محمدرضا آشوغ در تابستان سال ۶۷ در زندان «یونسکو»ی دزفول بود. در این زندان، که قبل از انقلاب محل فعالیت‌های فرهنگی یونسکو، وابسته به سازمان ملل متحد بود، در دادگاهی به ریاست علیرضا آوائی، وزیر دادگستری دولت کنونی حسن روحانی، گروه‌های ۸ نفری را در چند دقیقه و تنها با چند پرسش محکوم به اعدام می‌کردند.
محمدرضا آشوغ که از سال‌ها پیش در کشور هلند زندگی می‌کند، هنگام انتقال از زندان به محلی که قرار بود در مقابل جوخه اعدام قرار گیرد، توانست با استفاده از تاریکی شب، فرار کند. محمد رضا آشوغ، یکی از نادر زندانیان محکوم به مرگ تابستان ۶۷ است، که توانست با فرار از اعدام نجات پیدا کند.
محمد رضا آشوغ در گفتگو با احمد رأفت، در حاشیه رونمایی از پروژه «خاک‌رنج» که از سوی سازمان «عدالت برای ایران» برگزار شد، داستان محاکمه و فرار خود را روایت می‌کند.
حکم اعدام می‌تواند بهترین مجازات باشد در کشوری که برای فرم موی سر خود، شلوار و پیراهن آستین کوتاه و نوارهای کاست خوانندگان و یا صحبت کردن با دختری و… مجرم واقع می‌شویم و با تازیانه به جانمان میوفتند و از داروی موبر برای ابروها و موی سر دختر معصومی استفاده می‌شود! ما با جمهوری ملایان داعشی بزرگ شدیم و تاریخ زنده و گویا هستیم و امیدوارم قبل از مرگ این نسل که شاهد جنایات رژیم بودند فرصت ثبت خاطرات از این حکومت برای تاریخ فراهم گردد! پاینده باد ایران عزیز