قیمت اتومبیل پراید در روزهای گذشته به بیش از ۴۰میلیون تومان رسید؛ اتومبیلی که از نظر فنی و ایمنی همواره ایرادهای اساسی به آن وارد بوده و بسیاری از کارشناسان معتقد بودند باید از خط تولید خارج شود. افزایش قیمت پراید و دیگر اتومبیل‌ها در روزهای گذشته با حاشیه‌هایی روبرو شده است.
موج افزایش قیمت اتومبیل در ایران طی ماه‌های گذشته با شایعه‌هایی همراه بود. برخی بر احتکار اتومبیل توسط اتومبیل‌سازان با هدف کاهش عرضه و افزایش قیمت در کنار افزایش تقاضا اصرار می‌کردند اما در مقابل وزارت صنایع و اتومبیل‌سازان این ادعا را رد می‌کردند اما توضیح مشخصی برای علت گرانی اتومبیل نیز ارائه نمی‌کردند.
تولیدکنندگان قطعات اتومبیل نیز معتقد هستند به دلیل افزایش سه برابری نرخ ارز در ماه‌های گذشته آنها نیز به قاعده باید قیمت قطعات را سه برابر کنند که به معنای افزایش قیمت اتومبیل به همین میزان خواهد بود.
قیمت پراید از ۴۳ میلیون تومان گذر کرده و قیمت پژو ۲۰۶ هم در حال عبور از ۸۵میلیون تومان است. همچنین قیمت تیبا هاچ‌بک که تا حدود ۱۰ روز پیش ۳۱میلیون تومان عرضه می‌شد، حالا ۴۵میلیون تومان قیمت خورده است.
اکنون در چنین شرایط آشفته‌ای که بازار اتومبیل ایران این روزها با آن درگیر است، هیچ یک از مسئولان دولتی و اتومبیل‌سازان دلیل مشخصی برای این روند افزایشی و بدون توجیه قیمت‌ها ارائه نمی‌دهند و تنها مردم هستند که با افزایش روزانه قیمت اتومبیل در ایران بُهت‌زده می‌شوند.
روزنامه شهروند در گزارشی با همین موضوع آورده است «نگاهی به آمار صادرات اتومبیل‌سازان در ماه‌های ابتدایی سال نشان می‌دهد قیمت پراید صادراتی ۶۸۰۰ دلار است و حالا با دلار ۱۰-۱۱هزار تومانی اتومبیل‌سازان سود سرشاری از صادرات اتومبیل پراید به جیب می‌زنند.
نگاهی به آمار اعلامی از طرف گمرک نیز نشان می‌دهد که صادرات اتومبیل و نیرومحرکه در ۴ ماه نخست امسال با رشدی ۵۰۰درصدی به حدود ۱۹۶میلیون دلار رسیده که این رقم در مدت مشابه سال گذشته ۲۹میلیون دلار بوده است.»
این در حالیست که بر خلاف ادعای محمد شریعتمداری وزیر صنعت، معدن و تجارت که در توییتر خود نوشته است «روزانه بیش از ۳هزار خودرو در کشور تولید شده و طی ۷ روز تحویل خریداران داده می‌شود» زمانی‌افشار، رئیس سابق اتحادیه نمایشگاه‌داران اتومبیل می‌گوید: «عرضه خودرو نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۵۰درصد و نسبت به دو ماه پیش حدود ۲۰درصد کمتر شده است.»
حمیدرضا فولادگر، عضو کمیسیون صنایع مجلس شورای اسلامی نیز بر این باور است که این موضوع باید به دقت بررسی و سهم ارزبَری هر اتومبیل مشخص شود و پس از آن شورای رقابت برای خودروهای انحصاری و سازمان حمایت از مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان برای خودروهای رقابتی، یک «افزایش قیمت رسمی» مشخص کنند.
پیکان اتهام این نماینده مجلس شورای اسلامی در ادامه اقتصاد دولت‌زده ایران را نشانه رفت و گفت: «این صنعت گرفتار نوعی انحصار و مدیریت شبه دولتی است و در چنین شرایطی نمی‌توان انتظار داشت نیروهای عرضه و تقاضا در این بازار حاکم شده و بهبود کیفیت، رقابتی‌شدن قیمت و خدمات پس از فروش مناسب شکل بگیرد.»
او معتقد است جامعه به هیچ عنوان آمادگی افزایش قیمت خودرو نظیر آن چه در سال‌های ۹۰ و ۹۱ پیش آمد را ندارد، اما باید مراقب بود تا خودروسازان و قطعه‌سازان تعطیل نشوند و آسیب نبینند.
مادامی که ملت همیشه در صحنه ی ما در تمامی عرصه ها توانایی جولان دارند در بر همین پاشنه خواهد چرخید.وقتی برای تولید کننده ای، توان دل کندن از یک خط تولیدِ رده خارجِ خودرویِ رده پایینی چون پراید وجود ندارد و متقابلا آحاد ملت با هر انگیزه و توجیه شخصی با هر ساز این دژخیمان همنواست، اینهمه هیاهو بی معناست!… جالب و دردناک آنجاست که همگان از سیاستهای مزوّرانه رژیم مطلعند ولی هماره آب نداشته خود را به آسیاب آنها می ریزند…امروز دوران طلایی اقتصاد ایران برای دژخیمان است چرا که ترامپ بهترین بهانه را برای چپاول و تیغ زدن ملتِ همیشه حاضرِ ایران، به نااهلان سیاسی و تجاری آن داده!
شعور اقتصادی ایرانی در حد انحصار طلبی مافیا بازی و زالو وار مکیدن خون از این ۸۰ میلیون مثلآ هم کشوری است. از لحاظ اقتصادی شعور ایرانی این است که از ایرانی بگیرد و دو دستی تقدیم اروپایی امریکایی چینی و کشورهای دیگر دهد و پز دهد که گرین کارد و خانه و ماشین توی امریکا و اروپا دارد. ایرانی کلآ بیشعور است از لحاظ اقتصادی.