آیا اسرائیل و جمهوری اسلامی ایران خود را آماده اولین درگیری نظامی مستقیم میکنند؟ آیا بحران‌های خاورمیانه که ٰرژیم ایران در همه آنها حضور فعال دارد، به جنگی منطقه‌ای تبدیل خواهند شد؟ آیا نظام جمهوری اسلامی که در درون مرز از سوی اقشار مختلف مردم به چالشی جدی کشیده شده است، برای بقای خود احتیاج به بحرانی خارجی دارد؟ این پرسش‌ها در این روزها در داخل ایران و در صحنه بین‌المللی به صورت جدی مطرح هستند.
آمریکا و بریتانیا و فرانسه با فرستادن بیش از ۱۰۰ موشک به سمت برخی از پایگاه‌های نظامی در سوریه، فصل جدیدی را در جنگ هفت ساله در این کشور عربی گشودند. مقامات نظامی این سه کشور، از موفقیت این حملات موشکی می‌گویند، در حالیکه دمشق و تهران صحبت از اقدامی نمایشی میکنند که از نظر نظامی حائز اهمیت نبوده است. بحث در مورد کارنامه نظامی این حملات موشکی را به کارشناسان واگذار می‌کنیم. این حملات موشکی ولی جنبه‌های سیاسی نیز دارند.
سکوت روسیه
در روزهای قبل از حمله موشکی سه کشور غربی، آلکساندر ژاپسکین سفیر روسیه در بیروت هشدار داده بود «در صورت حمله‌ای موشکی به سوریه، ما نه تنها خود موشک‌ها، بلکه مبدأ شلیک آنها را نیز هدف قرار خواهیم داد.» اما نه تنها حمله‌ای به مبدأ شلیک این موشک‌ها از سوی سوریه و یا هر کشور دیگری صورت نگرفت، بلکه سیستم دفاع موشکی سوریه که توسط روس‌ها اداره می‌شود هم خاموش ماند. در اینجا دو پرسش مطرح می‌شود: این سیستم دفاعی نا کارآمد است، یا اینکه روس‌ها عمدا آن را به کار نگرفتند؟
مسکو در اطلاعیه‌ای سکوت سیستم دفاعی خود را با بیان اینکه «موشک‌های شلیک شده به سمت سوریه وارد محدوده فعالیت روسیه در این کشور نشدند» توجیه کرد. سکوتی که پیام روشنی برای غرب و همزمان برای متحدین روسیه در سوریه، و به ویژه جمهوری اسلامی ایران داشت. پیامی که دولت حسن روحانی و فرماندهان سپاه دریافت کردند، اگرچه پاسخ آن را به منابع غیررسمی واگذار کردند. سعدالله زارعی استاد دانشگاه علامه تهران، در گفتگویی با خبرگزاری فارس وابسته به سپاه پاسداران، هدف حملات موشکی آمریکا و بریتانیا و فرانسه را «نه سوریه بلکه جمهوری اسلامی ایران» می‌داند و می‌افزاید «عدم واکنش متناسب روسیه در برابر تهاجم موشکی به سوریه نشان می‌دهد که روس‌ها خود را مخاطب مستقیم این حملات نمی‌دانستند، اگرچه بر خلاف دیگر بازیگران از امکانات لازم برای دفع این حملات برخوردار بودند.»
در جبهه موسوم به اصلاح‌طلب نیز فیض‌الله عرب‌سرخی عضو مجاهدین انقلاب اسلامی، در توییتر بی‌اعتمادی خود به روسیه را پنهان نمی‌کند. عرب‌سرخی می‌نویسد: «سقف برخورد روسیه در دفاع از متحدین خود همین است. تنها متحد روسیه در منطقه استراتژیک مدیترانه مورد حمله موشکی آمریکا و متحدینش قرار گرفته و روسیه اعلام میکند که سیستم نظامی ما هیچگونه واکنشی نداشته است. البته اگر هم داشته ظرفیت و توانایی آن همین اندازه است. تکیه بر این طناب پوسیده خطا است». قرارگاه سایبری عمار، که زیر نظر مهدی طائب اداره می‌شود، در کانال تلگرامی‌اش، بدون بازی با کلمات صحبت از «ساخت و پاخت‌های روسیه و آمریکا» میکند.
هشدار اسرائیل
اگر در سوریه و در مقابل حملات موشکی آمریکا و بریتانیا و فرانسه، روسیه سکوت اختیار کرد و واکنشی نشان نداد، در صورت درگیری نظامی احتمالی بین جمهوری اسلامی ایران و اسرائیل، اگر خود را در حاشیه قرار ندهد، بدون شک در کنار سپاه قرار نخواهد گرفت. اسرائیل چنانکه وزیر دفاعش آویگدور لیبرمن چندین بار در هفته‌های گذشته اعلام کرده است نسبت به هرگونه اقدام نظامی جمهوری اسلامی ایران و متحدینش از خاک سوریه واکنش سختی نشان خواهد داد. حملات هوایی اخیر اسرائیل به پایگاه «تیفور» در حومه حمص، و پایگاه دیگری در «جبل عزان»، هشداری بود به جمهوری اسلامی ایران که خیال هرگونه حمله نظامی به اسرائیل را از سر بیرون کند.
بنا بر آنچه در رسانه‌های اسرائیلی آمده است، سپاه در حال حاضر پنج پایگاه نظامی در سوریه را تحت کنترل خود دارد که در آنها پهپاد‌های ساخت ایران مونتاژ میشوند یا تبدیل به زرادخانه موشکی شده و یا محل نصب سکوهای پرتاب موشک هستند. دیگر پایگاه‌های سپاه در حومه شهرهای دمشق و حلب، و در دیرالزور قرار دارند. رسانه‌های اسرائیل می‌نویسند فرماندهی این پایگاه‌ها با یکی از نزدیکان قاسم سلیمانی فرمانده نیروهای قدس، به نام امیر‌علی حاجی‌زاده است.
یک مقام ارشد ارتش اسرائیل، در گفتگو با شبکه تلویزیونی اسکای می‌گوید اطلاعاتی به دست آمده که بر مبنای آنها گویا نیروهای سپاه در تدارک حملات موشکی از خاک سوریه به پایگاه‌های نظامی اسرائیل هستند. منابع اسرائیلی اهمیت زیادی به سخنان حسن روحانی میدهند که در سخنرانی‌اش به مناسبت روز ارتش گفت «به دنیا اعلام می‌کنیم هر سلاحی که نیاز داشته باشیم، عمدتا تولید کرده و اگر نیاز باشد تهیه می‌کنیم». در مراسم روز ارتش، حسن روحانی از یک سامانه جدید به نام «کمین ۲» نیز رونمایی کرد. این سامانه موشکی برای مقابله با پهپاد‌ها و هواپیماهایی ساخته شده است که در ارتفاع پایین پرواز میکنند.
اگر برخی از کارشناسان رودررویی نظامی بین ایران و اسرائیل در خاک سوریه را بسیار متحمل می‌دانند، برخی دیگر معتقدند که این دو کشور اگرچه در جنگ لفظی از هر مرزی رد شده‌اند، ولی همیشه تلاش داشته‌اند که خط قرمز مقابله مستقیم را رعایت کنند. یک کارشناس نظامی اسرائیلی معتقد است سیاستی که دولت بنیامین نتانیاهو در پیش گرفته است، «قرار دادن قدرتهای جهانی در مقابل جمهوری اسلامی ایران است». این کارشناس که تنها با شرط نام نبردن از او با کیهان لندن گفتگو کرده است، می‌افزاید «دولت اسرائیل تلاش دارد سپاه پاسداران را مجبور به گذر از خطوط قرمزی کند که تا کنون رعایت کرده‌اند، تا بلکه کشورهای دیگری وارد جنگ با جمهوری اسلامی ایران بشوند». اشاره این کارشناس به دو کشور آمریکا و پادشاهی سعودی است: «اگر جمهوری اسلامی ایران حتی به اشتباه با آمریکا بطور مستقیم مثلا در آب‌های خلیج فارس درگیر شود و یا غیرنیابتی حمله‌ای به پادشاهی سعودی صورت گیرد، آن زمان تمام کشورهای غربی مجبور به مداخله خواهد شد.»
سپاه بر سر دوراهی
سپاه نیز به نوبه خود در مقابل یک دوراهی قرار دارد. با توجه به گسترش بی‌سابقه اعتراض‌ها در ایران و شعارهای ساختارشکنی که بخش‌های مختلف جامعه در خیابان‌ها فریاد می‌کشند و کلیت نظام را و نه دیگر بخشی از آن را به زیر سوال می‌برند، سپاه که خود را مدافع نظام و ارزش‌های آن معرفی میکند، باید بین حضور گسترده در برون مرزها و در بحران‌های منطقه و یا ایفای نقش اصلی در تضمین بقای جمهوری اسلامی با استفاده از ابزار سرکوب، یکی را انتخاب کند. انتخابی که ساده نیست. اقتدار سپاه از حضورش در بحران‌های منطقه و به ادعای سردارانش حفظ امنیت کشور در برون مرز برای اینکه در درون مجبور به جنگ نشوند، منشأ گرفته است. سپاهی که در خیابان‌های ایران به عنوان عامل سرکوب عمل کند، نه تنها اقتدار، بلکه حمایت اندکی را که در به اصطلاح دفاع از امنیت کشور در مقابل «دشمن خارجی» به دست آورده را از دست می‌دهد.
تلاش سپاه برای ایجاد گروه‌های شبه‌نظامی در کشورهای منطقه نیز با توجه به مشکلات مالی کنونی، نه تنها قابل گسترش نیست، بلکه هر کدام از گروه‌های موجود نیز در صورتی که حمایت مالی کاهش یافته یا قطع شود، به دنبال حامی دیگری خواهند رفت و سپاه و جمهوری اسلامی را به حال خود رها خواهند کرد. بحران نظام تنها به داخل مرزها خلاصه نمیشود. در خارج از مرزها نیز ریزش هواداران و مزدبگیران جمهوری اسلامی آغاز شده است. یک نمونه بارز عراق است. در ماه‌های گذشته چندین گروه از شبه‌نظامیان عراقی و احزاب سیاسی این کشور که تا کنون در جبهه تحت حمایت جمهوری اسلامی و نیروهای قدس قرار داشتند، حساب خود را جدا کرده‌اند و نگاه‌شان، با وجود شیعه بودن، به سوی پادشاهی سعودی سنی منعطف شده است.
احمدرأفت
واقعیت همین است که قدرتهای بزرگ با توافقاتی که انجام میدهند . منافع خود را مرز بندی کرده و از حکومتهای منطقه ای بعنوان ابزار استفاده میکنند .
جمهوری آخوندی متعفن در ایران همان نقشی را در روابط بین الملل ایفا میکند که حکومت پهلوی ایفا کرد . نهایتا همانطور که احمد شاه قاجار و رضا شاه و محمد رضا پهلوی و تره کی و صدام و قذافی و مبارک قربانی شدند . خامنه ای و دار و دسته پلیدش به زباله دان تاریخ خواهند افتاد ..
ما باید فهم و درک خود را از روابط بین الملل بالا برده و فقط منافع ملی را مد نظر قرار دهیم . و اجازه ندهیم که مهره های قدرتهای بزرگ با زد و بند با آنها . کشورمان را به یک قهقرای تاریخی دیگری ببرند !!
در دنیای سیاست تحلیل هایی وجود دارند که بر مبنای عرف روابط بین الملل و تاریخچه سیاسی کشور های مختلف خصوصا بلوک بندی های معروف هستند . این تحلیل ها خیلی کمتر اشتباه میکنند چون مبتنی بر اصول و مدارک و واقعیت های سیاسی هستند .اکثر قریب به اتفاق کشورها خصوصا انهای که با ثبات تر هستند از این تحلیل ها استفاده میکنند در مقابل اما تعداد معدودی کشور دیکتاتوری ، ایدیولوژیک ، مذهبی هستند که بر اساس تخیلاتی که ایدیولوژی و مذهب و مغز علیل انها به گونه ای متوهم و ایده ال ابله و خصومت گرا و ماجراجو و شهادت طلبانه به آنها دیکته میکند تحلیل میکند و همیشه اشتباه میکنند . محاسبات غلط انجام میدهند ، دوست و دشمن نمی شناسند ، خواب میبینند ، توجیه میکنند .
متاسفانه عده ای روشنفکر و روزنامه نگار و تحلیل گر که شیفته و مجذوب این ایدیولوژی و مذهب در دنیایی خیالی به دنبال مدینه ای فاضله که هرگز وجود نداشته و نخواهد آمد آب به آسیاب این حکومت های پوشالی که فرصت تاریخی معینی دارند ، میریزند . بزرگترین آنها شوروی و کوچک ها صدام ، قذافی ، تره کی ، اوکراین ، مصر ناصر ، برخی هم شیر بی یال و دم و کوپال میشوند و گوشه ای میخزند و ماست شان را میخورند بعد از تحمل رنجها ، فقر و فساد ( بزرگشان چین و کوچک ها ویتنام ، کوبا ، کره شمالی ) و برخی توهم را تا مرز نابود کردن کشورو نیمی ا زملت خود برای ماندن بر یک حکومت فاشیستی فردی به عنوان سوراخ کون نظام سلطه پشتیبان ( روسیه ) با کمک مرسنری ها ادامه میدهند تا برای همیشه محو شوند مثل سوریه .
ملاهای ایرانی از روزی که پای در این دنیای متوهم از قبل فرو ریخته و شکست خورده مارکسیسم روسی گذاشتند و با ملغمه ای که از مارکسیسم و اسلام ساختند ( نوع شریعتی ) و آنرا تا بیخ بیوت ارتجاعی ترین ملاها چپاندند و همه جهان اسلام شیعه را به تروریسم ماجراجویانه فاشیستی بعثی فقاهت مزین کردند و هر جا کم آوردند مارکسیست های روسی و روسیه سخاوتمندانه به آنها در فرو رفتن در این باتلاق کمک کردند تا ایران از مدار مطمئن و پیشرفته امریکای شاه آریامهر به مدار اسد باز طائبانیست عشق چاوز روسیه رفیق پنداری فرو افتد . سقوطی تاریخی که هرگز هیچ کشوری تجربه نکرده .
در این توهم ان چنان پیش رفتند که حتا کشورهای سنتی برده روس هم تا این حد ابلهانه به روسیه اعتماد نکردند . این فرو غلطیدن چنان عمیق و ابلهانه است که اگر هزار بار از سوراخ روسیه گزیده شوند باز از دخیل بستن به ان دست بر نمی دارند . تو گویی سرنوشت اینها گوسفند قربانی مارکسیسم روسی و روسیه است و باید که به پای معبد این اولتراناسیونالیست ، معامله گر ، مافیایی ، ارتدکس ، ک گ ب حتما خودشان را قربانی کنند بدون اینکه از خودشان بپرسند اگر دشمنی بی دلیل با اسرائیل به خاطر اعراب است چرا اکنون اعراب با اسرائیل متحد هستند علیه همین احمق ها ولی از این خودکشی ملای روسی نمی تواند بیرون بیایید ؟
نگاهی به چینش خبر ها ، تحلیل ها و بیانیه های سیاسی همه کسان ، احزاب ، گروه ها که جملگی مثل ملاها فریفته این خیال شوم مارکسیستی روسی هستند و مقایسه ان با دیگر کشورها ثابت میکند که ایران تنها کشوری در جهان است که پوزیسیون ، اپوزیسیون ، روشنفکران ، سیاستمداران ، روزنامه نگاران ، اساتید فکر و فلسفه و هنر ان با ملای عقب مانده فریب خورده در این روسی گری متوهمانه و اسرائیل ستیزی کودکانه و دشمنی با واقعیت گریز ناپذیر کاملا همسو و هم بند هستند . همین اشتراک وحشتناک است که سرزمین تاریخی ما را قربانی عبرت آموز ترین سرنوشت تاریخ خواهد کرد . خداوند مارکس و انگلس ، اهورامزدای ایران آریایی ما را نجات دهد که به خدای اسلام دیگر امیدی نیست
هیچ ایدئولژی حق جنگ ندارد و پیروز نمیشود زره ای از خاک کشورمان را به کسی نمی بخشیم خلیج همیشه فارس