اختر قاسمی (+عکس) علیرضا رضایی طنزپرداز در میان افراد خانواده و دوستان و علاقمندانش روز گذشته، جمعه ۳۰ نوامبر، در شهر لیل فرانسه به خاک سپرده شد.
علیرضا رضایی پس از جنبش ۸۸ ناچار به ترک ایران و ساکن لیل در فرانسه شد. وی روز چهارشنبه ۷ آذرماه ۹۷ به علت ایست قلبی درگذشت.
سه سال میشد که وی از بیماری قلبی رنج میبرد اما هیچگاه حس بیماری را به دوستان خود منتقل نمیکرد. او نه تنها با روحیهای شاد به کار نویسندگی خود و حضور در رسانههای خارج از کشور ادامه میداد و ویدیوهای طنز «شفافسازی» را تهیه میکرد بلکه درست در همان دورانی که پی به ناراحتی قلبی خود برده بود، استندآپ کمدیهای خود را در چند شهر اروپایی اجرا کرد.
درگذشت او در آغاز ۴۴ سالگی ضربه روحی شدیدی برای جامعه ایرانیان خارج از کشور و دوستداران وی بود.
اعلام برگزاری مراسم خاکسپاری او برخلاف روال معمول در اروپا که گاهی هفتهها طول میکشد تا اجازهی دفن صادر شود بسیار سریع و یک روز پس از درگذشت او مشخص شد. دلیل آن این است که مادر وی میخواست مراسم پسرش به صورت مذهبی و اسلامی در مسجد شهر لیل برگزار و سپس پیکرش در بخش مسلمانان آرامستان این شهر به خاک سپرده شود.
برخی از دوستان علیرضا که از راههای دور و نزدیک برای شرکت در این مراسم رفته بودند، در برنامه مربوط به مسجد شرکت نکرده و در گورستان منتظر تابوت وی ماندند. اما صحنهی حمل تابوت به شیوهی سنتی توسط برخی دوستان علیرضا که «لا اله الااا»لله گویان آن را حمل میکردند، سبب تعجب برخی از دوستان علیرضا شد چرا که این مراسم را بر خلاف نظرات و «شفافسازی»های این طنزپرداز میدانستند. علیرضا رضایی در بیشتر طنزهای خود به صراحت درباره عقاید خرافی و مذهبی به نقد پرداخته بود. وی در استندآپ کمدی خود روایت حضور پیامبر اسلام در غار و آیههای نازل شده را به روشنی به پرسش میکشد. اما مراسم آخرین وداع با او و خاکسپاری این طنزپرداز منتقد رنگ و بوی دیگری داشت. شرکتکنندگان اغلب از طیف ملی- مذهبی و اصلاحطلبان حکومت و فعالین اصلاحطلب در دوران خاتمی بودند که پس از جنبش ۸۸ به خارج از کشور آمدند. از هر طرف صدای فاتحه و صلوات بر مزار علیرضا شنیده میشد. همچنین خاک ریختن بر روی تابوت درون گور نیز که در اروپا توسط شرکتهای مخصوص کفن و دفن انجام میگیرد توسط شرکتکنندگان بیل به دست صورت گرفت. خاکسپاری علیرضا رضایی از معدود مراسم اسلامی بود که در خارج کشور برای یک چهره شناخته شده برگزار میشد آنهم در حالی که وی همه اینها را به سخره میگرفت.
مقداری خاک ایران از طرف مادر و خانواده علیرضا بر مزار او ریخته شد. مادرعلیرضا در چند روز گذشته مرتب از دوستان او میخواست تا اگر روزی به ایران بازگشتند علیرضا را هم همراه خود ببرند.
پس از مراسم خاکسپاری، مراسمی از جانب خانواده علیرضا رضایی در سالنی در شهر لیل برگزار شد که برخی از دوستان و نزدیکان وی سخنانی ایراد کردند و یادش را گرامی داشتند.
مراسم یادبود علیرضا با سپاسگزاری مادرش از همراهی و کمک دوستان علیرضا و سپس صرف شام خاتمه یافت.
قرار است مراسم مختلفی از جانب دوستان علیرضا در شهرهای کلن و پاریس برگزار شود تا از علیرضا آنطور که واقعا بود یاد شود.
دریغ و درد ازین همه چند رنگی یاران!
سپاس اختر گرامی. یادش زنده، راهش پایدار.