مریم شهیدی – خروج دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا از توافق هسته‌ای و بررسی پیامدهای این اقدام برای چندین روز متوالی به مهمترین خبر رسانه‌های بین‌المللی تبدیل شد؛ از آن زمان، چشم‌ها به ایران خیره شده بودند تا پاسخ جمهوری اسلامی به این اقدام را شاهد باشند.
مقامات جمهوری اسلامی پیش از این بارها عنوان کرده بودند که در صورت خروج آمریکا از برجام «لحظه»ای در پاسخ به کاخ سفید درنگ نخواهند کرد؛ اما این «لحظه» اکنون «روزها» به طول انجامیده است.
علی خامنه‌ای وعده آتش زدن برجام را داده و اعلام کرده بود «اگر برجام را پاره کردند ما آن را آتش می‌زنیم».
حسن روحانی رئیس جمهور اسلامی ایران نیز چند روز پیش از اعلام تصمیم ترامپ عنوان کرده بود که «خروج آمریکا از برجام پشیمانی تاریخی به بار می‌آورد» و همچنین در جای دیگر گفته بود که «آمریکا باید بداند که برای خروج از برجام هزینه‌های زیادی را متحمل خواهد شد».
روحانی اعلام کرده بود که اگر آمریکا از برجام خارج شود ظرف یک هفته پاسخ پشیمان‌کننده‌ای به آمریکا می‌دهیم!
محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران نیز وعده داده بود که اگر آمریکا از برجام خارج شود، ایران هم از آن خارج خواهد شد و حتی ممکن است از NPT هم خارج شود!
اما اکنون با گذشت ۱۰ روز از خروج آمریکا از برجام، چه اتفاقی رخ داده است؟ پس از تصمیم ترامپ، روحانی تنها عنوان کرد که «خوشحالم که یک موجود مزاحم از برجام خارج شده است و بی‌تردید راه خود را با موفقیت ادامه می‌دهیم»!
گویا تنها اقدام قاطع دولت جمهوری اسلامی ایران، سفر محمدجواد ظریف به پکن و مسکو و بروکسل برای دریافت «تضمین‌ها» بوده است.
اکنون جمهوری اسلامی با سدی مستحکم در صحنه بین‌المللی روبروست؛ دیگر زمان دیپلماسی خنده ظریف به پایان رسیده است و تحریم‌های کمرشکن در حال بازگشت هستند.
در داخل کشور نیز جمهوری اسلامی با سخت‌ترین شرایط در عمر چهل ساله‌اش روبروست؛ بیکاری گسترده جوانان و حتی قشر تحصیل‌کرده جامعه، گرانی بی‌سابقه و افزایش دائمی‌قیمت‌ها، مدیریت ضعیف و فاش شدن فسادهای گسترده اقتصادی و… ایران را به انبار باروتی آماده انفجار تبدیل کرده است.
آتش اعتراضات دی ماه ۹۶ در ظاهر فرونشسته اما زیر این خاکستر، حرارتی نهفته که رفته رفته پایه‌های جمهوری اسلامی را ذوب خواهد کرد.
نتایج برخی نظرسنجی‌ها پس از اعتراضات اخیر- که حتی رسانه‌های داخلی ایران نیز به انتشار آن پرداختند- حاکی از نارضایتی بیش از دوسوم مردم از شرایط اقتصادی است؛ آنها دلیل مشکلات اقتصادی خود را سوء مدیریت و فساد دستگاه اداری کشور عنوان کرده‌اند. این نظرسنجی توسط دو موسسه «Iranpoll» و مرکز مطالعات بین‌المللی و امنیت دانشگاه مریلند آمریکا (CISSM)، از بیش از هزار شهروند ایرانی صورت گرفته بود.
در حالی که جمهوری اسلامی فشاری سنگین را در داخل و خارج کشور تحمل می‌کند و نشانه‌های ضعف و سستی این نظام در حال نمایان شدن است، مسئولیت سنگینی متوجه طیف‌های مختلف اپوزیسیون است و بی‌شک زمان جمع شدن حول محور واحد و کنار گذاشتن اختلافات فرا رسیده است. اینجاست که باید نقش تک تک افراد و گروه‌هایی که در این مسیر از جان و مال خود مایه گذاشته‌اند، ارج نهاده شود.
قطعا به ارمغان آوردن آزادی برای مردم کشورمان، بزرگترین هدف تمامی مبارزان واقعی علیه نظام جمهوری اسلامی بوده و باید برای هم‌افزایی در این مسیر تلاش کرد؛ اکنون زمان آن رسیده است که به این موضوع توجه ویژه‌ای شود.
شواهد و نظرسنجی‌ها حاکی از محبوبیت رو به رشد چهره شناخته شده و پرنفوذ شاهزاده رضا پهلوی در میان نسل جوان ایرانی و نسل‌های پشیمان شده از انقلاب است. به راستی چه کسی جز چهره موجه او می‌تواند با کوله‌باری از تجربه و علم به مسائل پیچیده سیاسی و دانستن راه حل عبور از بحران‌ها، از ارتباط موثر خود با رهبران بزرگ دنیا بهره جسته و نقش محوری برای همگرایی و اتحاد میان اپوزیسیون ایفا نماید.
باید دانست که در شرایط کنونی هر گونه تلاش برای تفرقه‌اندازی میان صفوف اپوزیسیون از طریق انجام اقدامات نسنجیده و سخیف و توهین به چهره‌های برجسته، نوعی خوش‌رقصی برای سردمداران جمهوری اسلامی بوده و افرادی که این اقدامات را در دستور کار خود قرار داده‌اند، در پشت نقاب خدمت به مردم، خیانت می‌ورزند.
بی‌توجهی به این امر خطیر باعث شده که افراد و گروه‌هایی مورد توجه بخشی از اقشار جامعه قرار بگیرند که طغیانگران مشکوکی به نظر می‌رسند که در عین حال هیچ برنامه‌ای نداشته و فقط از تخریب سخن می‌گویند و علاوه بر تفرقه‌اندازی، جوانان را به خشونت تشویق می‌کنند. این حرکت‌ها می‌تواند باعث فاصله گرفتن طبقه متوسط از جنبش‌های مدنی شود و نسبت به آن بی‌اعتماد گردد. جریان‌هایی که بیشتر به دنبال آشوب هستند، می‌توانند به ضرر اپوزیسیون تمام شوند و مبارزات اجتماعی و مسالمت‌آمیز مردم را که به دنبال آزادی و امنیت و حقوق انسانی خود هستند آلوده نمایند.
اکنون هرچند سختی و فشار بر مردم ایران به نهایت خود رسیده است اما هر روز نور امید در دل آنها روشن و روشن‌تر می‌شود، چرا که اتحادی بی‌سابقه علیه جمهوری اسلامی در میان مردم ایران و در میان اپوزیسیون در حال شکل گرفتن است و نشانه‌هایی از پایان کار این حکومت به چشم می‌خورد.
