آمار کودک‌آزاری در ایران همچنان رو به افزایش است با این وجود به گفته سهیلا جلودارزاده لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان همچنان در میان دولت و مجلس شورای اسلامی پاسکاری می‌شود و معلق مانده است.
سهیلا جلودارزاده رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی می‌گوید: «ما هر بار در مجلس می‌شنویم که لایحه حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان در مراحل پایانی است، اما متاسفانه تا کنون هیچ نتیجه‌ای نداشته است.»
به گفته این نماینده مجلس شورای اسلامی در حال حاضر دو دوره از تصویب این لایحه گذشته و هنوز تلاش‌های دولت برای تحقق این لایحه به سرانجام نرسیده است و هنوز در پیچ و تاب مسیرهای دولت و مجلس دست به دست می‌شود.
سهیلا جلودارزاده معتقد است مسائلی چون خشونت علیه زنان یا کودک‌آزاری با شرافت، حیثیت و زندگی یک ملت سر و کار دارد و معلوم نیست چرا تصویب این لایحه باید مدام به تعویق بیافتد.
جلودارزاده با اشاره به بی‌تفاوتی برخی مسئولان درباره این لایحه گفته است: «این مسئله برای من تعجب‌برانگیز است، زیرا گاه احساس می‌شود در مجلس کسی کاری نمی‌کند و همه کسانی که مسئولیتی در قبال کارهای مختلف مثل فرهنگ، اشتغال مردم و حیثیت آنان و… دارند، این وظیفه را ساده می‌گیرند.»
رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس گفته است: «امروز باید این امر جدی‌تر گرفته شود. البته این مسائل به کمیسیون قضایی ارجاع داده می‌شود و هنوز به کمیسیون اجتماعی نرسیده و ما فقط شاهد آزار و اذیت مردم در این زمینه هستیم، زیرا بسیاری از این موارد بار مالی دارند و نمی‌تواند به صورت طرح در مجلس تنظیم شود.»
جلودارزاده یادآور شده است: «هر بار که این لایحه مطرح می‌شود ما فقط می‌شنویم که مراحل پایانی را طی می‌کند یا تقدیم شده و از این دست کلمات ولی تا به الان هیچ نتیجه‌ای دربرنداشته است.»
رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس در حالی از بی‌تفاوتی برخی مسئولان و مجلس شورای اسلامی انتقاد کرده است که آمار کودک‌آزاری در ایران رو به افزایش است.
در آخرین نمونه سوء استفاده‌‌های جنسی یک ناظم مدرسه در غرب تهران از چند دانش‌آموز نوجوان پسر و تجاوز و آزار جنسی علیه آنها بود که خبرساز شد و دوباره توجه مردم را به قوانین حمایت از کودکان در برابر آزارهای جنسی و خشونت‌های کلامی و جسمی جلب کرد.
انتشار ویدئوی تکان‌دهنده‌ای از اعترافات این معاون انضباطی پسرانه به تجاوز و آزار جنسی دانش‌آموزان و همچنین ویدئوی سخنان دردناک والدین این دانش‌آموزان با واکنش‌های زیادی در شبکه‌های اجتماعی روبرو شد.
دادن سیگار، مشروبات الکلی و نشان‌دادن تصاویر هرزه (پورنو) به دانش‌آموزان و آزار جنسی آنها و وادار کردن آنها به ارتباط جنسی با یکدیگر از جمله اتهامات این ناظم مدرسه است که با شکایت والدین دانش‌آموزان پس از آنکه یکی از والدین از زبان فرزندش ماجرا را فهمید و بقیه والدین کودکان آسیب‌دیده را در جریان قرار می‌دهد علنی شده است.
این چندمین بار در سال‌های گذشته است که پرونده‌های کودک‌آزاری در مدارس و حتی مهدکودک‌های ایران خبری می‌شود و قابل پیش‌بینی است تعداد واقعی این پرونده‌ها و شکایات خیلی بیش از آنچه است که در رسانه‌های ایران منتشر شده است. از سوی دیگر بسیاری از کودکان به دلیل ترس از واکنش خانواده و احساس گناه یا مقصر شمردن خود این آزارها را هیچگاه بازگو نمی‌کنند و در میان مواردی که خانواده یا به صورت اتفاقی یا با در جریان قرار گرفتن از سوی کودک متوجه مورد آزار قرار گرفتن کودک شده است، از بیان این موضوع و انجام شکایت، به دلیل حفظ آبرو خودداری می‌کند.
اما ماجرای آزار و اذیت کودکان تنها به خارج از محیط خانواده خلاصه نمی‌شود. بسیاری از کودکان در محیط خانواده و فامیل خود نیز مورد انواع آزارهای جنسی، جسمی و کلامی قرار می‌گیرند که اثرات ماندگاری در جسم و روح آنها بر جا می‌گذارد.
رضا جعفری مدیرکل دفتر امور آسیب‌ها و اورژانس اجتماعی بهزیستی کشور معتقد است: «بر اساس نتایج مطالعات خارجی، احتمال بروز کودک‌آزاری در خانواده‌های فقیر به نسبت خانواده‌های متوسط سه برابر بیشتر و نسبت به خانواده‌های غنی و پردرآمد حدود ۲۰ برابر است، اما در ایران فعلا آمار مشخصی در این زمینه وجود ندارد هر چند که باید به نقش زمینه های فرهنگی و اجتماعی بروز این پدیده نیز مانند پذیرش فرهنگی تنبیه بدنی بعنوان یک شیوه تربیتی و عدم آگاهی والدین نسبت به مهارت‌های فرزند پروری و والدگری پرداخت، در عین حال فقر همواره یک عامل تشدید کننده در ارتکاب خشونت‌های خانگی به ویژه کودک‌آزاری است.»
