KayhanTour
«کیهان‌تور» در تور اینترنتی خود مطالب قابل توجه رسانه‌های دیگر را از سراسر جهان برای شما تور میکند.
وبسایت «توانا» در گزارشی به مناسبت اعلام موجودیت شبکه «فَرَشگرد» به گفتگو با برخی از اعضای آن و انگیزه‌های آنها برای پیوستن به این شبکه می‌پردازد. از جمله دکتر شروان فشندی که در سال ۱۹۹۹ طلای جهانی المپیاد فیزیک را کسب کرد و اکنون در آمریکا زندگی میکند در پاسخ به این پرسش توانا که چرا عضو «فرشگرد» شده، می‌گوید: «…من در دانشگاه شریف (آریامهر سابق) درس خواندم که با پول مردم ایران ساخته شد و بهترین آموزش را در ایران دیدم و توانستم با این تحصیلات خوب از خارج از ایران هم پذیرش بگیرم و درواقع در خارج از ایران با پایه آموزشی ایران مدارج علمی را در کانادا کسب کردم. اکنون من به نسبت آدم موفقی در غرب هستم و موقعیت و وضع خوبی دارم. خُب، در غرب هر مقدار که درآمد داشته باشی باید مالیات بپردازی و من در این مدت صدها هزار دلار مالیات پرداختم ولی تا کنون یک دلار مالیات به ملت ایران نپرداخته‌ام. عضویتم در «فرشگرد» و فعالیت در آن، مالیاتی‌ست که باید به ملت ایران پرداخت کنم. هنگامی که فرقه تبهکار دستش را روی گلوی مردم گذاشته است و هست و نیست ایران را به نابودی کشانده است تا چهار روزی بیشتر حکومت کند، این وظیفه بچه‌های موفق ایرانی است که در عوض تحصیل رایگان خود، اکنون به داد مردم ایران برسند و حداقل اینکه یک فریاد سر فرقه تبهکار بکشند».
متن کامل این گزارش و گفتگو را در وبسایت توانا بخوانید.
فرشگرد از چند زاویه ارزشمند است:
تضاد با ارتجاع سرخ ؛ گره زدن آینده ایران با اقتصاذ بازار آزاد
تضاد با ارتجاع سیاه؛ دفاع از حقوق برابر براى همه افراد ایرانى
خواست حمایت کشورهاى غربى؛ نزدیک شدن به دنیاى پشرفته
خواست ارتباط با همه کشورهاى جهان؛ گره زدن آینده سیاسى ایران بعنوان عضو آزاد جامعه بین المللى
رک و بى پروا سخن گفتن؛ حذف سانسور به هر دلیل و حمایت از آزادى بیان
تکثر گرایى؛ حذف انحصار و استفاده از همه نیروها در نقاط قوت و کارى
من به سهم خود تبریک مى گویم.
صرف نظر از طرز فکر یا عملکرد این گروه و اینکه آیا ایشان تاثیری بر معادلات امروزه خواهند داشت یا نه، آنچه که بیشتر جلب توجه می کند نحوه برخورد سایر گروه هاست. در این چهل سال پدیده های مشابه بیشتر از آنکه از طرف حکومت مورد نقد و حمله قرار بگیرند، هدف حملات تند مخالفان یا بهتر است گفته شود به اصطلاح اپوزیسیون خارج نشین قرار گرفته‌اند. اپوزیسیون در برخورد با این قبیل گروه ها بکلی حضور حکومت اسلامی را فراموش کرده و همه دق و دلی خود را سر اینها خالی میکند.
انرژی زیادی صرف مطرح کردن این گروه جدید می شود ولی شخصا اعتقاد ندارم این جمع از حد اقل توانمندی و تجربه سیاسی برای هدایت این پشتیبانی ها برخوردار باشد. پیام این حرکت آن است که ما جوانان خسته شده ایم از سالخوردگان بی همت و تحرک سیاسی. این نه کافی است و نه لازم. از وحدت گریزان شده ایم دایم فرقه میسازیم.