احمد رأفت (+عکس) عصر یک روز پاییزی در لندن، شاهد تجمع گروهی از دوستان نازنین زاغری، زن ایرانی– بریتانیایی بود که از خرداد ۱۳۹۵ دور از همسر بریتانیاییاش، ریچارد رتکلیف، و دختر خردسالاش، گابریلا، در سلولی در زندان اوین روز را به شب میرساند.
نارنین که در داگاهی به ریاست قاضی صلواتی به اتهام واهی «اقدام علیه امنیت ملی» به ۵ سال زندان محکوم شده است، قرار بود در روزهای گذشته برای چند روزی با اجازه دادستانی برای دیدن گابریلا، که مقامات جمهوری اسلامی از خروج او جلوگیری میکنند و پاسپورت بریتانیاییاش را توقیف کردهاند، به مرخصی برود.
مخالفت سپاه با مرخصی نازنین
ریچارد رتکلیف، همسر نازنین، به کیهان لندن میگوید «بنا بر آنچه وکیل نازنین گفته است، آقای حاجیمرادی، معاون دادستان تهران و آقای علی چهارمحالی، رئیس زندان اوین، با مرخصی نازنین موافقت کرده بودند، ولی در آخرین اظهارات سپاه پاسداران مخالفت کرده و دلیلی نیز برای این مخالفت ارائه نداده است».
ریچارد رتکلیف اضافه میکند که «طبق قوانین جاری ایران کسانی که یک ششم از دوران محکومیت خود را گذرانده باشند، با موافقت مقامات قضائی میتوانند از مرخصی بهرهمند شوند. ممانعت از مرخصی نازنین برای دیدار با فرزندمان گابریلا که در ایران به گروگان گرفته شده است، مخالف قوانین جاری است و توجیهی ندارد».
سکوت بریتانیا
بوریس جانسون، وزیر خارجه بریتانیا به محض ورود به دولت وعده داده بود «پرونده نازنین زاغری رتکلیف را به سرعت حل کند». از آن زمان بیش از یک سال گذشته ولی هنوز اقدامی جدی گویا برای آزادی این زن ایرانی– بریتانیایی انجام نگرفته و اگر اقدامات صورت گرفتهاند نتیجهای ندادهاند.
ریچارد رتکلیف در این رابطه در ادامه گفتگو با کیهان لندن میافزاید: «ما انتظار داشتیم که امضای قرارداد مهمی، چون توافق برای ساختن نیروگاه بزرگ خورشیدی ۶۰۰ مگاواتی از سوی بیریتانیا در ایران، فرصت مناسبی برای تقاضای آزادی نازنین باشد، ولی متاسفانه این اتفاق نیافتاد». مقامات بریتانیایی در این رابطه به همسر نازنین زاغری گفتهاند که مرتبط ساختن این قرارداد با پرونده همسرش، میتواند تشویق جمهوری اسلامی برای به گروگان گرفتن دو تابعیتیها برای به دست آوردن قراردادهای تجاری تلقی شود.
صدای مادران زندانی
در جریان تجمع در مقابل ساختمان سفارت جمهوری اسلامی ایران، اشعار و دلنوشتههایی از زنان و مادران زندانی در اوین، که توسط نازنین زاغری به زبان انگلیسی ترجمه و به خارج از زندان فرستاده شدهاند، توسط حاضرین خوانده شدند. اشعاری از گلرخ ایرائی، همسر آرش صادقی، مهوش شهریاری ثابت، زندانی بهایی که در روزهای گذشته پس از گذراندن محکومیتی ده ساله از زندان آزاد شد، نسیم باقری، استاد دانشگاه مجازی بهاییان، نرگس محمدی، فعال حقوق بشر، و خود نازنین زاغری در این تجمع خوانده شدند.
ریچارد رتکلیف با وجود دوری طولانی از همسر و دخترش، با یأس و ناامیدی بیگانه است و تلاش دارد با خوشبینی به آینده نگاه کند. او بارها تقاضای روادید برای سفر به تهران و دیدن همسر و دخترش داده است، ولی هر بار پاسخ سفارت جمهوری اسلامی ایران در لندن «نه» بوده است.
او با لبخندی که شاید تلاشی برای پنهان ساختن اندوه باشد، به کیهان لندن میگوید: «اطمینان دارم تا قبل از کریسمس آینده خواهم توانست در فرودگاه نازنین و گابریلا را در آغوش بگیرم».