فرمانده نیروی دریایی ارتش ایران می‌گوید کشتی‌های ما در آینده‌ی نزدیک به غرب اقیانوس اطلس وارد میشوند، و این یعنی نزدیک شدن به قاره آمریکا!
دریادار حبیب‌الله سیاری، فرمانده نیروی دریایی جمهوری اسلامی ایران که اگر ابراهیم رییسی رییس جمهور می‌شد، گفته می‌شد که قرار بود او را به عنوان وزیر دفاع معرفی کند، گفته در جهت نظریه «بازگشت به دریا» که از تدابیر علی خامنه‌ای است به ماموریت‌های طولانی مانند اقیانوس اطلس می‌روند.
سیاری گفته «هیچ مقام نظامی در دنیا فکر نمی‌کرد که بتوانیم به اقیانوس آرام برویم، آفریقا را دور بزنیم، به کانال سوئز برویم ولی ما توانستیم. روزی ما اعلام کردیم که به اطلس و بعد از آن به غرب اطلس خواهیم رفت، آمدند در شبکه CNN از بندرعباس تا اطلس خط کشیدند و گفتند به هیچ عنوان ایران توانایی ورود به اطلس و عبور از آن را ندارد ولی ما وارد اطلس شدیم و در آینده نزدیک به غرب اطلس هم خواهیم رفت».
او تاکید کرده «وقتی به غرب اقیانوس اطلس برسیم، آن موقع است که ما روی نقشه خط بکشیم و به آنها بگوییم که ما توانستیم و هر چه می‌گوییم بدون شک انجام خواهیم داد و از هیچ قدرتی هراس نداریم.»
این ادعاها در حالیست که رژیم ایران در سال‌های گذشته تلاش کرده نیروی دریایی ارتش را به عنوان نیرویی راهبردی معرفی کند.
ساخت تعداد محدودی ناوچه کوچک که بعضی از آنها توانایی حمل یک فروند هلی‌کوپتر را دارند و تعمیرات ناوشکن‌های بر جای مانده از ارتش شاهنشاهی و تعمیر و نگهداری زیردریایی و هاورکرافت‌ها و هلی‌کوپترهای قدیمی باقی مانده از دوران جنگ با عراق که از گذشته در نیروی دریایی بوده از جمله برنامه‌هایی است که همیشه در این نیرو اجرا می‌شده است.
با توجه به تحریم‌های بین‌المللی در چهار دهه گذشته تجهیزات خاصی برای متمایز شدن توان نظامی نیروی دریایی ارتش نسبت به گذشته به آن افزوده نشده است.
شاید طرح این ادعا که نیروی دریایی ارتش یک نیروی راهبردی است مربوط به افزایش شعاع حرکتی و مسافتی است که این ناوچه‌ها در آب‌های منطقهای یا بین‌المللی طی می‌کنند و یا ماموریت‌هایی که به صورت مشترک با چین یا روسیه در ابعادی محدود اجرا می‌شود.
اردیبهشت سال ۱۳۹۳ خبرگزاری تسنیم مدعی شد «ساخت اقیانوس‌پیماهای غول‌پیکر توانی است که ایران مدتی است به آن دست یافته است و این کشتی‌های عظیم‌الجثه، در بسیاری از مؤلفه‌ها، شبیه به ناوهای هواپیمابر هستند».
ایران سه کشتی اقیانوس‌پیما با نام‌های «ایران ــ شهرکرد» و «ایران ــ کاشان» روی آب دارد، اما به طور مشخص از طراحی تا تبدیل شدن به ناوهای غول‌پیکر هواپیمابر فاصله بسیار زیادی دارد.
این خبر زمانی منتشر شد که روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز از ساخت یک ناو توسط ایران شبیه ناوهواپیمابر نیمیتز آمریکا خبر داد که البته ابعاد آن یک سوم این ناو آمریکایی بود و سیستم سوخت آن نیز اتمی نبود.
استراتژی دست یافتن به دریاها، در سپاه پاسداران هم دنبال می‌شود. یک‌شنبه ۲۳ مرداد ماه پاسدار حسین سلامی، جانشین فرمانده کل سپاه با اشاره به اینکه ایران در دو جنگ جهانی در برابر دنیای استکبار ایستاد گفته «جنگ را از کارون به شرق مدیترانه و دریای سرخ انتقال داده‌ایم.»
گزارش‌های زیادی از پهلوگرفتن ناوهای ایرانی در بندر طرطوس سوریه در مدیترانه گزارش شده است. دست یافتن به دریاها استراتژی‌ای است که غربی‌ها و همین‌طور اسراییل را نگران کرده است.
چرا نیروی دریایی ایران با امکانات محدودی که دارد تلاش می‌کند از اقیانوس هند و خلیج عدن و بندر دوربان در آفریقای‌جنوبی بگذرد و شعاع حرکتی خود را تا مدیترانه و اطلس گسترش دهد؟ یا تلاش می‌کند در رزمایشی شبیه آنچه در آذر سال ۱۳۹۵ که هزار نیرو در بندر مکران مستقر کرد خود را در خلیج فارس و اقیانوس هند با تکیه بر استراتژی تنگه هرمز بیرقیب و قدرتمند نشان دهد؟ شاید «نفت» کوتاه‌ترین و اصلی‌ترین پاسخ باشد.
فرمانده نداجا ۱۲ آذرماه ۱۳۹۵ در یک سخنرانی گفت: «بیشترین صادرات و واردات از طریق دریا انجام می‌شود، خلیج عدن مهم‌ترین مکان برای صادرات و واردات است و اگر ما نتوانیم از منافع خود در آن منطقه دفاع کنیم نمیتوانیم امنیت اقتصادی کشور را تامین کنیم. اگر در فاصله ۲۵۰۰ کیلومتری از کشور و در مقابل دزدان دریایی، ایستادگی و مقاومت نکنیم، مشکل امنیت اقتصادی برای کشور به وجود می‌آید».
ایران از هرگونه اخلال در صادرات نفتی خود که از مسیر خلیج فارس، دریایی عمان و اقیانوس هند به دیگر نقاط دنیا صورت می‌گیرد وحشت دارد. درگیری با آمریکا و متحدان آن در خلیج فارس، دزدان دریایی در اقیانوس هند و خلیج عدن و شاید احتمال توقیف کشتی‌های نفتکش ایران و محموله‌های نفتی برای دریافت غرامت قربانیان ترور، از دلایلی باشند که جمهوری اسلامی را ترغیب به گسترش نفوذ خود در آب‌های بین‌المللی می‌کند.
اواسط تیرماه امسال دادگاه استیناف انتاریو کانادا با متهم‌کردن حکومت ایران به حمایت از تروریسم، حکم به قابل مصادره بودن اموال ایران به نفع عده‌ای از شهروندان آمریکایی داد.
دادگاه‌های آمریکا حکم به پرداخت غرامتی در حدود ۱٫۷ میلیارد دلار به قربانیان ترور از محل دارایی‌های ایران داده بودند، اما با توجه به باقی ماندن دارایی‌های اندکی از ایران در آمریکا، دست روی اموال ایران در کانادا و حتی کشورهای دیگر اروپایی گذاشتند و رژیم ایران نگران است شاید نوبت به محموله‌های نفتی نیز برسد.
اینها احتمالاتی است که ایران را وادار می‌کند برای مراقبت از محموله‌های نفتی خود پیش از فرا رسیدن روزهای بحرانی، از حالا تمرین کند.
مطالعهی مقالهی «بلندپروازی‌های دریایی فزاینده ایران» از یوئل گوزانسکی درباره ایجاد پایگاه دریایی در سوریه و یمن توسط ایران کمک می‌کند تا به اطلاعات بیشتری در مورد اهداف دریایی رژیم ایران در منطقه دست یافت.
