ایرانی، روانه بازار کرد.
– شما از همان اول با «زیادی» خیلی حرفه‌ای ظاهر شدید. این صدای زیبا و تسلط به موسیقی ذاتی است یا اینکه سال‌ها تمرین و آموزش را پشت سر گذاشته‌اید؟
-راستش درباره اکتسابی یا ارثی بودن صدا می‌توان ساعت‌ها بحث کرد. من از خیلی وقت پیش- شاید از نوجوانی- این روز را می‌دیدم و برای رسیدن به این نقطه، سال‌ها در آموزشگاه‌های مختلف سخت تلاش کرده‌ام و به نظرم قبل از همه اینها، در هر زمینه‌ای تلاش برای کسب عنوان همزمان اکتسابی و موروثی است.
صدا ممکن است یک استعداد ذاتى و یا اصلأ ارثی باشد، ولى فکر می‌کنم موسیقی یک علم وسیع است که هر چه در آن به پیش بروی، باز درهای بیشتر و تازه‌تری به رویت باز می‌شود. تجربه آموختنی بی انتها. در نتیجه هر روز باید چیزهای جدید یاد بگیری و به همین دلیل من هنوز هم خودم را یک هنرجو می‌بینم و هنوز هم از تجربیات پیشکسوتان این عرصه و بزرگان این علم استفاده می‌کنم.
– قبلا گفته‌اید که کرد ایرانی هستید، کردستان نغمه‌های موسیقی غنی دارد و از طرفی در ایران موسیقی محدود و موسیقی زنان ممنوع است. سال‌های زندگی در ایران چگونه گذشت؟
-بله، موسیقی کردستان از نغمه‌های ناب شرقی سرشار است و من برای پیوستن به این اقیانوس وسیع موسیقی کردی برنامه‌ها دارم. برای این منظور با بزرگانی صحبت کرده‌ام و به تازگی هم یک قطعه کردی منتشر کرده‌ام. به نظر من به اندازه کافی بر روی آواهای موسیقی شرقی کار نشده و هنوز برای شناخت این گوشه‌های بکر، راه درازی در پیش داریم. در خصوص بخش دوم سوال‌تان باید بگویم که من از کودکی در کشور کانادا بزرگ شده‌ام و کار آواز را هم در اینجا شروع کردم. تجربه کار هنرى در ایران را ندارم، ولى مطلع هستم که در ایران حرفه موسیقی برای زنان باز نیست که البته این محدودیت باعث ایجاد خلاقیت هم شده است. خیلی خوشحال مى‌شوم وقتى مى‌بینم در ایران خانم‌هایى خوش صدا هستند و براى هنرشان تلاش و کوشش می‌کنند.
– بازدید میلیونی کارهای شما در یوتیوب و تعداد دنبال‌کنندگان صفحات شما در شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد هواداران فراوانی دارید. پیش از تولید کار اول حدس خودتان از واکنش مردم چه بود؟
-١٠٠٪ کار اولم «حس عاشقی» به عنوان آغازگر راه من خیلی موثر بود. در ادامه هم که کارهاى بیشترى از من منتشر شد، این صمیمیت مثلِ یک پل بین من و هموطنان خودم، مردم کشورهای همسایه ایران و حتی مردم بعضی از کشورهای دور، بیشتر و بیشتر شد و همین‌طور که پیش رفتم، هر روز و با هر آواز جدیدی که خواندم تعداد مخاطبان‌ام بیشتر شد و از این بابت از تک تک مردم عزیزم و دیگر مخاطبان‌ام در هر گوشه جهان که هستند، سپاسگزارم. به امید روزى که بتوانم به همه نقاط دنیا سفر کنم و با تک تک آنها از نزدیک دیدار کنم.
– در این آشفته بازار موسیقی پاپ ایرانی که هم تعداد خواننده‌ها و هم تولیدات زیاد و ضعیف شده، به نظر خودتان صدای شما چه دارد که مخاطب را جذب می‌کند؟
-به نظر من نمی‌توان گفت که تولیدات این روزهای موسیقی پاپ ایرانی ضعیف شده، البته من هنوز در ابتدای راه هستم و تجربیاتم برای نظر دادن درباره کیفیت بازار موسیقی، کافی نیست. بر اساس همین تجربه کمی که دارم، می‌گویم که بازار موسیقى ما ضعیف نشده، اتفاقأ این روزها قطعات زیبایى هم مى‌شنویم. به طور کلی می‌توانیم به تعداد آدم‌ها خواننده و مهم‌تر از آن سلیقه موسیقایی داشته باشیم، گوش موسیقایی همه مردم یکسان نیست و هر کسی به نوعی موسیقی و آواز علاقه دارد که ممکن است دیگران به آن علاقه نداشته باشند، مهم این است که هر هنرمندی بتواند مسیر درست و مخاطب خاص یا عام خود را پیدا کند. باید از هنرمندان واقعی تقدیر و تشکر کرد، زیرا ساخت و اجرا و تولید یک اثر خوب و حرفه‌اى کار ساده‌ای نیست.
تنها کاستی موسیقی ما این است که متأسفانه بازار موسیقى پاپ ایرانی، فیلتر ندارد. باید یک فرد یا شورای نظارت فنی که با موسیقی آشنایی کامل دارد، تولیدات با کیفیت بالا و پایین را از هم جدا و درجه‌بندی کند، کاری که در بقیه کشورهای جهان انجام می‌شود و در ایران قدیم هم انجام می‌شده. به این شکل هنرمندانی که کیفیت تولیدات‌شان در حد اتود زدن است، تشویق می‌شوند تا بیشتر تمرین و تلاش کنند و کیفیت قطعات موسیقی خود را به حد استاندارد نزدیک کنند و همین‌طور بی ملاحظه در کنار آثار بزرگان موسیقی قرار نگیرند. هنرمندی که کارش را بلد باشد، نیازی ندارد که تبلیغات کند و یا حتمأ موسیقی‌اش را همه جا پخش کند، در مواردی برای خودم پیش آمده که از اهنگی خوشم آمده و ٢ روز هم به دنبالش گشته‌ام تا پیدایش کنم و گوش کنم. موسیقی خوب خودش راه خودش را پیدا می‌کند. من trend موزیک‌های امسال را خیلى دوست داشتم که روز به روز هم بهتر و قوی‌تر می‌شود.
-چرا شما کم‌کار هستید؟
-اجازه دهید طور دیگری به این سوال جواب بدهم زیرا آن را فراوان می‌شنوم؛ ابتدا باید ببینیم معنی کم‌کاری دقیقأ چیست؟ من همین الان حدود ۴۰ تا ۴۵ کار آماده و اتود دارم که حتی بعضی‌هاش را از کارهای تا امروز پخش شده‌ام هم بیشتر دوست دارم، اما برای انتشار آنها شاید موقعیت را مناسب نمی‌بینم و یا اینکه با حس و حال امروز من جور در نمی‌آید و یا به دلایل دیگر تا امروز نخواسته‌ام منتشرشان کنم. ضمن اینکه انتشار یک اثر خوب و ماندگار فقط هم به تلاش و تصمیم خواننده محدود نیست و هر قطعه موسیقی که تولید می‌شود، نتیجه تلاش و خواست یک تیم متحد و متعهد است.
– موسیقی مورد علاقه و الگوی شما در آوازخوانی چیست؟
-موسیقی مثل یک اقیانوس است که هرچه بیشتر به آن گوش کنید، بیشتر متوجه می‌شوید که کم گوش کرده‌اید. من به همه نوع موسیقی گوش می‌کنم و البته موزیک الکترونیک را از بقیه سبک‌های موسیقی بیشتر دوست دارم. طبعأ هر هنرمندى الگویى دارد. مثلأ در موسیقی پاپ ایرانی من به صداى خانم هایده علاقه دارم. در موسیقی هدف‌های فراوانی دارم! یک هدفم این است که روزى بتوانم از طریق شهرت، براى جهان پیرامونم پیام خوبی داشته باشم.
– آیا در تولید آثارتان و انتخاب ترانه و آهنگ و تنظیم، شیوه خاصی را دنبال می‌کنید؟
-شیوه تولید همیشه به یک شکل نیست. یعنی به سازنده اثر بستگى دارد که شعر روی ملودی می‌آید و یا اگر شعر الهام‌بخش باشد روی آن ملودی می‌نشیند. بعد از این مرحله، تنظیم و بقیه کارها انجام می‌شود. در انتخاب همکاران براى من کارنامه هنری مهم است که با نامداران بزرگ موسیقی کار کنم. البته در عین حال گاهى دوستان براى من ملودی‌هایى مى فرستند که واقعا قشنگ هستند که برای معرفی به مخاطب، نیاز دارند تا صدا و چهره‌ای شناخته شده روی آن آواز بخواند، در چنین شرایطی که ملودی قابلیت داشته باشد من می‌پذیرم روی آن بخوانم.
– برای بسیاری از جوانان صدای گرم و قطعات عاشقانه شما به زمزمه تبدیل و خاطره‌ساز شده. خودتان از کدام آوازتان بیش از همه خاطره دارید؟
-برای من بهترین حس همین است که مردم مرا در خاطرات‌شان شریک کنند و بابت این اتفاق از تک تک مخاطبان‌ام ممنونم. من همه قطعات‌ام را دوست دارم و نمى‌توانم بین آنها فرق بگذارم، زیرا هر کدام را در زمانی خاص و با احساسى متفاوت خوانده‌ام.
-یک روز معمولی شما چگونه پر می‌شود و کار جدید چه دارید؟
-برنامه روزانه من، اگر در سفر یا تور نباشم، صبح خیلى دیر بیدار مى‌شوم، معمولا به پیاده‌روى می‌روم و بعد درباره کارهاى وبسایت و صفحات من در شبکه‌های اجتماع -که دوستان براى اداره آنها زحمت می‌کشند- با همکارانم در تماس هستم و بعد به استودیو می‌روم و روی کارهاى البوم و تولیدات آینده‌ام تمرکز می‌کنم و هر روزی که فرصت کنم تعدادی از انبوه شعر و آهنگ‌هایی که دوستان لطف می‌کنند و به صورت روزانه برایم می‌فرستند را چک می‌کنم، هر روز حتمأ کتاب مى خوانم و به برنامه‌های مستند ستاره‌شناسى علاقه فراوانی دارم و قبل از خواب حتمأ این برنامه‌ها را تماشا مى‌کنم.
– برای زنان جوان ایرانی که عاشق حرفه موسیقی هستند چه توصیه‌ای دارید؟
-توصیه‌ام این است که برای رسیدن به هدف خود (در هر زمینه‌ای که هست) بجنگند و به هیچ قیمتی از هدف خود دست برندارند و مطمئن باشند روزی به هدف خود دست پیدا خوهند کرد.
