مراسم افطاری حسن روحانی یکی از خبرهای پرحاشیه روزهای گذشته بود؛ مراسمی که هر سال از سوی نهاد ریاست جمهوری و با بودجه دولتی با دعوت از چهره‌های شناخته شده هنری، فرهنگی و ورزشی در کنار سیاستمداران برگزار می‌شود تا «جایگاه محبوب رئیس جمهور در میان مردم» را تبلیغ کند.
اما امسال رد این دعوت از سوی تعدادی از بازیگران سینما و تئاتر موجب شد روحانی و تیم تبلیغاتی‌اش نه تنها به هدف خود دست نیابند بلکه بار ریزش پایگاه اجتماعی حکومت را بر دوش بکشند.
نمی‌آییم چون مردم با مشکلات دست به گریبانند
پرویز پرستویی و آناهیتا همتی از نخستین هنرمندانی بودند که با انتشار پیام‌هایی تند در اینستاگرام دعوت حسن روحانی را رد کردند. بلافاصله هنرمندان دیگری چون برزو ارجمند، احسان کرمی، مازیار میری، شیلا خداداد، پرستو گلستانی، فلورنظری و سارا بهرامی و… با انتشار کارت دعوت خود این مراسم را تحریم کردند.
این هنرمندان با استفاده از هشتگ #ما_به_افطاری_نخواهیم_رفت دلایل خود را برای شرکت نکردن در این افطار حکومتی بیان کردند.
عدم تحقق وعده‌های حسن روحانی، بی تفاوتی و بی‌مسئولیتی دولت او در مقابل مسائلی چون بحران اقتصادی، فقر، کوچک شدن سفره مردم، رسیدگی نکردن به زلزله‌زدگان کرمانشاه و دیگر مناطق و سرکوب اعتراضات و همچنین ممنوعیت شغلی و محدودیت‌ها و فشارها بر هنرمندان از جمله مسائلی هستند که در پیام‌های هنرمندان مطرح شده است.
پرویز پرستویی که از ماه‌های گذشته در صفحه اینستاگرامش به انواع مشکلات اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی اشاره میکند، نخستین هنرمندی است که دعوت روحانی را رد کرد. پرستویی در پیامی به بی‌عملی رویکرد شعاری او اشاره کرده و نوشته است: « تجربه چند سال اخیر نشان داده که شما حتى بیش از ما به این مشکلات واقفید و آنها را به بهانه‌هاى مختلف بیان می‌دارید. اما ظاهرا ما باید فقط دلخوش باشیم که شما در کنار ما هستید و این مشکلات را می‌دانید و می‌گویید. چرا که ظاهرا شما هم دنبال گوش شنوایى هستید که مشکلات را حل کند و از این نظر دقیقا مانند مایید. درخواست‌هاى ما و سایر اقشار مردم این روزها چندان تفاوتى با هم ندارد.»
همچنین مهناز افشار که در سال‌های گذشته با مواضعی همسو با مردم نسبت به مشکلات سیاسی و اجتماعی تلاش کرده برچسب سیاسی بودن را از ازدواج خود با فرزند یکی از مدیران دولت احمدی‌نژاد و اتهاماتی که درباره همسرش مطرح شده بردارد، با انتشار عکس آتنا دائمی در اینستاگرامش نوشت: «با تشکر از دعوت حضرتعالی از شما می‌خواهم به جای من «آتنا دائمی» که به تازگی در زندان قرچک ۳۰ ساله شده و اکنون در زندان اوین بسر می‌برد را دعوت کنید.»
می‌آییم چون «سطحی» و «عوامفریب» نیستیم!
در این میان برخی طرفداران روحانی از جمله آزاده نامداری وکیوان مهرگان با توهین به هنرمندان تلاش کردند حرکت آنها را بی‌اثر جلوه دهند. آزاده نامداری مجری صدا و سیمای رژیم که از یک سو از حجاب اجباری و پوشش چادر به شدت طرفداری کرده و از یک سو عکس‌های بی‌حجاب او در حال آبجونوشی در خارج از کشور حاشیه‌ساز شده بود، هنرمندانی را که دعوت دولت را رد کرده‌اند «سطحی‌نگر» و «عوامفریب» خواند.
کیوان مهرگان از طرفداران حسن روحانی که در صفحه اینستاگرامش خود را شاعر و روزنامه‌نگار معرفی کرده و کارگردانی یک ویدئوی فرمایشی درباره خروج آمریکا از برجام را به عهده داشته، این هنرمندان را «بی‌ادب» خطاب کرده و گفته که راه و رسم اعتراض را بلد نیستند!
صادق زیباکلام هم خطاب به بازیگرانی که دعوت روحانی را رد کردند نوشت: «اگر نهاد دیگری برای افطار دعوتتان می‌کرد، جرات داشتید علنی بگویید نمی آییم؟» کنایه زیباکلام به نهاد رهبری و خامنه‌ای است.
مراسم افطار دولتی چهارشنبه‌شب ۹ خردادماه برگزار شد و بر اساس تصاویری که از این مراسم منتشر شده شمار هنرمندان حاضر کمتر از سال‌های گذشته بود. در حالی که رسانه‌های حکومتی تلاش کردند روی حضور امثال علی نصیریان و فاطمه معتمدآریا و محمود دولت آبادی مانور بدهند اما افکار عمومی در فضای مجازی بیشتر به سود هنرمندان تحریم‌کننده است. اگر چنین نبود از سوی خود روحانی و همچنین طرفداران چنین واکنش نشان داده نمی‌شد که باید صبر پیشه کرد و…
این همسویی با مردم و بیان مشکلات آنها از سوی سینماگران نخستین بار است که روی می‌دهد. تعداد زیادی از کاربران حرکت هنرمندان به سوی مردم را اقدامی مثبت و مسئولانه ارزیابی کرده و به حمایت از آنان پرداختند.
تا ۱۴۰۰، ولی نه بدون تحقق وعده‌ها
البته این نخستین بار نیست هنرمندانی که در انتخابات از حسن روحانی حمایت کردند به منتقدان او تبدیل شدند. با تشدید بحران اقتصادی و جهش ناگهانی نرخ ارز و گران شدن نان و اعتراضات کارگران، برخی از هنرمندان با هشتگ #پشیمانم از حضور خود در کمپین انتخاباتی روحانی ابراز پشیمانی کرده و از مردم پوزش خواستند.
دولت آن پشیمانی را نادیده گرفت و تیم طرفدارانش بطور سازمان‌یافته در شبکه‌های اجتماعی به این هنرمندان تاختند. این بار اما رد دعوت افطار را نمی‌شد نادیده گرفت. محمدباقر نوبخت سخنگوی دولت در سخنان عجیبی به توجیه ناتوانی دولت به عنوان دستگاه اجرایی کشور پرداخت و گفت: «ما همه تلاشمان را کردیم تا مشکلات حل شود، برای بزرگ شدن سفره مردم بیشتر تلاش می‌کنیم؛ واقعا اگر به ما بگویند چه کاری انجام دهیم همان کار را انجام می‌دهیم، مگر سفره مردم پارسال رنگین‌تر بود که این افراد حمایت کردند؟»!
همچنین وبسایت «انتخاب»، یکی از تریبون‌های دولت روحانی، در مطلبی تند هنرمندان منتقد را به «یقه‌درانی نمادین» و «فخرفروشی» متهم نموده و نوشته که آنها «شعاری» عملی کرده و «دغدغه سفره‌های مردم ایران» را ندارند و «تصور میکنند در جامعه جریان‌سازند.»
کمترین نتیجه‌ی رد دعوت افطاری دولت این است که نشان می‌دهد هنرمندان نیز از وضعیت موجود راضی نیستند و به بهبود اوضاع به دست امثال روحانی امیدی ندارند. نمایش این ناامیدی در هشتگ #پشیمانم با اعتراضات سراسری دی ماه ۹۶ گره خورد. از همین رو انتظار نمی‌رود که با گسترش تجمعات اعتراضی و اعتصابات، جامعه فرهنگی و هنری کشور از آن برکنار بماند و یا پس از چهل سال همچنان به درخواست روحانی «صبر پیشه کند.» فشارها و محدودیت‌ها بر هنرمندان و چهره‌های فرهنگی خواه ناخواه آنها را به جنبش اعتراضی مردم پیوند می‌زند.
با رد شرکت در مراسم افطار دولتی یک حلقه‌ی دیگر از رابطه‌ی جامعه با حکومت گسسته شد. دولت جدا از نهاد رهبری و حکومت نیست که به گفته صادق زیباکلام هنرمندان جرأت نه گفتن به آنها را نداشته باشند. وقتی کارگران و کشاورزان و بازنشستگان و مالباختگان و کارمندان رشته‌های مختلف دشمن را تشخیص داده و به «دیکتاتور» نه می‌گویند خیلی عجیب و بعید خواهد بود اگر هنرمندان این قدرت تشخیص را نداشته باشند!
روشنک آسترکی
اگر اردوغان یک تروریست بکشد همه جنجال میکنند اما اسد میلیونها میکشد و شیمیایی میکند و اورتگا در برابر دوربین خبر نگار میکشد و مادرو مردم معترض را به گلوله میبندد اما همه آنرا طبیعی میدانند و سکوت میکنند ؟ اگر جواب این سوالها را یافتید ریشه بدبختی ما ایرانیان و مردم خاور میانه و آمریکای جنوبی را هم میفهمید
نیکاراگوئه یکی از خونین‌ترین روزهای خود را پشت سر گذاشت. با کشته شدن ۱۶ تن دیگر از معترضان به سیاستهای دولت، تعداد کشته‌شدگان تظاهرات ضددولتی از مرز ۱۰۰ نفر گذشت. مردم خواستار برکناری رئیس‌جمهوری این کشور شدند.
اخوندها با جلو انداختن و خریدن یک مشت به اصطلاح هنرمند هنرپیشه و خواننده و فوتبالیست و سرگرم کردن انها توسط این جماعت بی درد پدر مردم گرفتار را دراورده اند . در مقابل به هنرمندان مردمی جناب اقای شجریان و چاووشی و….درود میفرستیم .
به نظر بنده رفتار نا متعارف برخی از هنرمندان را می توان ناشی از تناقض در بینش فرهنگی-سیاسی و جبهه گیریهای غالبا کاسبکارانه ایشان جست. خنده داره که خانمی که سنگ مردم گرسنه را به سینه می زند و در دوره ریاست جمهوری های قبلی به سفر حج دولتی مشرف ویا از رانتهای آنچنانی بهره مند شدند. و یا از آقایی که سنگ فلان سردار را به سینه میزنند این سوال را دارم که حضور گسترده نظامی و سیاسی و اجرای سیاستهای کلان ایران در منطقه بر زندگی عامه مردم بی تاثیر بوده است؟ اگر این دعوت در زمان خفقان آقای رفسنجانی انجام میشد کدام یک از این عزیزان جرات رد کردن آن را داشت؟