محمود خدادوست، مدیر کل دفتر طب سنتی وزارت بهداشت ایران به ایسنا گفته که این وزارتخانه سه سال روی این موضوع تحقیق کرده و به این نتیجه رسیده که «اصلاً موضوعی به نام طب اسلامی وجود ندارد».
این مقام وزارت بهداشت تاکید کرده، بعضی به نام طب اسلامی و سنتی با بدیهی‌ترین مسائل پزشکی مانند «واکسن» و «پیوند اعضا» مخالفت می‌کنند و بعضی به خاطر طب اسلامی و سنتی جان و مال خود را از دست داده‌اند.
در ایران گروه بزرگی از افراد زیر چتر طب سنتی یا آنچه طب اسلامی و یا طب ایرانی- اسلامی نامیده میشود نان می‌خورند. از عطاری‌ها گرفته تا شبه‌پزشکان که پزشک نیستند و خود را «حکیم» می‌دانند و بین شهروندان به نام «دکتر گیاهی» مشهورند و کار و بار خیلی از آنها به قول معروف سکّه است. در حالی که یک پزشک متخصص باید سال‌ها برای گرفتن تخصص در یک شاخهی علوم پزشکی تحصیل کند و امتحان پس دهد و در بیمارستان‌های دور و نزدیک خدمت کند و تجربه به دست آورد، این حکیم‌ها که بخشی از طبابتشان زیر لوای احادیث و روایات امامان و بزرگان دینی استوار است، از سر تا پا خود را متخصص و کارشناس می‌دانند و نسخه می‌پیچند و حتی دارو با خواص بینهایت میسازند و تجویز می‌کنند و به خورد مشتریان خود می‌دهند.
از این گذشته مدعی هستند آنچه در علوم پزشکی آکادمیک به بیماران تجویز میشود پر از ایراد و اشکال است و عوارضی دارد که آن سرش ناپیدا!
کم نیستند پرونده‌های قضایی در شکایت از دکترهای گیاهی که با تجویزهای خود نه تنها مراحل درمانی بیماران را مختل کرده‌اند بلکه آنها مبتلا به امراض تازهای شده‌اند. این پزشکان تقلبی بیماران خود را که عموماً زمینهی مذهبی دارند به دردسر نیز انداخته‌اند، همچنان که کیهان لندن مدتی پیش با یک زن در شرق تهران گفتگو کرد که برای درمان بیماری زنانه خود به یکی از این مراکز مراجعه کرده بود و با وردنه توسط یکی از این همین حکیمان که شهرت زیادی هم داشت مورد تجاوز قرارگرفته و از ترس آبرو حتی به همسر خود در این مورد چیزی نگفته بود.
در این میان، علی خامنهای رهبر جمهوری اسلامی ایران هم یکی از هواداران پر و پاقرص طب اسلامی است و هم مبلغ آن است و هم برای توسعهی آن توصیههای مکرر دارد. او سال ۱۳۹۱ در یک سخنرانی در مشهد تاکید کرد «دغدغه قلبی امروز من طب ایرانی اسلامی است، به آن بپردازید».
روش‌های درمانی در طب اسلامی منحصر به فرد است، ابزار آن بیش از آنکه تکنولوژی‌های مدرن پزشکی باشند معجون‌های گیاهی و انواع به اصطلاح «دمنوش» و زالو و روغن‌های حیوانی نظیر روغن مار و کوهان شُتر و شیر اسب و الاغ و حتی پِشکل خشک شدهی الاغ ماده است!
به عنوان مثال در طب اسلامی روغن و تخم مورچه برای از بین بردن موهای زائد بدن تجویز میشود و از ادرار شُتر برای درمان آسم و نفستنگی. در طب اسلامی برای درمان یبوست تنقیه یا اماله می‌کنند. یعنی ماده مسهل را با شیلنگ از مقعد بیمار وارد رودههای او می‌کنند تا شکم‌اش کار بیفتد.
طب سنتی فقط امورات جسمی را شامل نمیشود و حکیم برای اُنس و الفت زن و مرد هم نسخه‌های موکدی دارد. از جمله خضاب کردن که به روایتی از سوی پیامبر اسلام و امامان هم توصیه شده و شیطان را دور می‌کند.
حتی برای افزایش قوای جنسی و زودانزالی هم اسلام نسخه پیچیده است که برای درمان آن مردان باید سیر، مرزه و نعنا را از هر کدام پنج گرم در یک لیتر آب بجوشانند و بخورند تا به‌کار افتاده و فعال شوند؛ و زنان هم باید با پیاز و میگو و زنجبیل برای خود معجون جنسی درست کنند!
از صفر تا صد این روش‌ها، اما در ایران سازماندهی شده است و معاونت طب سنتی وزارت بهداشت مسوول آن است و برای توسعهی آن در مراکز آکادمیک دستور از بالا دارد.
از سال ۱۳۸۶ طب اسلامی به صورت یک رشته دانشگاهی در مراکز علمی ایران شروع به تدریس شد. موازی با وزارت علوم که ۱۶ دانشگاه آن طب اسلامی را به صورت آکادمیک آموزش می‌دهند حوزه‌های علمیه هم خودمختار آن را تدریس می‌کنند. در چند سال گذشته حوزه‌های علمیه و مراکز دینی در طرحی با نام «احیای طب سنتی» شروع به تدریس آن برای طلاب کردند و سالانه ده‌ها همایش در نقاط مختلف ایران با سخنرانی ملاهایی که طب می‌دانند برگزار میشود و پای منبر آنها پر است از شهروندانی که به طب اسلامی بیشتر از روش‌های مدرن پزشکی برای علاج خود اعتماد دارند بدون آنکه منبع و مأخذی برای مقایسه نتیجه و آمار درمان بیمارانی که با این نوع طب به معالجه می‌پردازند وجود داشته باشد.
اینکه آیا با وجود علاقه‌ی شخصی خامنهای به این ساختار سنتی طب، وجود حمایت‌های سازمانی در وزارت بهداشت، تدریس آن در دانشگاهها و مراکز دینی و همینطور ده‌ها و صدها مرکز طب اسلامی ثبت شده و ثبت نشده و هزاران مومن معتقد به این روش‌ها، به رسمیت نشناختن آن از سوی یک مقام وزارت بهداشت تغییری در وضعیت ایجاد کند جای سوال دارد.
در ایران کم نیستند آنهایی که طب اسلامی را راهی به سوی تمدن اسلامی می‌دانند و معتقدند مبلّغی قدرتمند برای اثبات حقانیت تفکر دینی است و احیای طب اسلامی، احیای دین و زمینه‌ساز ظهور امام زمان است.
