دویدن زیاد خوب نیست. ولی یک پیادهروی منظم سلامت شما را در درازمدت بهبود میبخشد.
«پیاده روی بهترین داروی بشر است» این عبارت را به بقراط پزشک یونان باستان نسبت میدهند که سوگند دانشجویان پزشکی پس از پایان تحصیلات نیز از اوست. این عبارت با زبانزد معروف «دو پزشک دارم؛ یکی پای چپ و دیگری پای راستم»، مفهوم بیشتری پیدا میکند. زیرا پیاده رفتن در تمام سالهای زندگی به جسم و روح نیرو میبخشد. قلب و تمام رگها و مویرگهای آن را تنظیم میکند. استخوانها و مفاصل را قدرت بیشتری میدهد. حال عمومی را بهتر میکند. اندام ظرافت بیشتری پیدا میکند و یک راهپیمایی درازمدت به انسان خلق و خوی بهتری میبخشد.
امروز توصیه می شود که روزی ده هزار قدم راه بروید. چرا چنین رقمی را توصیه میکنند؟
زیرا رقم کاملی است و به گوش مناسب میآید. هرکس که در ادارهای کار میکند و قدمشماری همراه دارد میداند که چقدر رسیدن به این ده هزار قدم دشوار است. این شمار قدمها به سن و سال، وضع مزاجی، سوابق پزشکی و یا وزن بدن ارتباطی ندارد. ولی عدم توفیق در اجرای این توصیه نباید موجب دلسردی شود به ویژه اینکه بعضی کارشناسان معتقدند کافیست روزی نیم ساعت پیاده و هفتهای پنج روز راه بروید (یعنی تقریباً ۳۰۰۰ قدم بدون توقف) تا نخستین بهبودی مزاجی خود را احساس کنید. نظم در اجرای این توصیه از فشار آوردن و بیشتر راه رفتن مفیدتر است.
برای بیماریهای قلب و عروق: بررسیها و پژوهشهای بیشماری که در این زمینه انجام شده نشان میدهد که تا چه میزان اینگونه فعالیتها برای عضلات قلب و رگها و مویرگهای قلب مفید است، میزان کلسترول مفید را افزایش میدهد و از تهنشین شدن کلسترول بد در رگها جلوگیری میکند. در پیشگیری از حملات قلبی و عواملی که موجب سکته مغزی میشود موثر است و بعلاوه پس از یک حمله و یا جراحی قلبی یا پیوند عضو، پیادهروی به عنوان عامل ضروری برای بازیابی سلامت بیماران توصیه و تجویز میشود.
برای تقویت ریه: البته این بخش ارتباطی با اشخاصی که برای انجام بعضی از عملیات ورزشی ناگزیر از تند نفس کشیدن میشوند، ندارد. ولی پیادهروی توانایی تنفس ما را بهبود میبخشد و در نتیجه رسیدن اکسیژن به بدن را افزایش میدهد. پیادهروی را حتی به اشخاص مبتلا به تنگی نفس توصیه میکنند تا به تدریج تنفس آنان بهبود یابد.
برای تنظیم وزن و بیماری قند: تنها پیادهروی موجب لاغر شدن نمیشود. یک ساعت پیادهروی با آهنگ تند بیش از ۵۰۰کالری میسوزاند. ولی اگر پیادهروی با یک برنامه غذایی معتدل و مناسب انجام شود بدون تردید سبب تناسب اندام میشود زیرا عضلات نیروی بیشتری پیدا کرده و از افزایش چربی اعضای بدن جلوگیری میکنند. این کیفیت در جلوگیری از ابتلا به بیماری قند از نوع «ب» نی کمک میکند.
برای جلوگیری از خطرات سرطان: برخی پژوهشها نشان داده است که اجرای منظم پیادهروی در پیشگیری از ابتلا به سرطان پستان و روده نقشی مؤثر دارد.
برای استخوانها: پیادهروی موجب تراکم استخوانهای بدن میشود و در نتیجه از ابتلا به بیماری پوکی استخوان جلوگیری میکند. از سوی دیگر آنان که به طور منظم پیادهروی منظم هنگام زمین خوردن کمتر صدمه میبینند و به شکستن استخوان دست یا پا گرفتار نمیشوند زیرا مفاصل آنان عادتاً بیشتر کار میکند وعضلات بدنشان مقاومتر است.
برای تمام بدن: پیادهروی سیستم دفاعی بدن را بهبود میبخشد و برای جلوگیری از عفونتها بسیار مفید است؛ هضم غذا را تسهیل می کند؛ موجب خواب راحتتر و بهتر میشود و بالاخره پیادهروی منظم گردش خون را نظم بیشتری میبخشد و خطر ورمکردگی، واریس و گرفتگی رگها را کم میکند. این اثرات منحصر به جوانان و اشخاص میانسن نیست؛ برای افراد مسن و زنان آبستن نیز بسیار مفید است.
برای روان: پیادهروی ضدافسردگی و آرامشبخش است. به جای آنکه در خانه دور خودتان بچرخید و با مشکلاتتان مشغول شوید، پیادهروی کنید. هیچ عاملی به اندازه پیادهروی سبب آرامش روان نمیشود. پیادهروی آرامش بدنی به شانهها و گردن میبخشد بعلاوه اجازه میدهد که شخص با روشنبینی بیشتری با مشکلات زندگی خود روبرو شود و چه بسا راه حلی برای آنها بیابد.
برای آرامش خلق و خوی: برای این کار اما بهتر است از راه رفتن در کوچههای تنگ و تاریک یا خیابانهای پر رفت و آمد پرهیز شود. آرامش سبزهزار، جنگل، کنار یک دریاچه به روان آدمی اجازه میدهد که برای خودش آزادانه سیر و سیاحت کند؛ فشارهای روزانه جای خود را به آرامش میدهد. در نتیجه فکر انسان برای اندیشههای نوین فرصتی مییابد. یکصد وبیست سال قبل نیچه فیلسوف آلمانی گفته بود: «افکار بزرگ هنگام راه رفتن به مغز راه پیدا میکنند.» از آن زمان دانشمندان واقعیت این فکر را ثابت کردند.
برای ایجاد آشناییها: راه رفتن در یک زمان، ترک انزواست. تمام آنان که پیادهروی میکنند گفتهاند که پیادهروی به آنان فرصت داده دوستان زیادی پیدا کنند و لحظات پر ارزش تبادل افکار و آشناییها را که تنوع دلپسندی در زندگی روزانه است، داشته باشند.
*منبع: مجله فرانسوی لو پوان
*ترجمه: کیهان لندن