(+نقشه) مدیرعامل شرکت مدیریت منابع آب ایران می‌گوید از ۱۷۲سد مورد بهره‌برداری در کشور ۱۵ سد در شرایط قرمز قرار دارند. همچنین دو استان پربارش گیلان و مازندران نیز دچار خشکسالی مطلق شده‌اند.
محمد حاج‌رسولی‌ها مدیرعامل شرکت مدیریت منابع آب ایران نسبت به کاهش آب سدها هشدار داده و گفته است از ۱۷۲ سد مورد بهره‌برداری ۱۵ سد در شرایط قرمز قرار دارند.
«وضعیت قرمز سدها» به شرایطی گفته می‌شود که مخازن سدها نتواند تا ۱۸ ماه آب شرب مورد نیاز اهالی آن منطقه را تأمین کند.
به گفته حاج‌رسولی‌ها در ماه‌های اخیر هیچ آبی به سدهای استان‌هایی چون هرمزگان وارد نشده و سدهای درودزن، زاینده رود، کوثر، دوستی و همچنین سدهای حوضه‌های کارون و مارون و همچنین «چاه نیمه‌ها» در وضعیت قرمز قرار دارند.
این مدیر شرکت مدیریت آب از کاهش ۲۰درصدی حجم مخازن سدهای کشور خبر داده و گفته است امسال به طور میانگین فقط ۴۲درصد مخازن سدهای کشور آب دارد!
محمد حاج‌رسولی‌ها در واکنش به سخنان عیسی کلانتری در مورد پرداخت نشدن حقابه محیط زیست گفت که پرداخت حقابه محیط زیست به نسبت ورودی سدها انجام می‌شود.
کم‌آبی و کاهش ورودی‌ها به ذخائر سدها با کاهش بارش در گیلان و مازندران به عنوان پربارش‌ترین استان‌های ایران همراه است. این استان‌ها مرطوب و پربارش بوده و از منابع آب‌های سطحی و زیرزمینی غنی برخوردار بوده‌اند ولی آنها نیز درگیر خشکسالی شدیدی شده‌اند.
نقشه‌های پهنه‌بندی مرکز ملی خشکسالی و مدیریت بحران کشور نشان می‌‌دهد که دو استان پر بارش گیلان و مازندران طی یک سال گذشته دچار خشکسالی هواشناسی مطلق و با درجات متفاوت بوده‌اند.
بر اساس این گزارش و نقشه‌های مربوطه که در دوره یک ساله از تیرماه ۱۳۹۶ تا تیرماه ۱۳۹۷ تنظیم شده است تمامی مناطق استان گیلان دچار درجات مختلفی از خشکسالی، از خفیف تا بسیار شدید، بوده است که البته خشکسالی خفیف بخشی اندک اما خشکسالی شدید و بسیار شدید اکثر مناطق این استان را در بر گرفته است.
۲۶ سد ایران در دولت حسن روحانی به بهره‌برداری رسیده و دولت ادعا می‌کند با بهره‌برداری از این سدها، حجم مخازن سدها را به ۵۲ میلیارد متر مکعب افزایش داده است.
بیچاره طبیعت، آنقدر شعور نداره که «عادت کنه» و بین بد و بدتر انتخاب کنه.
گویا طبیعت به دادمان رسید!.قهر طبیعت دروغ نیست.این مسرت بخش ترین خبری بود که شنیدم امیدوارم آنقدر خشکسالی شود که بجای برنج حتی نتوانند شبدر و یونجه بکارند.اما میدانید چرا خوشحالی؟…آخر چرا بایستی ما هر ساله بابت سوزاندن کاه و کلش حاصل از برداشت برنج در شالیزار آنهم به مدت دو ماه که همچون مه ای سطح شهرها را فرا می گیرد دچار تنگی نفس و بیماریهای استنشاقی شویم.کاری که این کشاورزان بی خرد دهه هاست انجام میدهند، سهم شمال طی این دو ماه از تولید گازهای گلخانه ای چقدر است؟ ما سالهاست که با انعکاس این معضل به مزدوران رژیم راه بجایی نبردیم فقط طبیعت بایست بدادمان برسد! سپاس بیکران کیهان لندن از بابت انعکاس نظرات!