نامه به یونسکو و جمع‌آوری امضا برای پیگیری وضعیت مومیایی منتسب به رضاشاه

- «اقدامات جمهوری اسلامی برای از بین بردن گنجینه ملی ما شباهت بسیاری به تخریب پیکره بودای بامیان توسط طالبان و عملکرد داعش در پالمیرا دارد.»
- این نامه چند روز پس آن منتشر شده که شاهزاده رضا پهلوی در نامه‏‎ای جداگانه از یونسکو درخواست کرده بود وضعیت این پیکر را پیگیری کند.

چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ۱۳۹۷ برابر با ۰۲ مه ۲۰۱۸


پس از نامه شاهزاده رضا پهلوی به سازمان یونسکو و سازمان ملل در رابطه با پیگری وضعیت پیکر مومیایی منتسب به رضاشاه فقید در شهر ری، گروهی از ایرانیان نیز در نامه‏‎ای جداگانه به یونسکو خواستار پیگیری سرنوشت این پیکر شده و هشدار داده‌اند که «متعصبین مذهبی» قسم خورده‎اند که آن را بسوزانند.

نظارت رضاشاه بر مراحل ساخت راه آهن ایران
نظارت رضاشاه بر مراحل ساخت راه آهن ایران

در این نامه آمده است:

«دبیر کل محترم یونسکو، سرکار خانم آدری آزولای
همانگونه که به خوبی آگاهید، جمهوری اسلامی ایران از نخستین روزهای به قدرت رسیدن در سال ۱۹۷۹، بی‎وقفه و سیستماتیک تلاش کرده است تا میراث غنی تاریخی‌ـ فرهنگی آن کشور را که با ایدئولوژی و قرائت آن رژیم از اسلام همخوان نیست یکجا و یا تدریجی از بین ببرد و در نتیجه هویت فرهنگی ما را لگدمال کند. این بربریت تنها محدود به میراث پیش از اسلام نیست و یادبودها و سازه‎های پس از اسلام را نیز شامل می‎شود. تلاش برای نابودی پارسه، قلعه فلک الافلاک، قلعه بابک، احداث سد سیوند برای زیر آب بردن محوطه پر ارزش پاسارگاد، غارت یافته‌های باستان شناسی دشت جیرفت،… بخشی از اقدامات این رژیم برای از بین بردن گنجینه ملی ماست که شباهت بسیار به تخریب پیکره بودای بامیان توسط طالبان و عملکرد داعش در پالمیرا دارد.
اکنون، دغدغه امضاکنندگان این نامه، مومیایی اخیرا پیدا شده است که انتظار می‌رود از آن رضاشاه سرسلسله دودمان پهلوی باشد. پیکر در همانجایی پیدا شده است که روزی آرامگاه او بنا شده بود. این آرامگاه توسط متعصبین مذهبی که قسم خورده بودند پیکر او را بسوزانند در سال ۱۹۷۹ ویران شد اما آن را پیدا نکردند. اکنون این پیکر طی حفاری از دل خاک بیرون کشیده شده است و ما نگرانیم که آنان آنچه سوگند خورده بودند را عملی کنند. نگرانی ما زمانی بالا می‎گیرد که بدانیم رضا شاه به عنوان شخصیتی تاریخی که معمار ایران‌نوین است مورد احترام و ستایش اکثریت ایرانیان است و هرگونه اقدام نابخردانه رژیم اسلامی نه تنها بی حرمتی به یک سرمایه ملی و مایه مباهات ما، بلکه باعث متشنج‎تر شدن غیرقابل مهار فضای ملتهب کنونی ایران می‎شود.
با احترام، امضا‎کنندگان این درخواست، از آن سازمان می‌خواهند در راستای رسالت خود، گا‌م‎های ضروری را برای حفاظت از این یافته بردارد. در چنین حالتی، شما اسطوره‌ای که ارزش فراوانی برای ایرانیان دارد را حفظ کرده‎اید و اطمینان حاصل می‎شود که نسل‌های کنونی و آینده به رهبری که عمیقاَ موید هویت ملی و تاریخی ماست معرفی شود. پیشاپیش از اقدام فوری شما سپاسگزاری می‎شود.»

این گروه به همین منظور کمپینی برای جمع‎آوری امضا به راه انداخته‌اند که با مراجعه به آن می‌توان در پیگیری موضوع شرکت کرد.

محمدصادق صادقی گیوی معروف به صادق خلخالی و یارانش با خوشحالی در حال تخریب مقبره رضاشاه هستند. عکاس: رضا دقتی

شاهزاده رضا پهلوی، ۲۶ آوریل (ششم اردیبهشت) در نامه‌ای به مدیرکل یونسکو هشدار داده بود سرنوشت پیکر پیدا شده تا اکنون نامشخص است و بسیاری بیم آن را دارند که به زودی برای همیشه ناپدید شود.

در این نامه آمده بود:

خانم مدیرکل عزیز،
چند روز پیش در حین عملیات خاک برداری در حرم عبد العظیم در شهر ری کارگران ایرانی به پیکر مومیایی شده‎ای برخوردند که بلافاصله احتمال دادند متعلق به پدربزرگ من رضا شاه پهلوی باشد. رضاشاه در سال ۱۹۵۱ در نزدیکی حرم در مقبره‎ای به خاک سپرده شد که بعدها توسط رژیم کنونی ایران تخریب گشت. من و خانواده‎ام به دقت اوضاع را بررسی و دنبال کرده‎ایم و اکنون بر اساس
اسناد منتشر شده و گزارش شاهدان زنده و مدارکی که در اختیار داریم اطمینان داریم که پیکر یافت شده در واقع به رضاشاه تعلق دارد.
رضا شاه به عنوان پدر ایران مدرن یکی از تاثیرگذارترین و آینده نگرترین شاهان تاریخ ایران بوده است.
در زمان حکومت وی از سال ۱۹۲۵ تا ۱۹۴۱ ایران از طریق اصلاحات اساسی بلندپروازانه، برنامه‌های اجتماعی و پروژه‎های زیرساختی کاملا تغییر کرد. از جمله خدمات ارزنده و ماندگار رضاشاه از میان خدمات بسیار وی، ساخت اولین فرودگاه و راه آهن
سراسری در کشور، تاسیس اولین دانشگاه معاصر و مدرن سازی خدمات عمومی و ارتش بوده است. رضا شاه همچنین در ایجاد و توسعه سازمان‎های مختلف حفظ و ترویج میراث ملی ایران نقش بسزایی داشته است، مانند آکادمی زبان و ادبیات خارجی و جامعه میراث ملی ایران.
پیدا شدن پیکر رضاشاه تنها یک مساله خصوصی و خانوادگی نیست، بلکه از اهمیت ویژه فرهنگی و تاریخی برای تمام ایرانیان برخوردار است. بر همین مبنا، من امروز به نمایندگی از تمام مردم ایران از یونسکو تقاضا می‎کنم به مساله حفاظت از پیکر رضاشاه و تدفین مجدد آن آنطور که شایسته اوست توجه ویژه مبذول بدارد.
یونسکو از طریق دفتری که در تهران دارد، ۲۰ منطقه در ایران را که جزو میراث جهانی به شمار می‌آید تحت پوشش قرار داده است. موضوع پیکر مومیایی رضاشاه از ارزش و اهمیت کافی برخوردار است که توسط یونسکو در کنار پروژه‎های دیگر مورد توجه قرار بگیرد.
من از طرف هموطنانم تقاضا می‌کنم به خواسته مردم ایران در محافظت از پیکر رضا شاه به عنوان یک میراث ملی اهمیت ویژه‎ای قائل شده و اقدامات لازم را به عمل آورید. سرنوشت پیکر پیدا شده تا به اکنون نامشخص است و بسیاری بیم آن را دارند که بزودی برای همیشه ناپدید شود.
من و خانواده هم این مساله را جداگانه دنبال کرده و برای هرگونه همکاری با یونسکو
آمادگی خود را اعلام می‌داریم.
منتظر پاسخ از جانب شما هستم.»

مسئولان جمهوری اسلامی در سخنانی متناقض، از انکار پیدا شدن مومیایی گرفته تا انتساب آن به رضاشاه، ادعا کردند که پیکر را بار دیگر به خاک سپرده‌اند اما مشخص نیست تا چه اندازه این ادعا واقعی باشد، آن هم در شرایطی که به احتمال زیاد این مومیایی متعلق به رضاشاه است و خانواده‏‎ی پهلوی حق قانونی و شرعی دارند که مسئله را پیگیری کنند. هیچ مقام و اداره مسئولی نیز اعلام نکرده اگر این مومیایی دوباره دفن شده، کی و در کجا و چرا خبرهای مربوط به آن را از مردم پنهان می‌کنند.

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=114417

4 دیدگاه‌

  1. در سوگ وطن

    رضا شاه. بزرگ مرد و ایران ساز لایق احترامی هستند که باید محل دفنش برای ما ایرانیان مشخص باشد

  2. ناشناس

    تا زمانى که جمهـورى اسلامى بر سر قدرت میباشد اش هـمین اش است

  3. انصاری

    رضا شاه پدر ایران نوین.
    سرباز شایسته میهن و میهن دوستی بی نظیر بود.
    روحش شاد و یادش تا ابد گرامیست.

  4. Tuba

    جسد مومیایی رضا شاه یک مسئله ملی و تاریخی هست که باید به طور جدی پیگیری شود.

Comments are closed.