دوشنبه، نهم بهمن، روز سرد و یخی تهران، خیابانهای پوشیده از برف، روزی ویژه در تاریخ جنبش مبارزات زنان ایران است.
ویدا موحد دختر خیابان انقلاب، همان که کشف حجاب کرد و تصویر او تبدیل به نماد اعتراضهای دیماه شد و به فراسوی مرزها رسید و مدتی ناپدید شد و سر از اوین درآورد، امروز گویی تکثیر شده و اینجا و آنجا دیده میشود.
ویدا آزاد شد؛ کارش را کرده بود و زنان و دخترانی که سکوت بلندبالایش را شنیدند با الگو گرفتن از ابتکار کمنظیر و روش مسالمتآمیز او، به دور از هرگونه خشونت، روسری اجباری خود را پرچم آزادی کرده و صدای حق انتخابِ آزادانهی دختران و زنانی شدند که حجاب اجباری را نمیخواهند و از داشتن روسری و شال خسته شدهاند.
دختری دیگر در خیابان انقلاب، همانجا که ویدا اعتراض کرد، روسری خود را پرچم مخالفت با حجاب اجباری کرد. زمان زیادی نگذشت که خبرش همه جا پیچید. ساعاتی بعد نفر سوم حوالی میدان فردوسی، روسری را پرچم کرد. تو گویی آنها مصداق این شعر معروف «آبی خاکستری سیاه» حمید مصدق شدهاند که زمانی سروده بود:
من اگر برخیزم
تو اگر برخیزی
همه برمیخیزند
این دختران برخاستهاند و در نقاط مختلف شهر کشف حجاب میکنند، روسری و شال خود را چون پرچم بر چوبی زده و در سکوت به اهتزاز در میآورند. حرکت متین آنها رنگ و بوی دیگری به جنبشی داده است که در پی چیزی جز حقوق اولیهی شهروندان و جامعه نیست.
زهرا صفیاری فعال سیاسی با استقبال از اقدام مدنی این زنان در توییترش نوشته «من چادریام. خودم انتخاب کردم که محجبه باشم، نه اجبار خانواده بود و نه جبر محیط یا شرایط کار. از انتخابم خیلی خوشحالم ولی با حجاب اجباری مخالفم و دختران خیابان انقلاب رو تحسین میکنم. در دین و حجاب هیچ اجباری نباید باشد.»
موج کشف حجاب و مخالفت با حجاب اجباری به گوشه و کنار پایتخت از چهارراه ولیعصر تا پل سیدخندان رسید. شاید حکومت هرگز گمان نمیکرد در آستانهی چهلمین سالگرد یک انقلاب ارتجاعی که آیندهی ایران را به عقبتر از گذشتهاش پرتاب کرد، در برابر قامت بلندبالای نسلهایی قرار گیرد که استبداد دینی چهل سال تمام با تبلیغات بمبارانشان کرد و حالا نتیجهاش را میبیند.
مقامات و مسؤولان قُلدر جمهوری اسلامی که با زور باتوم و گشت ارشاد و منکرات و حزباللهی و لباسشخصی و تریبونهای نماز جمعه، حجاب اجباری را بر سر زنان نگه داشتهاند اینک به چشم خود میبینند حقوق اولیه و انسانی که به خشنترین شکل ممکن سرکوب میشوند، این روزها چون جوانههای بهاری از درون برف سربرآورده و میرویند.
هشتگ #دختر_خیابان_انقلاب به #دختران_خیابان_انقلاب و چند ساعت بعد به #دختران_انقلاب تبدیل شد. هنوز آفتاب امروز غروب نکرده بود که فعالان مدنی از اصفهان تصویر دختری را در این شهر به اشتراک گذاشتند که نشان میدهد در شلوغی پیادهرو دختری حجاب اجباری از سر برداشته و آن را پرچم کرده است.
اعتراض دختران علیه حجاب اجباری به شعارهای دیواری هم تبدیل شد و در کنار «مرگ بر دیکتاتور» و «مرگ بر خامنهای» خود را بر دیوارهای شهر تثبیت کرد. کارزاری تازه که در حال سراسری شدن است و همهی «ابربحران»های رژیم را در سایه قرار میدهد.
حسین یکی از کاربران فضای مجازی در توییتر نوشته «دختران خیابان انقلاب کلیدواژهی دوران تازهی تاریخ ایران خواهد بود. چه باشکوه و معنادار است که کلید رهایی این سرزمین از استبداد، در دست این زنان جوان باشد. از شادی و هیجان در پوست خودم نمیگنجم».
مشارکت مردان در این حرکت تازه نیز بسیار جالب است.
عمار ملکی نوشته «آزادیهای یواشکی اعتراض به حجاب اجباری را به مطالبه جمعی تبدیل کرد. گام اول جنبش اعتراضی این است که معترضان هم را ببینند و بدانند پرشمارند. چهارشنبههای سفید اعتراض را از فضای مجازی به خیابان آورد. دختران خیابان انقلاب اعتراض را از بدفرمانی به نافرمانی ارتقا دادند. زنده باد!»
خیلی از مردان پیشنهاد دادهاند وقتی دختری دست به چنین اقدامی میزند باید از او حمایت کرد و کنارش ایستاد و نگذاشت که لباسشخصیها و امینیها او را ببرند. وضعیت دختران معترض روز دوشنبه مشخص نیست و بعضی میگویند دیدهاند که برخی را بازداشت کردهاند که البته قابل تایید نیست.
در مورد ویدا موحد نیز پس آنکه خبر آزادیاش تایید شد منابع غیررسمی نقل کردند که بازجوها تلاش کردند او را به همکاری با سازمانهای جاسوسی غربی متهم کنند. اما حالا اگر دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی چنین قصدی هم داشته باشد با موج فراگیر کشف حجاب، نمیتوان به همه شهروندان برچسب جاسوسی زد.
این حرکت تازه برای اصلاحطلبان که به استمرارطلبان معروف شدهاند و همچنین برای تندروها بسیار گران تمام شده است. آنها کاری از دستشان بر نمیآید جز اینکه مانند همیشه به تمسخر و تحقیر زنان بپردازند.
حسین دلیریان دبیر دفاعی خبرگزاری تسنیم نزدیک به سپاه، تریبون اقلیتی شده است که حرکت اعتراضی دختران انقلاب را مسخره میکنند. او در یک توییت بسیار سخیف نوشته «آنها به دنبال شوهر میگردند»!
جنبش کشف حجاب و تبدیل کردن روسریها به پرچم آزادی، با استقبال گسترده گروههای مختلف جامعه روبرو شده و باید منتظر بود و دید واکنش آیتاللهها و صدرنشینان حوزه و مراجع مرتجع و قرون وسطایی به این حرکت چیست. آنها مدتهاست میبینند که حرفهایشان هیچ خریداری ندارد و خودآگاهی فردی و اجتماعی چنان در ایران گسترش یافته که این اعتراضات با شعارها و پلاکاردهای مدرن و مدنی نمایانگر تنها بخشی از آن است.
براى مالیدن پوزه بسیجىها به خاک باید تمام زنان ایران در یک ساعت معین در تمام کشور کشف حجاب نمایند و کمر این بیشرفها را بشکنند، به خدا همین حرکت زنان ایران این رژیم مضمحل شده را نابود مىکند.
آورین آورین! از جسم ناقص و عقل ناسالم من و اصلاح طلبانِ استمرارطلب چیزی نمانده. ولی، من، ضحاکِ خمینی صفت با عمله و اَکَرهٔ خونریز و جرIارم مقاومت می کنیم. چرا؟ چون اگر این بار بریم، برای همیشه رفتیم.
««حسین دلیریان دبیر دفاعی خبرگزاری تسنیم نزدیک به سپاه، تریبون اقلیتی شده است که حرکت اعتراضی دختران انقلاب را مسخره میکنند. او در یک توییت بسیار سخیف نوشته «آنها به دنبال شوهر میگردند»!»»
بعضی با لودگی با حرکت انقلابی دیگران برخورد میکنند. مردسالارانی که مامانشان در کودکی بهشان گفته «دودول طلا»، پسر پسر قند عسل، رشد اجتماعی نکردهاند، هنوز در افکار بچگانهشان هستند.
بانوی شجاع ویدا موحد «که تمام مرزهای شجاعت و حقخواهی را درنویده است و نامردان را به سخره و تحقیر واداشته» یک مادر است و فرزند دارد، عُمُو،حالیت نیست؟
از همان روزهای نخستین استقرار حکومت اسلامی، چماقداران به دکههای روزنامه و کتابفروشی و خانمها حمله و شعار حزب فقط حزبالله و “یا روسری یا توسری” میدادند.
حالا انها وزیر و وکیل و سفیر شدهاند و برای چپاول و حفظ قدرت به هیچکسی رحم نمیکنند…
https://www.youtube.com/watch?time_continue=35&v=TWyS2HqZ2kY
this is the women’s revolution, a movement that will bring peace and freedom to Iran very soon.