ایران و نگاهی به رسانه‌های آلمانی‌زبان در هفته‌ای که گذشت
جواد طالعی – بسیاری از ناظران امور ایران در رسانه‌های آلمانی پیشتر بر این باور بودند که دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا اگر بتواند کره شمالی را وادار به تعطیل برنامه‌های اتمی خود کند، گلوی جمهوری اسلامی ایران را بیش از پیش خواهد فشرد.
روز پنجشنبه ۲۴ ماه مه امسال، حرکت غیرمنتظره ترامپ نشان داد که او برای تصمیمات ناگهانی منتظر «لحظه موعود» نمی‌ماند و در یک حرکت غیرقابل انتظار قرار دیدار خود با کیم یونگ اون رهبر کره شمالی را در سنگاپور لغو کرد. کاخ سفید اعلام کرده که این تصمیم به خاطر «لحن خشمناک و به شدت خصمانه» بیانیه‌های جدید کره شمالی اتخاذ شده است.
تا پیش از این خبر، نتایج خروج آمریکا از برجام و تلاش‌های هنوز ناکام اروپا برای حفظ توافق‌ها با ایران همچنان در صدر گزارش‌ها و تحلیل‌های رسانه‌های آلمانی‌زبان قرار داشت.
اروپا و ایران: پشتیبانی یا کنترل؟
روزنامه آلمانی «تاگس اشپیگل» در گزارش سفر‌هایکو ماس وزیرخارجه آلمان به واشنگتن نوشت: «ماس در آغاز سفر خود تاکید ورزید که آلمان و اتحادیه اروپا مصمم هستند توافق هسته‌ای با ایران را حفظ کنند». اما توضیح هایکو ماس معنای جانبداری از ایران را نداشت، بلکه او به صراحت گفت که «هدف، در اصل کنترل ایران و تشویق این کشور به همکاری است».
وزیرخارجه آلمان اضافه کرد: «حفظ برجام بهتر ازآن است که آن را نداشته باشیم و بار دیگر نگران آن باشیم که ایران دوباره به غنی‌سازی اورانیوم بپردازد».
ماس در دیدار با اعضای کنگره آمریکا افزود: «ما مایل نیستیم در همسایگی خود شاهد گسترش تسلیحات اتمی باشیم. این تضمین‌کننده منافع ما و اروپا است».
دیدار با مایک پمپئو وزیرخارجه آمریکا مهمترین هدف سفر وزیرخارجه آلمان بود. پمپئو مثل رئیس خود ترامپ باور دارد «برای کنترل ایران، برجام کافی نیست و باید در قرارداد مکمل آن نقش ایران در منطقه و برنامه موشک‌های بالستیک این کشور نیز روشن شود.»
سخن یک هفته پیش مایک پمپئو پرسش بسیار مهمی را در برابر ایرانیان قرار می‌دهد که یافتن پاسخی خردمندانه و جدی برای آن دیگر کاملا اجتناب‌ناپذیر شده است: ادامه تحمل یک رنجِ بی پایان با حضور جمهوری اسلامی؟ یا تحمل رنج یکباره برای پایان یک رنج ۴۰ ساله؟
پمپئو در پیامی تند که سر و صدای زیادی به راه انداخت خطاب به مردم ایران گفت: «یا خودتان هر چه زودتر تکلیف این رژیم را روشن کنید یا ما با تمام شدت عمل خواهیم کرد». البته اروپایی‌ها، که هنوز از تغییر سیاست‌های موشکی و منطقه‌ای جمهوری اسلامی ناامید نشده‌اند، چنین موضع تندی را نمی‌پسندند. مثلا، یورگن تریتین مسئول سیاست خارجی حزب سبزهای آلمان در پیامی به وزیرخارجه این کشور از او خواسته است در آمریکا به پمپئو گوشزد کند که «سیاست‌های تازه آمریکا از جمله خروج از برجام منافع و امنیت اروپا را به خطر انداخته است».
از سوی دیگر، یوشکا فیشر وزیرخارجه پیشین آلمان که در دوران وزارت خود از آنچه بعدها برجام نام یافت پشتیبانی فعال می‌کرد، روز ۲۲ ماه مه در مصاحبه‌ای با شبکه نخست تلویزیون آلمان ARD در برخورد با سیاست‌های تازه آمریکا، دونالد ترامپ را به ویران کردن مناسبات ماورای آتلانتیک متهم کرد. فیشر از دولت آلمان و اتحادیه اروپا خواست که مکانیسم دفاعی مستقل خود را تقویت کنند. البته یوشکا فیشر در برابر این پرسش که آیا ممکن است آمریکا با توجه به تهدیدهای اخیر با جمهوری اسلامی ایران وارد جنگ شود یا نه گفت که به چنین چیزی فکر نمی‌کند.
مرکل و بحث برجام در پکن
همزمان با سفر وزیرخارجه آلمان به واشنگتن، آنگلا مرکل صدراعظم آلمان نیز برای یک دیدار سه روزه به پکن سفر کرد. دیدار با رئیس جمهور و نخست وزیر جمهوری خلق چین مهمترین بخش این سفر را تشکیل می‌دهد.
چین و آلمان هر دو اعلام کرده‌اند که برجام را حفظ می‌کنند و به مذاکرات خود با ایران ادامه خواهند داد. روزنامه «استاندارد» در اتریش می نویسد: «در دیدار مرکل با رهبران چین، دونالد ترامپ کنجکاوانه گفتگوها را زیر نظر دارد تا ببیند آیا بحثی درباره پیمان زیست محیطی و نجات برجام می‌شود یا نه».
طبیعی است، چنانکه از پیش اعلام شده، این دو موضوع مهمترین بخش گفتگوهای رهبران چین و آلمان در پکن را تشکیل خواهند داد. علاوه بر این، از دید «استاندارد»، از آنجا که چین متعهد شده است در مسیر توازن تجاری با آمریکا صادرات خود به این کشور را کاهش دهد، گسترش مناسبات بازرگانی میان آلمان و چین در این بحث‌ها نقش برجسته‌تری بازی میکند.
یک نگاه کوتاه به رسانه‌های آلمانی در هفته‌ای که به پایان آن می‌رسیم، این واقعیت را بازتاب می‌دهد که فشارها بر گلوی جمهوری اسلامی ایران از همه سو تشدید شده است. به موازات فشارهای آمریکا، نارضایتی‌ها در داخل کشور، به عنوان نمونه در شهر کازرون خشم و برآشفتگی مهارناپذیر و کم‌سابقه مردم را به نمایش می‌گذارد، اعتصاب‌ها از جمله در میان کارگران و بازارهای کشور و در صنف کامیونداران به تدریج شکلی گسترده‌تر و سازمان‌یافته‌تر می‌یابند. همزمان آشفتگی بازار ارز و کالا اقتصاد ایران را فلج کرده و بر خشم همگانی می‌افزاید.
سکوت در برابر خیزش کازرون، چرا؟
درگیری‌های شدید مردم کازرون با نیروهای انتظامی در چهل سال گذشته همتا نداشته است. مقاومت کم‌سابقه آنها در برابر نیروهای مسلح و سرکوبگر نشان می‌دهد که دیوار ترس در ایران شکافی عمیق برداشته است. این نکته می‌بایست توجه زیادی در میان رسانه‌های اروپایی بر می‌انگیخت اما رسانه‌های آلمانی‌زبان در این هفته چنان درگیر بحث اثرات برجام بر معاملات اروپا با ایران بودند که کمتر به آن پرداختند.
تنها پایگاه خبری/ اینترنتی «میدل ایست ای» (چشم خاورمیانه) که با محوریت خاورمیانه به زبان آلمانی منتشر می‌شود، گزارش مفصلی در باره لحظات اوج و فرود این اعتراضات منتشر کرد. این گزارش باعکس‌های متعددی از مراکز و اتومبیل‌های به آتش کشیده شده و ویران شده نیروهای انتظامی همراه بود.
«میدل ایست ای» روز ۱۷ ماه مه در گزارش مفصل خود از جمله نوشت: «با وجود سرکوب و تهدید شدید دولت، مقاومت مردم کازرون در برابر نیروهای انتظامی به شدت ادامه دارد».
در باتلاق سوریه و عراق و یمن
تحلیل‌های متعددی تاکید دارند که پیروزی ائتلاف سائرون به رهبری مقتدا صدر در عراق و توصیه غیرمنتظره روس‌ها برای خروج نیروهای ایران و حزب‌الله از خاک سوریه، موقعیت جمهوری اسلامی را در این دو کشور به شدت تضعیف کرده است. در عین حال، حمله‌های پیاپی هوایی و موشکی اسرائیل به پایگاه‌های سپاه پاسداران در خاک سوریه نشان می‌دهد که تل آویو تصمیم گرفته تا مجبور کردن جمهوری اسلامی به عقب‌نشینی از سوریه، به این عملیات ادامه دهد و روس‌ها نیز به دلیل منافع سرشار خود در اسرائیل حاضر به واکنش نیستند.
پاشنه آشیل دیگر جمهوری اسلامی ایران، جنگ نیابتی این رژیم با عربستان سعودی در یمن است. در «مکمل برجام» که تدوین دقیق آن برای مهار نقش منطقه‌ای جمهوری اسلامی خواست مشترک آمریکا و اروپا است، ایران باید یمن را نیز به حال خود بگذارد.
به این ترتیب حلقه محاصره از بیرون و درون روز به روز تنگتر می شود. در این میان، گروه‌های مختلف مردم ایران هستند که باید تصمیم بگیرند برای پایان دادن به یک رنج بی پایان به دفاع از حیثیت و منافع ملی خود به یک همبستگی سراسری خواهند رسید یا با تنها گذاشتن کارگرانِ کارخانه‌های ورشکسته و کشاورزان بی‌آب و بازنشستگان تنگدست و مالباختگان و صنوف معترض، منتظر می‌مانند تا سرنوشت آنها باز هم به دست دیگران رقم بخورد.
جناب کمبوجیه گرامی : تمامی موارد درست ذکر شده توسط شما از سوی همان کسانی هستند که سوالات مطرح شده از طرف اینجانب را از امریکا و اروپا و….. داشته و انتظار دارند که مبارزه با این سیستم راه و روش حساب شده خودش را طلب میکند ؟!
آقای زنده بگور
با ۷۵ میلیون ایرانی جان بر لب که تشنه به خون آخوند فاسد و پلید و پاسدار قاتل هستند چه میکنی؟
با ۱۵ میلیون سوری جان بر لب که میخواهند سینه آخوند و پاسدار را بشکافند چه میکنی؟
با چندین میلیون عراقی جان برلب که میخواهند پاسدار خونخوار و مزدور آخوند غارت گر را به جهنم بفرستند چه میکنی؟
با قوی ترین کشور خاورمیانه اسرائیل که هر روز پاسدارهای آدمکش را موشک باران میکند و بدنبال نابودی حکومت آخوند است چه میکنی؟
وضعیت بسیار وخیم تر است میدانی چرا؟
۴۰ سال خیانت و جنایت برای قدرت و پول بدست موجودی متعفن بنام آخوند و ارباب اروپایی او
شبه روشنفکران اردو زده در غرب و ایران و سلبرتیهای داخلی فعلا در اردوی ولایت خیمه زده اند و دریغ از یک بیانیه نسبت به سرکوب مردم کازرون و یا دیگر نقاط و حمایت از گرسنگان آنها فعلا در حال ویترین سازی برای رژیم در فستیوالهای قلابی کان دلخوش هستند تا عکسهای خودشان را به رخ مردم گرسنه ایران بکشند .
جای تعجب است که حفظ برجا م یک مسئلهٔ حیاتی برای دولتهای اروپائی شده است
منافع و امنیت کی؟
همه از » منافع و امنیت « خود سخن می رانند، پس منافع و امنیت مردمان نگون بخت ایران، سوریه، افغانستان و آقریقا چه می شود. خب غنی سازی هم بدست شما ها انجام میگیرد، تکنولوژی و دانشش را هم شما ها می دهید، از رژیم های دیکتاتوری، سر بر و فاسد هم شما ها حمایت می کنید…آنوقت جار می زنید که منافع و امنیت ما بخطر می افتد!
همه این مطلبی که گفتی درست اما :
– با این چند هزار جاسوس اقا زاده و کرواتی مامور ملاها مستقر در امریکا و اروپا چه میکنی ؟
– با سپاه قدس و موشکی پاسداران انقلاب اسلامی میخواهی فقط با تحریم چند نفرش اینگونه مبارزه اساسی کنی ؟
– با روسیه و فرانسه و عمان و انگلیس که همراه و یار و غار اخوندها طی این چهل سال بودند چطور ؟
– با شرکای دزدهای و کارتلهای داخلی که در شیخ نشین امارات تشریف دارند و طی این چند دهه سالیانه بین سی الی چهل میلیارد دلار با پاسدارها و اطلاعاتی ها و اقا زاده ها و…. تبادل اقتصادی و پولی داشته و دارند چه خواهی کرد ؟
وضع بسیار پیچیده تر است .میدانی چرا ؟
اگر فردا روزی ورق برگشت ، بفرمایید اوضاع شهرها از جمله تهران و قم و مشهد و…. چگونه خواهد شد ؟