باز هم تابستان و تکرارِ آزاردهنده و ضداقتصادی خاموشی و بی‌برقی

فیروزه رمضان‌زاده- با فرارسیدن تابستان و بالا رفتن میزان مصرف وسایل الکتریکی، برق بسیاری از شهرهای ایران به صورت گسترده و مداوم قطع می‌شود. اما امسال خاموشی‌های پی در پی و بدون اعلام قبلی، انتقادات شهروندان شهرهای مختلف  را در پی داشته است.

درحالی که گزارش‌های متعددی از انتظار شهروندان برای دریافت اعلام جدول زمان‌بندی قطع برق در منطقه محل زندگی خود منتشر شده و معاون وزیر نیرو در امور برق و انرژی پیشتر تاکید کرده بود که خاموشی برنامه‌ریزی شده‌ای اعمال نمی‌شود اما دو روز پیش خبرگزاری فارس در گزارشی نوشت قرار است  مسئولان وزارت نیرو هرگونه برنامه برای قطع شدن برق را اعلام کنند.

یکی از مهندسان شرکت سایپا در گفتگو با کیهان لندن معتقد است: «شرایط قطع برق در تهران متفاوت است، یک سری نقاط هر روز به صورت مشخص، برق قطع می‌شود، مثلا در غرب تهران و آریاشهر جایی که من زندگی می‌کنم، چند روز پشت سر هم، هر روز ساعت ۶ و نیم  عصر برق می‌رفت تا ۷ و نیم، هشت، حدود یک ساعت، یک ساعت و نیم.»

به گفته وی، بسیاری از اصناف به خاطر قطع برق دارند ضرر می‌کنند؛ اصنافی که به نوعی با برق سر و کار دارند مثل آرایشگرها یا سلمانی‌ها؛ «پدر خود من سلمانی دارد، یک سلمانی کارش این است که یا باید سشوار بزند یا با دستگاه‌های برقی موهای مشتری‌های خود را کوتاه کند، با نبود برق کارش عملاً تعطیل می‌شود، یا همینطور یک قطعه‌ساز که تمام پرس‌ها و دستگاه‌های تولیدی‌اش با برق کار می‌کند.»

قطع شدن برق نه تنها زندگی شهروندان را در خانه و سر کار مختلف می‌کند بلکه به از کار افتادن چراغ‌های راهنمایی هم منجر شده که در نوع خود مشکلی فراگیر به ویژه در پایتخت و شهرهای بزرگ کشور است.

احمد واحدی، مدیر مرکز ارتباطات و امور بین‌الملل شرکت کنترل ترافیک تهران در گفتگو با خبرگزاری مهر، از شهروندان تهرانی خواسته است مواقع خاموشی چراغ‌های راهنمایی به دلیل قطع برق، ضمن رعایت حق تقدم با احتیاط از تقاطع‌ها و چهارراه‌ها عبور کنند.

یک خانم خانه‌دار ساکن شرق تهران از نبود زمان‌بندی قطع شدن برق ناراضی است و می‌گوید: «ملت باید بداند کی برق قطع می‌شود که به‌موقع لوازم برقی را از برق بکشیم، یا مثلا وقت دکتر، سونوگرافی یا دندانپزشکی بگیریم. اگریک پیرمرد، پیرزنی داخل یک آسانسور باشند بعد یکهو برق قطع شود چه کار باید بکنند؟! چه کسی به دادشان می‌رسد؟»

یک دختر دانشجو ساکن تهران نیز معتقد است: «وقتی برق قطع می‌شود همزمان اینترنت هم قطع می‌شود، من دانشجو که به خاطر رشته تحصیلی‌ام مدام باید با کامپیوتر کار کنم چند ساعت کارم متوقف می‌شود. دیروز برای پرداخت هزینه دانشگاه به بانک رفته بودم ناگهان برق‌ها رفت و من مجبور شدم به خانه برگردم، واقعا شرایط آزاردهنده‌ای است.»

یک خانم شاغل ساکن اتوبان «شهید محلاتی» واقع در شرق تهران به کیهان لندن می‌گوید: «برق محله ما بیشتر، از ساعت ۴ و ۵ بعد از ظهر به بعد تا ۷ قطع می‌شود، بیشتر جاهایی که رفتم در این ساعت‌ها برق نداشتند، البته صبح‌ها هم برق قطع می‌شود مثلا یک روز که به مغازه‌ام رفتم یک سری قطع شد، از ۱۱ تا ۱ ولی اکثرا از ۴ و ۵ بعد از ظهر تا ۷ شب دقیقا دو ساعت برق نداریم.»

او با اشاره به افزایش دمای تهران و گرمای تابستان در این روزها توضیح می‌دهد: «پریروز برای خرید یک سری جنس به بازار کویتی‌ها رفته بودم، برق قطع بود و همه جا تاریک؛ بازار کویتی‌ها هم انقدر تو در تو است که آدم وحشت می‌کند وقتی برق نیست در آنجا باشد. امروز هم وقت لیزر صورت داشتم، دیدم برق ندارند، یک مسیر طولانی از پاسدارن تا شرق تهران رانندگی کردم و در طول راه حرص می‌خوردم، موقع برگشت تصمیم گرفتم  یک سری به خانه دوستم بروم که تازه اسباب‌کشی کرده بود دیدم آنها هم برق ندارند! می‌بینید، تازه بدبختی ما شروع شده.»

یکی از اهالی شیراز که برای انجام یک کار اداری به تهران آمده است می‌گوید: «من دو روز پیش به میدان مادر رفته بودم، حوالی خیابان میرداماد، نزدیک ۴ ساعت برق آن منطقه قطع بود، یک سری از مغازه‌های آن منطقه، موتور برق گذاشته بودند، یک عده هم  نداشتند و بیرون نشسته بودند. در پاسداران هم بعد از ظهر امروز رفته بودم بالای دو ساعت برق رفته بود.»

به گفته این شهروند شیرازی، در شیراز هم برخی مناطق یکی دو ساعت هر روز برق ندارند، بستگی به اینکه بار شبکه چقدر است و فشار چقدر به شبکه برق وارد می‌شود برق را قطع می‌کنند. البته قطع برق در شیراز هنوز مثل تهران فراگیر نشده ولی یک سری مناطق بطور متناوب برق‌شان قطع  می‌شود. جدول زمان‌بندی هم منتشر کرده‌اند ولی خیلی شفاف نیست و برنامه مشخصی ندارد و هر موقع برق کم و فشار روی شبکه زیاد باشد برق قطع می‌شود.»

صاحب یک تولیدی لباس، ساکن امیریه تهران هم از خاموشی‌های گسترده و پی در پی برق گلایه‌مند است: « خانم، من دیروز برای سفارش کاربه چند جا سر زدم برق نداشتند، از تهران پارس، پاساژ سفید گرفته تا  هفت حوض، پاساژ نبوت یا امامزاده حسن، پاساژ وحدت، همه جا برق قطع بود، آن بنده‌خداهایی که مثل من بخت‌برگشته تولیدی دارند با این وضعیت نمی‌توانند کار کنند، آن هم در این فصل گرما. آنوقت، مسئولان محترم ادعا می‌کنند انرژی هسته‌ای داریم! آمده‌اند برق را جیره‌بندی می‌کنند تازه گرانش هم می‌خواهند بکنند. خانم، دوباره برگشتیم به سال  ۱۳۶۰ و دوران جنگ!»

یک دختر جوان هم از قطع برق، دل پُری دارد و می‌گوید: «من و دوستانم از چند روز قبل برای مهمانی تولدم قرار گذاشته بودیم که به رستوران پنیر در خیابان «مطهری» برویم، سر ساعت که به آنجا رفتیم دیدیم برق‌هایشان قطع شده پرسیدیم تا کی اینجوریه؟ گفتند تا دو ساعت دیگه برق ندارند. هیچی دست از پا درازتر مجبور شدیم به چند جا زنگ بزنیم و مطمئن شویم که برق دارند در نهایت به یک کافی‌شاپ در یک محله پرت رفتیم و کلی هم وقت‌مان تلف شد.»

یک خانم کارمند که با مادر سالمندش در تهران در خیابان هفده شهریور زندگی می‌کند می‌گوید: «هر‌ روز از ساعت ۴ یا ۵ عصر برق منطقه ما قطع می‌شود و دو ساعت بعد وصل می‌شود، البته خوشبختانه آب قطع نمی‌شود ولی در یک سری مناطق که آب با برق کار می‌کند همزمان با قطع شدن برق، آب هم قطع می‌شود و اوضاع بدتر می‌شود.»

او در ادامه توضیح می‌دهد: «گرمای هوا و رفتن برق و از کار افتادن وسایل خنک‌کننده شرایط خیلی بدی ایجاد می‌کند، به‌خصوص برای سالمندان و بیماران، مادر ۸۰ ساله من که حالش خیلی بد می‌شود و طاقت گرما را ندارد.»

با یکی از اهالی منطقه هروی تهران صحبت می‌کنم، می‌گوید: «این هفته سه بار برق منطقه ما هر بار دو ساعت قطع شد، آن هم  در زمان اوج مصرف برق و در این ظل گرما.»

او در ادامه توضیح می‌دهد: «پدر ۷۰ ساله‌‌ام مشکل تنفسی و تپش قلب دارد، وقتی برق‌ها قطع می‌شود حالش بد می‌شود و نمی‌تواند در گرما دوام بیاورد، مادرم هم ام‌اس دارد و گرما برای بیماران ام‌اس اصلاً خوب نیست، اگر بلایی سر مادر و پدر پیرم بیاید چه کسی پاسخگو خواهد بود؟»

ساکنان شهرهای جنوبی ایران که در تابستان با دمای بسیار دست و پنجه نرم می‌کنند، فشار آزاردهنده‌ی قطع برق را در کنار کم‌آبی و بی‌آبی بسا بیشتر از مناطق دیگر ایران باید تحمل می‌کنند.  بحران آب، آلودگی هوا و ریزگردها فقط یکی از صدها معضل زیست محیطی در استان خوزستان است. مردم خوزستان در کنار سایر استان‌های جنوبی سال‌هاست که از نبود برق و آب آشامیدنی سالم در رنج و عذاب دائمی هستند. به گفته غلامرضا شریعتی استاندار خوزستان، بطور متوسط، قطع برق هر مشترک در خوزستان یک هزار دقیقه [تقریبا ۱۷ ساعت؛ در ماه؟!] است.

یک آموزگار که در خرمشهر زندگی می‌کند معتقد است: «ما سال‌هاست که با مشکل قطع برق روبرو هستیم؛ قطع برق هم همیشه با قطع شدن آب همراه است آن هم نه یکی دو ساعت، بلکه بیشتر از ۱۰ ساعت، البته وضعیت روستاها بدتر است، در روستاها بیشتر از ۲۰ ساعت قطع برق داریم. تعرفه بالای برق هم  باعث نارضایتی مردم شده است.»

استان‌های شمالی ایران هم با بحران خاموشی‌های گسترده و قطع پی درپی برق مواجه هستند.

یک دانشجوی ساکن بابل نیز به قطع‌شدن‌های مکرر برق و رابطه‌اش با قطع آب در این شهر اشاره می‌کند و می‌گوید: «وقتی برق قطع می‌شود همزمان، آب هم قطع می‌شود چون پمپ‌های آب با برق کار می‌کنند، رطوبت بالا در این منطقه با قطع برق واقعا غیرقابل تحمل است.»

این دانشجو می‌گوید «در استان‌های دیگر شمال مثل گلستان و گیلان هم شرایط به همین شکل است، در اینجا وقتی برق قطع می‌شود عملاً تعداد زیادی از بازاری‌ها و مغازه‌ها تعطیل می‌شوند.»