جعفر پناهی، کارگردان و فیلمساز ساکن تهران، در صفحه اینستاگرام خود با اشاره به تظاهرات سراسری و لشکرکشی نیروهای نظامی و امنیتی در خیابان‌ها برای سرکوب مردم، نوشته است: «ترس با لشکرکشى آشکار مى‌شود که خود به خود معنى آن فاقد پایگاه مردمى است. اگر معتقد به پایگاه مردمى هستید اجازه رفراندم بدهید.»
جعفر پناهی آنچه روز دوشنبه، ۱۱ دی‌ماه، در خیابان‌های تهران دیده است را این‌گونه روایت می‌کند: «از میدان انقلاب به طرف میدان فردوسى مى‌رفتم. هزاران بسیجى موتورسوار، نیروى انتظامى، نیروهاى ضد شورش و … با تجهیزات کامل بین میدان انقلاب تا چهارراه ولیعصر دیده مى‌شدند.»
او در ادامه نوشته است: «این لشگر کشى براى چیست؟ آیا براى امنیت است!؟ بیشتر حس اشغال به دست نیروهاى بیگانه می‌کردم تا امنیت! این همه ترس از تظاهرات براى چیست؟! اگر یک نظام سیاسى پایگاه مردمى داشته باشد لشگرکشى و کشتار نمى‌کند. ترس با لشکرکشى آشکار مى‌شود که خودبه‌خود معنى آن فاقد پایگاه مردمى است. اگر معتقد به پایگاه مردمى هستید اجازه رفراندم بدهید.»
این فیلمساز سپس با اشاره به سخنان آیت‌الله خمینی در سال ۵۷ نوشته است: «مگر رهبر انقلاب در سخنرانى بهشت زهرا نگفت «به چه حقی ملت پنجاه سال پیش از این سرنوشت ملت بعد را معین می‌کند؟ سرنوشت هر ملتی به دست خودش است»؛ خوب مسالمت‌آمیزترین راه، رفراندم است. اگر رفراندم خرج دارد و بودجه‌اش را ندارید. بدون آنکه لشگرکشى کنید اجازه بدهید فقط یک روز طرفداران حکومت و یک روز دیگر هم بقیه آزادانه و بدون بگیروببند تظاهرات کنند، خواهید دید حتى خون از دماغ کسى بیرون نخواهد آمد. آن‌وقت قضاوت کنید، اطمینان داشته باشید که ملت به نتیجه احترام خواهند گذاشت. شما چطور؟»
در حالی که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ بسیاری از هنرمندان و ورزشکاران از نامزدی میرحسین موسوی حمایت و پس از انتخابات در اعتراضات انتخاباتی شرکت داشتند و بخشی از آنها در انتخابات ریاست جمهوری سال‌های ۹۲ و ۹۶ نیز از نامزدی حسن روحانی اعلام حمایت کردند؛ اما با گذشت تنها ۳ ماه از روی کار آمدن دولت دوم حسن روحانی برخی از حمایت از روحانی اعلام پشیمانی کردند.
در روزهای گذشته و با شکل‌گرفتن تظاهرات سراسری نیز برخی هنرمندان از اعتراضات مردم حمایت‌های مستقیم و غیرمستقیم کردند.
جعفر پناهی نیز در اعتراضات مردم به نتایج انتخابات سال ۸۸ با آنها همراه و ۲ بار بازداشت شد. نخستین بار در مردادماه ۸۸ هنگامی که به همراه گروه دیگری از فیلم‌سازان برای گرامیداشت کشته‌شدگان اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری به بهشت زهرا رفته بود بازداشت و پس از چند روز آزاد شد.
بار دوم در اسفندماه ۸۸ به همراه ۱۸ نفر از اعضای خانواده و دوستانی که در خانه او در تهران مهمان بودند. بازداشت شد و در خرداد ۸۹ با تودیع وثیقه‌ی ۲۰۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد.
بر اساس حکم دادگاه پناهی به اتهام «اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام جمهوری اسلامی» به ۶ سال حبس تعزیری و ۲۰ سال محرومیت از فیلم‌سازی، ۲۰ سال محرومیت از فیلم‌نامه‌نویسی، ۲۰ سال محرومیت از سفر به خارج از ایران و ۲۰ سال ممنوعیت از هر نوع مصاحبه با رسانه‌ها و مطبوعات داخلی و خارجی محکوم شده است.
