اختر قاسمی (+عکس، ویدئو) بعد از ظهر روز جمعه ۱۳ ژوییه به دعوت جمعی از تلاشگران حقوق بشر از چندین کشور مسلمان از جمله ایران و پشتیبانی حزب هومانیست آلمان تجمعی اعتراضی علیه فشار و همچنین بازداشت دختران رقصنده در ایران به همراه رقص در مقابل مسجد مرکزی کلن برگزار شد. این همان مسجدی است که بحث بر سر مجوز ساختن آن سال‌ها ادامه داشت و هزینه‌ی آن تا کنون که هنوز در حال ساخته شدن است بالغ بر ۲۰ میلیون یورو می‌شود و تحت نظارت اتحادیه‌ی ترک‌های مسلمان ساکن آلمان قرار دارد.
رعنا احمد دختر جوان عربستانی که از دست قوانین اسلامی در کشور خودش به کشور آلمان پناه آورده از مبتکران این اقدام بود و مینا احدی به کمک دیگر فعالین و انساندوستان از دیگر کشورها فراخوان گردهمایی برای رقص در مقابل بزرگترین مسجد اروپا را صادر کردند.
مردمی که از کنار گردهمایی و رقص حاضران رد می‌شدند همگی با پیاده یا درون اتومبیل، آلمانی و ترک و توریست، با خوشحالی و نشان دادن علامت پیروزی با رقصندگان مقابل مسجد اعلام همبستگی می‌کردند.
گفتگوی کوتاهی با مینا احدی و رعنا احمد درباره این گردهمایی داشتم و از آنها در باره ی چگونگی برگزاری این مراسم پرسیدم.
از مینا احدی می‌پرسم:
-چطور شد که این حرکت را با رعنا احمد هماهنگ کردید و این ارتباط چگونه به وجود آمد؟
مینا احدی: به محض پخش خبر دستگیری و سپس آوردن مائده به تلویزیون حکومت اسلامی برای ابراز ندامت، رعنا احمد با من تماس گرفت و گفت خوب است در دفاع از مائده کاری کنیم. روز بعد در یک جلسه با حضور ده نفر از فعالان از ترکیه و بنگلادش و آلمان این ایده مطرح شد که مقابل مسجد باشد چون رقص جمعی عده‌ای در آنجا می‌تواند واکنشی باشد در همراهی با زنی یک در ایران مقابل یک مسجد رقصید.
ـ چرا در مقابل مسجد مرکزی ترک‌ها این تجمع را برگزار کردید؟
-ما در جلسه بررسی کردیم که حکومت اسلامی در ایران مسجد شاخصی در کلن ندارد و این مسجد که یکی از بزرگترین مساجد اروپاست، محل نمادین مهمی است برای اجرای این برنامه.
ـ با رعنا احمد چگونه آشنا شدید؟
-رعنا احمد از عربستان سعودی فرار کرده و با فراز و نشیب فراوان از ترکیه خود را به آلمان رسانده. او دختر شجاعی است که از اسلام دست کشیده و در مقابل کعبه عکسی گرفته که یک پلاکارد در دست دارد با عنوان جمهوری آتئیست‌ها. او از همان اول با من تماس گرفت و ما برای پناهندگی کمکش کردیم. رعنا کتابی نوشته با عنوان «آنجا که زنان حتی حق رویا داشتن هم ندارند». او در برنامه‌های مهم تلویزیونی در آلمان حضور داشته و اکنون بسیار شناخته شده است.
از رعنا احمد می‌پرسم:
-چطور شد موضوع دستگیری دختران رقصنده ایرانی را پیگیری کردید؟ آیا همیشه مساسل زنان ایران را دنبال می‌کنید یا اینکه این موضوع خاص برای شما اهمیت داشت و چرا؟
رعنا احمد: من همیشه به سرنوشت و مبارزات زنان در ایران علاقمند بودم و این مبارزات مورد توجه من بود. با ماجرای مائده از طریق توییتر و اینستاگرام باخبر شدم. وقتی شنیدم یک دختر جوان فقط به دلیل اینکه رقصیده باید بازداشت شود و آزار ببیند، با خودم گفتم باید کاری کرد. مائده کار خلافی نکرده؛ مگر او به کسی آزاری رسانده و یا قتلی انجام داده؟! او فقط رقصیده و باید همه ما از او دفاع کنیم.
ـ فکر می‌کنید زنان عربستان و ایران چه وجوه مشترکی دارند؟
-باید بگویم مبارزات زنان در ایران بسیار پیشرفته است و مردم ایران کلا جلوتر هستند. نگاه کنید وقتی حکومت مائده را وادار میکند در تلویزیون حرف بزند و علیه مائده فضاسازی میکند مردم از او دفاع می‌کنند، زن و مرد می‌رقصند و جواب حکومت را می‌دهند. اما در عربستان چنین نیست و ما هنوز این همبستگی عمومی را نمی‌بینیم و متاسفانه در موارد زیادی زنان تنها می‌مانند.
جالب اینجاست که استمرارطلبان رژیم متوحش اسلامی نیز بدین سیاق می اندیشند. به زعم آنان و با رجوع به کارنامه بیست ساله اشان، تحققِ بدیهی ترین! مطالبات یک جامعه مدنی نیازمند یک پروسه اصلاحات چند ده ساله و تدریجی است.!.بنابراین بیاییم قدری واقعگرا باشیم و بدور از نظریه پردازی و حاشیه روی،بدون زبان ایما و اشاره یا زبان بدن و غیره با صراحت تمام از طریق یک همبستگی ملی یک دموکراسی واقعی را جانشین ایدئولوژی واپسگرای مذهبی سازیم.چراکه در این بزنگاه حساس هر تجویزی به مثابه دادن آدرس غلط منزل واقعی دموکراسی است.
به زعم عده ای، انگار ملت به سبب عدم آشنایی با (نمادشناسی) و (نشانه شناسی) قادر به تشخیص پالسهایِ دموکراسی خواهیِ ساطع شده از سلولهای خاکستریِ یک عده نیست!شوربختانه در زمینه حقوق زنان کلی مطالبات مغفول مانده وجود دارد.لابد ملت برای تحقق اینهمه مطالبات تلنبار شده بایستی مورد به مورد، سنگر به سنگر، در لفافه و سمبلیک و کاملن فردی عمل نماید که برخی از جرگه ی همه چیز فهمان،اینک تجویز به عملگرایی فردی می دهند!یا چرا ملت برای مقصود نهایی یعنی یک دموکراسی فراگیر آنهم پس از چهل سال و دراین بزنگاه تاریخی که رژیم در یک انسداد سیاسی و اقتصادی کامل گرفتار آمده اینک بایستی به فکر چنین مطالباتی بیفتد؟ و چرا تجویز به همبستگی اجتماعی و مطالبه ای والاتر یعنی سرنگونی رژیم نه؟
اقای شاهین
بحث بر سر کار کردن و یا نکردم نیست.
ایا با ساز رژیم رقصیدن چه کمکی به مردم ایران میکند.تنها فایده اینست که مسیر مبارزه مردم را به سمت دیگر میبرد.وبجای اینکه دنبال اب و برق مردم در گرمای ۵٠درجه باشیم دنبال خانم ماىده هستیم که همین حالا با أمیر تتلو در ترکیه عشق و کیف میکند و ما از حق أو دفاع میکنیم که أو در زندان است.ایا مردم داخل ایران به ما نمیخندند.
رقصیدن بسیار زیباست ونشاط اور است اما با ساز خودمان برقصیم نه با ساز جمهوری اسلامی
با ساز جمهوری إسلامی رقصیدن پوپولیسم و اپورتونیسم است
تشکر از شما
۱-اصلافکر کنید که پروژه رژیم بوده
۲-بحث بر سر رقص یا چارقد نیست بر سر حق انتخاب است که نخستین و بنیادی ترین پایه دموکراسی است
۳-بجای نق زدن به جان دیگران کاری را که به نظر خودتان درست و خوب و مفید است انجام دهید
۴-ما کی میخواهیم این اخلاق چندش آور کاری نکردن و غر زدن را کنار بگذاریم؟!!
خانم احدی فکر نمیکنی که با سازرزیم ودر زمین رژیم داری میرقصی؟
این خانم ماىده و شاهپرک معلوم شد که سناریو رژیم بوده
و خانم ماىده اکنون همراه با تتلو (مبلغ رئیسی جنایتکار) است
اپرتونیسم و پوپولیسم تا چه اندازه
اگه راست میگید، از بام تا شام در برابر نهادهای دولتی و سیاسی آلمان بخاطر سیاستهای مزورانه وکثیف سیاستمداران دلال صفت منفور آلمانی تحصن کنید و خودی نشون بدید.همین دلالان خون آشام هستند که همیشه قرص و محکم پشت متوحشان رژیم تحجر و ترور اسلامی بوده اند!…نگران رقص نباشید چرا که با حذف این رژیم قطعن، کاباره ها و میکده ها چون دوره پهلوی برقرار خواهند بود.