کتایون حلاجان (+عکس) اواخر ماه فوریه در یکی از گالری‌های معروف شهر پاریس به نام Etienne De Causans در محله سن ژرمن دپره نمایشگاهی گروهی با حضور عباس معیری نقاش و مجسمه‌ساز برجسته ایرانی برگزار شد. آثار عباس معیری به همراه ١٠ نقاش و مجسمه‌ساز فرانسوی در این نمایشگاه به نمایش درآمد.
عباس معیری هنرمند شناخته شده‌ای در ایران و خارج از ایران به‌ویژه در میان فرانسویان است. وی حدود ۴٧ سال است که در شهر پاریس زندگی می‌کند.
وی نقش بسزایی در زنده نگه داشتن مینیاتور ایرانی داشته است. عباس معیری سال‌هاست که این هنر را به علاقمندان غیرایرانی تدریس می‌کند و شاگردان بسیاری را در این رشته پرورش داده است. او تا به حال حدود ۲۰ جایزه معتبر در سراسر دنیا کسب کرده و کنفرانس‌های متعدد در زمینه سنت و ریشه‌های نقاشی ایرانی در شهرهای مختلف اروپا برگزار کرده است.
در سال ۲۰۱۶ یکی از تابلوهای وی برای موزه سئول خریداری شد. عباس معیری همچنین در ۱۹۷۳ پس ازدریافت جایزه معتبر شهر نیس در جنوب فرانسه نام‌اش به عنوان هنرمند نقاش در دانشنامه هنرهای زیبا و کتاب کلکسیونر‌ها در فرانسه به ثبت رسید.
عباس معیری در توضیح نمایشگاه گروهی فوریه و برگزارکنندگان آن به کیهان لندن می‌گوید: این نمایشگاه به همت ژان دٌویل مدیر انجمن دوستداران سالن پاییزه در پاریس L’Association des Amis du Salon d’Automne de Paris برگزار شد. سالن پاییزه از سال ١٩٠٣ در این شهر بنا نهاده شد و با نقاشان سرشناس چون پابلو پیکاسو، هنری ماتیس، مارک شاگال و سالوادور دالی همکاری کرده است. انجمن دوستداران سالن پاییزه به‌طوری وابسته و زیرمجموعه این مرکز هنری است که از سال ١٩۶٨ آغاز به کار کرد. این انجمن هر بار تعدادی از آثار نقاشان را انتخاب می‌کند و به نمایش عموم در می‌آورد. انتخاب آثار به عهده هیئت چند نفره این انجمن است که عباس معیری نیز یکی از آنها و عضو دائمی این انجمن است.
ده تابلو از آثار عباس معیری در این نمایشگاه حضور دارد که از سال‌های مختلف انتخاب شده از جمله تازه‌ترین اثر عباس معیری که برای همین نمایشگاه آماده شده است. در میان تابلوهای معیری در این نمایشگاه، یکی از آثار وی وجود دارد که در اعتراض به سانسور کشیده است.
عباس معیری در توضیح این تابلو به کیهان لندن می‌گوید: «در سال ٢٠٠۴ آقای ایرج پزشکزاد نویسنده ایرانی طی برگزاری یک نمایشگاه از آثار من یکی از تابلوها را پسندیدند و از من خواستند تا آن را برای طرح روی جلد یکی از کتاب‌هایشان بردارند؛ من موافقت کردم و اسلاید کار را به ایشان سپردم. پس از گذشت چند ماه به من خبر دادند چون کتاب قرار است در ایران منتشر شود، چاپ این طرح ممکن نیست مگر اینکه از خط سانسوربگذرد. من با خنده گفتم بگذارید سانسور شود کار خنده‌داری از آب در خواهد آمد.»
عباس معیری در ادامه می‌گوید: «آن تصویری که سانسور شد زنی را نشان می‌دهد که پستان‌هایش را با دو خط کاملا ساده و گرد کشیده بودم و هیچ برجستگی به عنوان نمادی از سکس نداشت. اما آنها قسمت پستان را با یک باند سیاه پوشاندند.»
عباس معیری اضافه می‌کند: «پستان زنان در آثار من سمبل مقاومت و ادامه حیات است.» وی می‌گوید: «من نیز در اعتراض به این سانسور برای نمایشگاه بعدی‌ام همین تابلویی را که امروز اینجاست کشیدم که زنی است با پستان‌های برجسته، عریان و آزاد. من این نقاشی را در کنار کار سانسورشده با باند سیاه در نمایشگاه قرار دادم.»
در کنار تابلوهای عباس معیری در این نمایشگاه مجسمه‌های ژولیت شوکرون نیز حضور دارد. مجسمه‌هایی که اندام زنانه به نمایش گذاشته است. ژولیت شوکرون در توضیح اینکه چرا بدن زنان را انتخاب کرده است به کیهان لندن می‌گوید: «برای من بدن زنان سمبل زیبایی است، خمیدگی‌ها و خط‌هایی که در آثار من مشاهده می‌کنید شکل کاملا طبیعی بدن زن است و بسیار زیباست.» ژولیت شوکرون تاکید می‌کند: «من بدون داشتن مدل کار می‌کنم و تنها تصویر را در ذهن دارم.» در کارهای این هنرمند فرانسوی زنان آزادانه می‌رقصند و یا به روی خویش خم شده‌اند و یا تن برهنه را به آفتاب سپرده‌اند.
در این نمایشگاه همچنین آثار کریستسن مایارد نیز چشمگیر است. ساختار نقاشی‌های وی بیشتر شبیه بازسازی کارهای قدیمی و یا پتینه است حال آنکه او با تکینک رنگ روغن بر روی بوم کار می‌کند و در آن شیوه‌ی ویژه‌ای را به کار می‌برد. کریستین مایارد رنگ‌هایی کاملا سبک و زنده را در خلق آثارش به کار می‌گیرد؛ تصویرهای او زنان و مردانی از قرن‌های گذشته هستند که گاه در فضاهایی کاملا واقعی و گاه در برشی از یک رویا ترسیم شده‌اند.
ژان فیلیپ لوبریس جوان‌ترین هنرمند این نمایشگاه است. آثار مدرن وی فضایی متفاوت از دیگر کارها دارد. وی به کیهان لندن می‌گوید: «پس از ناکامی در یک رابطه عاشقانه روزی از یکی از دوستانم که نقاش بود بومی را به قرض گرفتم و از آن پس شروع به نقاشی کردم.» فیلیپ لوبریس اندوه و فراق عشق را دست‌مایه آثارش قرار داده است.
