خودکشی زنان در جمهوری اسلامی روز به روز افزایش مییابد و بنا بر آخرین آمار، ایران در رتبه سوم پس از جین و هند قرار دارد. در خاورمیانه جمهوری اسلامی ایران با در نظر گرفتن شمار زنانی که دست به خودکشی میزنند در صدر این جدول غمانگیز و دردناک قرار گرفته است.
خودسوزی یکی از دردناکترین شیوههای پایان دادن به زندگی است. در ایلام و دیگر استانهای غربی، شمار زنانی که با ریختن بنزین بر پیکر خود و کشیدن کبریتی بر زندگی خود نقطه پایانی دردناک میگذارند، در سالهای اخبر در حدی افزایش یافته که زنگهای خطر را در خود جمهوری اسلامی نیز به صدا درآورده است.
چرا یک زن باید با استفاده از آتش به زندگی خود پایان دهد؟ چرا این پدیده در ایلام و در برخی دیگر از استانهای غربی در حال گسترش است؟ آیا شعلههای آتش پیکر زنی که دست به خودسوزی زده، نوعی فریاد اعتراضی است؟ احمد رأفت این پرسش ها را با طاهره خرمی جامعهشناس ایلامی که در هلند زندگی میکند و در این رابطه پژوهشهایی انجام داده است، در میان گذاشته است.
در آغاز و پایان این گفتگو از ترانهی هانا کامکار درباره خودسوزی زنان استفاده شده است.
میشه لطفا منبع آماری تون رو هم منتشر کنید. برای مرجع یک کار تحقیقاتی نیاز هست.
متشکرم