امنیتیها و سپاهیها چهارمین جلسه مشترک با دادستانی تهران را روز چهارشنبه، ششم دی‌ماه، با موضوع «بررسی آسیب‌های اجتماعی در سال ۱۳۹۶» برگزار کردند. در این جلسه جعفری دولت‌آبادی از آنها خواست که به طور ویژه در مورد عفاف و حجاب جدی‌تر و قوی‌تر اقدام شود و اعلام کرد که بسیج هم در این مسئله مشارکت میکند.
در این نشست که رسای سازمان‌های تبلیغات اسلامی و بهزیستی، فرمانده سپاه استان تهران، فرمانده سپاه تهران بزرگ، فرمانده پلیس اخلاقی ناجا و فرمانده پلیس امنیت تهران بزرگ حضور داشتند، عباس جعفری دولت آبادی، دادستان تهران، گفت: «ابزار برای پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی و مقابله با آنها رهنمودهای مقام معظم رهبری است.»
دولت‌آبادی پس از مقدمهچینی طولانی که به کلیگویی گذشت وارد مصادیق شد و اولین جایی که روی آن دست گذاشت «مراکز ماساژ مختلط در تهران» بود. او در بخشی از سخنانش درباره مراکز ماساژ مختلط گفت: «نظام ما دینی است و اجازه نخواهیم داد ارزش‌های اسلامی با چنین اقداماتی به سخره گرفته شود. لذا پلیس و دادستانی تهران با پدیده قبیح ماساژدرمانی که امروزه عده‌ای با ایجاد دفتر و انجام تبلیغات در فضای مجازی مرتکب می‌شوند، مقابله خواهند کرد.»
او سپس به موضوع زنان خیابانی پرداخت و گفت: «سال‌هاست این مشکل به چشم می‌خورد؛ زنان خیابانی جمع‌آوری می‌شوند اما مجدد در اجتماع رها می‌گردند.»
دادستان تهران معتقد است: «مشکلات زنان خیابانی صرفا با انجام اقدامات قضایی-پلیسی حل نمی‌شود بلکه در این بحث باید قائل به تفکیک شد؛ آنجا که فسق علنی رخ می‌دهد، به عنوان مجرم باید تحت تعقیب قرار گیرد و در غیر این فرض، دستگاه‌های فرهنگی و اجرایی باید ورود کنند.»
او تکرار چرخه جمع‌آوری و رها شدن مجدد چنین زنانی را ناشی از عدم توجه دستگاه‌های فرهنگی و اجرایی مرتبط با موضوع به وظایف خود دانست و افزود: «اینکه از پلیس بخواهیم زنان خیابانی را جمع‌آوری کند اما جایی برای نگهداری آنان نباشد، نتیجه‌بخش نخواهد بود.»
جعفری دولت‌آبادی در بخشی از صحبتهای خود در این نشست به لزوم همکاری «سازمان بسیج» در مسائل اجتماعی تاکید کرد و گفت مثل جنگ که از ظرفیت مردم به نتیجه رسیدیم، در مبارزه با آسیب‌های اجتماعی هم که اهمیت آن کمتر از جنگ نیست، باید به این ظرفیت توجه شود.
وی به موضوع عفاف و حجاب پرداخت و با انتقاد از این نظر که «مشکل جامعه چند تار مو نیست پس باید رها شود»، اظهار داشت: «حوزه عفاف و حجاب مصادیق متعدد دارد و فراتر از موضوع پوشش، شامل حوزه‌هایی چون سینما، مطبوعات، سبک زندگی و نحوه رفتار در جامعه می‌گردد.»
دستگیری ۷۰۰ راننده مست در یک ماه
از دیگر مسائلی که او مطرح کرد استفاده از مشروبات الکلی در بین مردم بود: «شرب خمر ناقض ارزش‌های مبتنی بر عفاف است، تا کنون ۷۰۰ راننده مست در طرح برگزار شده توسط پلیس و دادسرای ارشاد طی یک ماه اخیر بازداشت شدند، این آمار نشان‌دهنده یک آسیب اجتماعی است؛ چرا که راننده مست همزمان دو جرم مرتکب شده است نخست شرب خمر و دوم رانندگی در حال مستی. هم‌چنین ساخت و توزیع مشروب که شاید نتوان اخبار مربوط به آن را در رسانه‌ها پررنگ نمود؛ و یا عرضه لباس‌ها و برندهای خلاف شؤون حکومت دینی، مرتبط با حوزه عفاف و حجاب است.»
جعفری دولت‌آبادی از مسؤولان حاضر در جلسه خواست در بحث عفاف با «عزم جدی‌تر»، با «برنامه راهبردی» و «اقدامات قوی‌تر» وارد شوند و افزود: «قصدم این نیست که بگویم کاری نشده است بلکه معتقدم باید تحول در اقدامات باشد و اگر تهران در مبارزه موفق شود، الگوی خوبی برای سایر استان‌ها خواهد بود.»
استخرها و سالنها و حتی آرایشگاههایی که به صورت مختلط فعالیت میکنند با روشهای خاص خود از طریق تبلیغات به صورت بروشور یا پیامک در شبکههای اجتماعی مشتریان اولیه خود را جمع میکند و در مراحل بعدی از طریق آنها مشتریان خاص و دائم را جذب میکنند که عموما از وضعیت مالی خوبی دارند.
تبعیض علیه زنان و دختران
اینکه چرا با وجود تبلیغات گسترده دینی، تا این حد از چنین محیطهایی استقبال میشود یک روی مسئله است و روی دیگر آن ناتوانی از برخورد با آنهاست آنچنان که دادستانی و سپاه و نیروی انتظامی در میدان هستند، اما همچنان نیرو کم است از بسیج هم کمک گرفته میشود.
اما مشکل اصلی حاکمیت آنجاست که عمده مدیران و گردانندگان این مراکز به نوعی وابسته به قدرت و یا از اقوام و خویشاوندان چهرههای بانفوذ نظام هستند و تنها بخشی از مشتریان آن شهروندان عادی و پولدار میباشند.
همچنان که واردکنندگان اتومبیلهای گران قیمت و خریداران آنها کمتر در طبقه متوسط پیدا می‌شوند و اگر هم گرفتار قانون شوند یا با رشوه و یا با پرداخت جریمههای هنگفت رها می‌شوند.
در این بین بیشترین آسیب را زنان و دخترانی میخورند که در مورد حجاب با آنها برخوردهای پلیسی میشود. قرار گرفتن بدحجابی یا بیحجابی در کنار عناوینی مثل رانندگی در مستی، شرب خمر، روسپیگری و زنان خیابانی به عنوان یک آسیب اجتماعی عینا ضربه‌زدن با شخصیت زنان و دخترانی است که زندگی عادی دارند و نمیخواهند، به اجبار حجاب بر سر داشته باشند.
