احمد رأفت – در معرفی وبسایت جدید «خانه اسناد بهائی ستیزی در ایران» اشاره می‌شود «این مجموعه اسناد به کوشش جامعه جهانی بهائی گرد آمده و در پاسخ به درخواست‌های مکرر از ایران و کشورهای دیگر برای آگاهی وسیع‌تر و عمیق‌تر از بهائی‌ستیزی در ایران منتشر شده است. این اسناد شرحی از سرکوب و آزار مداوم و نظام‌مند بهائیان به دست روحانیان و حکومت‌های ایران در دهه‌‌های متمادی است.»
پدیده ثابتی سخنگوی جامعه بهائیان ایران در بریتانیا در گفتگو با کیهان لندن می‌گوید: «در این سال‌ها درخواست‌های بسیاری از پژوهشگران، روزنامه‌نگاران و فیلم‌سازان ایرانی و غیرایرانی دریافت کردیم که برای پیش بردن طرح‌هایی که در زمینه تبعیض، آزار و اذیت بهاییان ایرانی داشتند، به ما مراجعه کرده و خواهان دستیابی به این مدرک و شواهد می‌شدند. مدراک و شواهدی که امروز از طریق این سایت، به زبان‌های فارسی و انگلیسی در اختیار همگان قرار دارند.» پدیده ثابتی البته به هدف دیگری نیز از انتشار این مدارک تاریخی اشاره می‌کند: «لزوم پاسداری از حافظه تاریخی.»
۱۵۰ سال آزار و تبعیض
مدارکی که در این وبسایت تا کنون منتشر شده‌اند، و البته گردانندگان آن انتظار دارند که هر کس مدرک و شواهد دیگری در دست دارد برای تکمیل این آرشیو ارسال دارد، به سه دوره تاریخی تقسیم گشته: دوران قاجار و تولد دیانت بهائی، سال‌های حکومت پهلوی و چهار دهه جمهوری اسلامی ایران. پدیده ثابتی در ادامه گفتگو با کیهان لندن می‌افزاید: «خشونت و تبعیض علیه بهائیان در این سه برهه تاریخی متفاوت بوده است. در دوران قاجار و در سال‌های آغازین به وجود آمدن دیانت بهائی، ما شاهد قتل عام شمار زیادی از بهائیان هستیم. در این دوران، دولت در همکاری با علمای شیعه و حتی مردم عادی، که توسط روحانیت تحریک شده بودند، هزاران هزار پیروان دیانت بهائی را به قتل رساند.»
بر مبنای شواهد و مدارکی که در «خانه اسناد بهائی‌ستیزی در ایران» منتشر شده است، بهائیان در ۱۵۰ سال گذشته، به اشکال مختلف مورد آزار و اذیت و یا تبعیض قرار گرفته‌اند: از کشتن، زندان و شکنجه، تا غارت و تخریب اموال اماکن مذهبی، گورستان‌ها و حتی منازل و محل‌های کسب و کار. محرومیت از تحصیل، اخراج از محل کار و سرکوب اقتصادی هم از جمله دیگر تبعیض‌هایی هستند که در سال‌های گذشته علیه ایرانیان بهائی روا رفته است. اصل بسیاری از این مدارک و شواهد در این وبسایت، همراه با تصاویر مربوط، در اختیار بازدیدکنندگان قرار گرفته است.
بهائیان در دوران پهلوی
پدیده ثابتی در اشاره به وضعیت بهائیان در دوران پهلوی به کیهان لندن می‌گوید: «وضعیت آن دوران به هیچ‌وجه قابل مقایسه با سال‌های قبل و بعد از آن نیست. در آن سال‌ها که ایران وارد مرحله مدرنیزاسیون شده بود، رعایت حق و حقوق فردی مورد نظر حکومت بود، ولی بر مبنای اسنادی که می‌توانید در این وبسایت ببینید، در این دوران هم تبعیض علیه بهائیان وجود داشت. این تبعیض البته در روستا‌ها و شهرهای کوچک بیشتر بود. اگر در شهرهای بزرگ بهائیان حتی در مناصب عالی کشوری حضور داشتند، در برخی شهرهای کوچک مانع ورود آنها به برخی مشاغل می‌شدند، یا کودکان را از مدارس، به تحریک روحانیون، اخراج می‌کردند.»
سخنگوی جامعه بهائیان ایرانی در بریتانیا در ادامه می‌گوید: «در دوران پهلوی ما شاهد تبعیض قانونی، چون در دوران پس از انقلاب اسلامی نبودیم، ولی هر زمان تنش میان حکومت و روحانیت شیعه بالا می گرفت، بهای آن را بهائیان پرداخت می‌کردند. حکومت برای کاهش تنش، یکی از امتیازهایی که به روحانیت می‌داد، آزادی آزار و اذیت بهائیان و یا تخریب اماکن مذهبی دیانت بهائی بود.» شاید مهم‌ترین اینگونه حملات، تخریب مرکز بهائی تهران یا حظیره القدس، توسط ارتش در اردیبهشت ۱۳۳۴ در حضور محمدتقی فلسفی باشد. این عبادتگاه بهائیان تهران، کاخ قاجاری باشکوهی با آینه‌کاری‌های بسیار زیبا، توسط گروهی از نظامیان، به فرماندهی سپهبد نادر باتمانقلیج، و به درخواست روحانیون شیعه تخریب شد. پس از انقلاب اسلامی، بر ویرانه های این کاخ، مسجدی با نام مسجد آیت‌الله خامنه‌ای ساختند.
تبعیض نهادینه
بخش عمده مدارکی که در «خانه اسناد بهائی ستیزی در ایران» منتشر شده است به چهاردهه گذشته، یعنی از تشکیل جمهوری اسلامی ایران باز می‌گردد. پدیده ثابتی، در اشاره به آنچه بر بهائیان ایران بعد از انقلاب اسلامی رفته است به کیهان لندن می‌گوید: «با جمهوری اسلامی ایران، تبعیض و خشونت علیه بهائیان شکل دیگری به خود گرفت. در این دوران این خشونت و تبعیض سازماندهی شده اعمال می‌شود و این‌بار حکومت در رأس آن قرار دارد.» سخنگوی جامعه بهائیان ایران، اشاره به بیش از ۲۰۰ شهروند بهائی می‌کند که در ابتدای تشکیل جمهوری اسلامی ایران اعدام شدند. پدیده ثابتی یادآوری می‌کند که «در این سال‌ها کلیه مراکز بهائی تعطیل و گورستان‌ها تخریب شدند. تبعیض همه‌گیر و گسترده شد. نه تنها بهائیان را از مشاغل بسیاری اخراج کردند و در دانشگاه‌ها را به روی جوانان بهائی بستند، بلکه امروز با نوعی آپارتاید اقتصادی مجوز‌های کسب و کار آزاد و خصوصی پیروان دیانت بهائی را نیز باطل می‌کنند.»
اگر ایران فقط از بهاییان و دینی به نام بهاییت که آنها هم به نوعی به اسلام ناب محمدی اعتقاد دارند، تشکیل شده بود، به یقین ایران و ایرانی بسیار پیشرفته‌تر تا به امروز از هر لحاظ، چه دانش، چه بینش اجتماعی و رفتار و اخلاق می‌بودند و ایران حتی پیشرفته‌تر از تا سال ۵٧ می‌بود. مشکل ایران و ایرانی دینی‌ست به نام اسلام شیعه که زنده یاد دکتر شجاع‌الدین شفا و رضا شاه بزرگ در زمان خود بسیار خوب درک کرده بودند. ریشه فساد اخلاقی و اجتماعی در ایران اسلام و مروجین آن به نام آخوند از هر نوعش هستند.