(+عکس) تظاهراتی که روز یکشنبه، ۷ ژانویه برابر با ۱۷ دی، در برابر سفارت جمهوری اسلامی ایران در منطقه کنزینگتون تدارک دیده شده بود مورد استقبال زیادِ ایرانیان ساکن لندن و دیگر شهرهای بریتانیا قرار گرفت.
تظاهرکنندگان به صورت گروهی از شهرهایی مانند منچستر، لیدز و لیورپول و کاردیف به لندن آمده بودند تا در این تجمع شرکت داشته باشند. با توجه به شعارهایی که داده می‌شد، و عکس‌هایِ متعدد شاهزاده رضا پهلوی، پلاکاردها و نمادهایی که تظاهرکنندگان به دست داشتند- مانند پرچم‌های شیر و خورشید و درفش کاویانی- اکثریت قاطع تظاهرکنندگان را طرفداران پادشاهی تشکیل می‌دادند. تدارک عملی و اجازه رسمی تظاهرات را سازمان‌ها و گروه‌های مختلف طرفدار پادشاهی مشروطه انجام داده بودند. در کنار طرفداران پادشاهی، مجاهدین خلق نیز در صفوفِ مستقخرل خود و با کسب اجازه‌ی جداگانه از پلیس حضور داشتند. همچنین شماری از هوادارانِ نیروهایِ چپ و دموکرات‌های مستقل را نیز باید بر شرکت‌کنندگان در این تظاهرات همبستگی افزود. همه اینان آمده بودند تا حمایت خود را از تظاهرات سراسری و خیزش مردمی در داخل کشور و نیز مخالفت خود را با نظام جمهوری اسلامی با صدای رسا اعلام کنند.
از ساعت ۲ بعد از ظهر، شرکت‌کنندگان در برابر سفارت جمهوری اسلامی جمع شدند و لحظه به لحظه بر تعداد آنها اضافه شد و تا ۵۰۰ نفر رسید.
محمود مقدم یکی از فعالین طرفدار پادشاهی مشروطه به کیهان لندن گفت: «بسیار خوشحال هستم که می‌بینم پس از سالیان مردم ایران دوباره یک حرکت واقعی کرده‌اند. این تظاهرات در پشتیبانی از مردم ایران است که جانشان را برای نجات مملکت کف دستشان گذاشته‌اند. امروز به راستی روز بسیار خوشحال کننده‌ای برای من است. من در طول سی سال گذشته تظاهرات مختلفی را دیده‌ام ولی امروز این تظاهرات واقعاً عالی است.»
جمعیت شعارهای زیادی از جمله همان شعارهایی را می‌داد که مردم در ایران فریاد می‌زنند؛ از جمله:
حکومت زور نمیخوام دولت مزدور نمیخوام
خامنه‌ای بدونه به زودی سرنگونه
اصلاح‌طلب اصولگرا دیگه تمومه ماجرا
ایرانی می‌میرد ذلت نمی‌پذیرد
سیدعلی حیا کن این ملت رو رها کن
ملت گدایی می‌کند آخوند خدایی می‌کند
شیخ با وطن بیگانه است، وطن با شیخ ویرانه است
خانم بقایی یزدی در گفتگوی کوتاهی به کیهان لندن گفت: «تظاهرات داخل و خارج کشور نور امیدی است که پس از ۴۰ سال بر ملت ایران تابیده می‌شود. این یک قیام همگانی است. ما فعلاً باید یک‌دست باشیم و اتحاد خودمان را حفظ کنیم. بعد از آنکه ایران را پس گرفتیم در آنجا با رای آزاد نوع نظام را مردم خودشان تعیین خواهند کرد. این را بدانید که مردم با این حرکت خودشان از رژیم اسلامی و دو جناحِ اصولگرا و اصلاح‌طلب فراتر رفته‌اند. رژیم اسلامی دارد به پایان خود می‌رسد. وقتی جوان مسلمان ایرانی می‌گوید نه اسلام، نه قرآن، جانم فدای ایران، دیگر هیچ شکی در این زمینه نباید داشت. امروز در ضمن مصادف است با سالروز ۱۷ دی، یعنی روزی که رضاشاه بعد از ۱۴۰۰ سال زن ارزشمند ایرانی را از زیر خفت و خواری و بی ارزشی در آورد و به جامعه جهانی معرفی کرد. محمدرضا شاه هم به دنبال پدر، حق رای به زنان اعطا کرد. زنان حق وکالت، وزارت، سفارت و رسیدن به مقامات بالا را پیدا کردند وتاریخ ایران نوین در دوران پهلوی‌ها ساخته و پرداخته شد.»
برخی دیگر از شعاری تظاهرکنندگان لندن در برابر سفارت جمهوری اسلامی چنین بود:
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
آزادی اندیشه بدون زن نمیشه
تا دیکتاتور رو کاره قیام ادامه داره
مرگ بر اصل ولایت فقیه
ما همه با هم هستیم ملت بی شکستیم
می‌جنگیم می‌میریم ایران را پس می‌گیریم
این خیزش مردمی هر روز ادامه دارد، حتا اگر بسیجی از آسمان ببارد
حکومت زور نمیخوام دولت مزدور نمیخوام
خامنه‌ای خامنه‌ای ننگ به نیرنگ تو خون نداهای ما می‌چکد ازچنگ تو
در گفتگوی کوتاهی، هایده توکلی فعال حزب مشروطه ایران (لیبرال دموکرات) به کیهان لندن گفت: «این تظاهرات امروز همه ما را احساساتی کرده است. تعداد زیادی آمده‌اند. این تظاهرات در لندن همزمان است با تظاهرات متعدد در شهرهای مختلف اروپایی و آمریکا در پشتیبانی از مردم قهرمان و غیور ایران. آنهایی که با حضور در خیابان‌ها جانشان را فدای این مبارزه می‌کنند. می‌دانیم که بیش از ۲۰ نفر جانشان را از دست داده‌اند. ولی خون اینان پایمال نخواهد شد. مصادف بودن این روز با ۱۷ دی ماه، یعنی روز کشف حجاب به فرمان رضاشاه، امروز مرا بیشتر احساساتی کرده است. ۱۷ دی اولین گامی بود در راه رهانیدن زن ایرانی از قید و بند و پیشرفت به سوی دنیای مدرن. زنان زیادی هم که امروز در اینجا حضور دارند برای بازپس گرفتن حقی آمده‌اند که با انقلاب و آمدن آقای خمینی از آنها گرفته شد».
شعارهای متنوع دیگری نظیر «جاوید شاه، جاوید شاه»، «رضا رضا شعار ماست پهلوی افتخار ماست»، «ای ناجی زمانه برگرد به آشیانه»، «ملت پدر ندارد تاجی به سر ندار»، «استقلال، آزادی، حکومت ایرانی»، «حکومت آخوندی نمیخوام نمی‌خوم، جمهوری اسلامی نمیخوام نمیخوام»، «ارتشی با غیرت، حمایت حمایت»، «ما آریایی هستیم آخوند نمی‌پرستیم» و… فضا را پُر کرده بود. اغلب شعارها همان‌هایی بودند که از داخل ایران به گوش می‌رسد. ناگفته نماند که شعارهایی هم به انگلیسی سر داده شد.
علی حسینی که به عنوان شرکت‌کننده مستقل و دموکرات در این تجمع حضور یافته بود به کیهان لندن گفت: «حضور ما در اینحا برای حمایت بی دریغ ازمبارزات داخل کشور است. مردم ایران به تنگ آمده‌اند و در سراسر ایران و در شهرهای مختلف علیه جمهوری اسلامی مبارزه می‌کنند. ما باید از مبارزات و تظاهراتِ داخلی پشتیبانی کنیم. من خودم شخصاً در سازماندهی افراد مستقل و دموکرات نقش موثری داشته‌ام و گروهی در واتس آپ برای فراخوان و تظاهرات راه انداخته‌ام. در این گروه افراد می‌توانند نظرات خودشان را مطرح بکنند و مثلاً شعارهای پیشنهادی خودشان را ارائه دهند. در این مورد بحث می‌شود و هرآنچه مورد توافق همه قرار گیرد در تظاهرات به عنوان شعار سر داده می‌شود.»
علی حسینی در ادامه گفت: «طبیعتاً چیزی که در ایران بسیار مهم است حقوق کارگران و زحمتکشان است که از حداقل امکانات زندگی بهره‌مند هستند. ما باید از حق آنها دفاع بکنیم. حکومت در ایران تمام منابع اقتصادی را تحت کنترل خود دارد و این منابع مالی را به جای هزینه کردن در راه بهزیستی زحمتکشان و مردم ایران به هم‌پیمانان خودش در منطقه، مانند سوریه، یمن، لبنان و عراق می‌دهد. حضور ما در اینجا اعلام مخالفت با این سیاست‌هاست.»
این تظاهرات در حدود ساعت ۵ بعد از ظهر پایان یافت.
