وزیر کشور توپ کم‌آبی را به زمین مردم و سمن‌ها انداخت!

-رحمانی فضلی می‌گوید از نان سنگک تا روابط بین‌الملل برعهده دولت است، کدام دولت در دنیا اینگونه است؟!
-او گفته انتظار اینکه دولت و حکومت دست سازمان‌های مردم‌نهاد و تشکل‌ها را بگیرند، تفکر غلطی استت و البته نگفته که کنترل و سرکوب این سازمان‌ها بیشتر غلط است!
-تشکل‌های مردم نهاد همواره در مظان اتهام قرار دارند و تا رشد می‌کنند یا موثر واقع می‌شوند با برچسب‌‌ها و اتهامات مختلف منحل شده و یا اعضای آنها به زندان می‌افتند.
-فعالان محیط زیستی اکنون ماه‌هاست که به اتهامات واهی در زندان بسر می‌برند.

دوشنبه ۱۵ مرداد ۱۳۹۷ برابر با ۰۶ اوت ۲۰۱۸


در حالی که خطاهای مدیریتی حکومت، ایران را در وضعیت حاد کم‌آبی قرار داده، وزیر کشور توپ را به زمین مردم انداخته و از فقدان تشکل‌های مردمی در مدیریت مصرف آب انتقاد کرده است! او گفته که «همه می‌دانند آب در کشور کم است، اما هیچ‌ جریان، نهضت مردمی و عمومی توسط تشکل‌ها در حوزه مدیریت و مصرف آب ایجاد نشده است.»
این در حالیست که مدیریت نادرست منابع آبی و طبیعی اعم از جنگل‌ها و مراتع و همچنین سیاست‌های فاجعه‌بار کشاورزی و سدسازی توسط حکومت در طول ۴۰ سال گذشته یکی از علل مهم هدر رفتن ذخائر زیرزمینی و قنات‌ها و بروز بحران خشکسالی است. حالا عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور به دنبال پیدا کردن شریک جرم، از فقدان تشکل‌های مردمی و عمومی در حوزه مدیریت و مصرف آب انتقاد می‌کند! آن هم در حالی‌ که بزرگترین مصرف کننده اتفاقا نهادهای حکومتی و همچنین بخش کشاورزی است که عمدتا در اختیار حکومتی‌ها و خانواده‌های مافیایی نظام قرار دارد.

رحمانی فضلی در حال عکاسی با موبایل

رحمانی فضلی در جلسه مشترک با سازمان‌های مردم‌نهاد گفته، «همه می‌دانند آب در کشور کم است و بارندگی هم کم شده اما هیچ جریان و نهضت مردمی و عمومی توسط تشکل‌ها در حوزه مدیریت و مصرف آب ایجاد نشده است.»

گویا وزیر کشور فراموش کرده است که از بهمن ماه سال گذشته تا کنون ۸ فعال محیط‌زیست که عضو همین تشکل‌های مردم‌نهاد بوده‌اند و برای محیط زیست از جمله مسائل مربوط به آب فعالیت می‌کردند، به اتهام واهی «جاسوسی» در بازداشت بسر می‌برند و یک نفر از آنان نیز در بازداشت به طرز مشکوکی جان سپرده است.

تشکل‌های مردم‌نهاد همواره در مظان اتهام قرار دارند و تا رشد می‌کنند یا فعالیت‌هایشان ممکن است تأثیرگذار باشد، با برچسب‌‌ها و اتهامات مختلف یا منحل می‌شوند و یا اعضای آنها دستگیر شده و به زندان می‌افتند.

وزیر کشور دولت دوازدهم به روی خود نمی‌آورد که فعالان محیط‌زیستی که به زندان افتاده‌اند در پی  اجرای برنامه‌هایی در راستای محافظت از حیات‌وحش ایران بودند که پیش از این موضوع امنیتی نبود ولی حوزه‌ی آب، همواره در انحصار حکومت بوده و ورود مردم و تشکل‌های آنها به این حوزه، به معنای پا گذاشتن در قضیه‌ای سیاسی و خطرناک به شمار می‌رفت.

عبدالرضا رحمانی‌ فضلی مردم را در موضوع «مصرف» همکار دولت خوانده و گفته «تا زمانی که معتقد باشیم مردم هیچکاره‌اند کشور رشد نمی‌کند و مردم هیچکاره باقی می‌مانند.»

او انتظار اینکه دولت و حکومت دست سازمان‌های مردم‌نهاد و تشکل‌ها را بگیرند، تفکر غلطی دانسته و گفته «۴۰ سال است که از انقلاب گذشته اما هنوز دولت را رها نمی‌کنیم، حاکمیت هم خودش را رها نمی‌کند، یعنی از نان سنگک تا تنظیم روابط با خارج از کشور را دولت انجام می‌دهد؛ کدام دولت در دنیا اینگونه است؟!» البته وی یادآوری نکرد که حکومت و دستگاه‌های امنیتی دولت سفت و سخت همه‌ی این سازمان‌های مردم‌نهاد را به شدت کنترل می‌کنند و هر وقت تشخیص بدهند مانع فعالیت آنها شده و حتی فعالان را به زندان می‌اندازند.

رحمانی‌فضلی در ادامه شعارهای تکراری عدالت‌خواهانه دولت را بار دیگر سرداده و گفته «هم اکنون دیگر کسی معتقد نیست که یک جامعه را می‌توان به وسیله هیات حاکمه مطلق اداره کرد، چنین امری محال است. جامعه در فرآیند تکاملی خود به جایی رسیده که ساز و کارهایی طراحی کرده که در آن مردم تصمیم‌گیر، تصمیم‌ساز و اجراکننده باشند.» این روش مقامات جمهوری اسلامی است که هر وقت به تنگنا می‌رسند یاد مردم و نقش آنها می‌افتند و  وقتی دوباره اوضاعشان تثبیت شد همه چیز را فراموش می‌کنند و به غارت و تخریب خود ادامه می‌دهند.

عبدالرضا رحمانی فضلی وزیر کشور در جمع فعالان سازمان‌های مردم‌نهاد، بر اهمیت احزاب نیز تأکید کرده و گفته است: «هیچ کشوری بدون احزاب نمی‌تواند تدبیر منظم و مشخصی در اداره کشور داشته باشد، اینها حلقه‌های تکاملی هم هستند. همچنین هیات حاکمه یک کشور احتیاج به توزیع قدرت، گردش نخبگانی و تبادل اطلاعات و حضور کارشناسان دارد. اگر کشوری بگوید بدون احزاب کشور را می چرخانیم، دچار جهل، نخوت و تکبر است!»

معلوم نیست این وزیر کشور از فعالیت کدام احزاب سخن می‌گوید! یک سری تشکل‌های خودی و وابسته و مافیایی که اصلا کسی نمی‌داند اینها چگونه اداره می‌شوند و درآمدشان از کجاست و برنامه‌شان چیست و… فقط ناندانی گروه‌های مختلفی هستند که عمدتا از سر فرصت‌طلبی تشکیل شده و هنگام انتخابات استصوابی به درد جمع کردن آرا می‌خورند.

برای امتیاز دادن به این مطلب لطفا روی ستاره‌ها کلیک کنید.

توجه: وقتی با ماوس روی ستاره‌ها حرکت می‌کنید، یک ستاره زرد یعنی یک امتیاز و پنج ستاره زرد یعنی پنج امتیاز!

تعداد آرا: ۰ / معدل امتیاز: ۰

کسی تا به حال به این مطلب امتیاز نداده! شما اولین نفر باشید

لینک کوتاه شده این نوشته:
https://kayhan.london/?p=125713

4 دیدگاه‌

  1. ناشناس

    واقعا که هر که شرم حیا ندارند

  2. کمبوجیه

    این حکومت دیگر با مردم آشکار صحبت میکند چون میداند به خط آخر رسیده، پیغام اینها ساده است ما تا روزی که میتوانیم میچاپیم شما هم اگر میتوانی جلوی ما را بگیر، مردم باید بدانند این فرقه تبهکار فقط با خشونت نابود میشود اینها نمایندگان استعمار و استثمار در جهان هستند

  3. ناشناس

    بدم نگفته. واقعا وظیفه مردم بوده که نخبه های فنی و علمی رو روی زندگی خودشون مستقر کنند نه مشتی آخوند و لوطی و مشتی رو. کم کاری از مردم بوده. حالا هم که چهل سال وا دادن بازم وظیفه مردمه که این مافیا رو بر بیاندازند.کسی شک داره؟

  4. kaveh

    این آقا آخوندی ست با لباس آدم معمولی ولی متظاهر و حقه باز , تسبیح او نشان از چه دارد ؟
    هر چه فکر کردی خودتی , توپاشون همه نخ نما شده !

Comments are closed.