حنیف حیدرنژاد – در آستانه چهلمین سال حاکمیت «جمهوری اسلامی» بر ایران، نگاهی به کارنامه این نظام در نقض حقوق بشر، به ویژه در زمینه اعدام و سلب حق حیاتِ انسان می‌تواند ابعاد ضد بشریِ ماهیتِ این حاکمیت را بهتر روشن سازد.
پژوهش حاضر حاصل مطالعه و جستجوی آمار و گزارش‌های مختلف مربوط به اعدام و ترورهای حکومتی در ایران از زمان ایجاد حکومت اسلامی در بهمن ماه ۱۳۵۷ در ایران است. منابع مورد استفاده قرار گرفته در اساس سازمان‌های حقوق بشری ایرانی و بین‌المللی و گزارش‌ها یا بیانیه‌های آنهاست که در اینترنت منتشر شده‌اند.
گزارش حاضر تلاش کرده تا آنجا که امکانپذیر بوده آمارهای موجود را یکجا گردآوری و منبع خود را در هر مورد مشخص کرده تا تصویر نسبتا کامل و دقیق و مستندتری از دوره چهل ساله جمهوری اسلامی در زمینه اعدام ارائه دهد.
گزارش در بخش اعدام با ارائه جدولی، حداقل تعداد اعدام‌های انجام شده از بهمن سال ۱۳۵۷ تا آذر ۱۳۹۷ را ۲۶۳۲۵ نفر اعلام می‌کند.
گزارش تاکید دارد که داده‌های آن نه دقیق است و نه کامل. دقیق نیست، زیرا: هیچ منبع مستقلی نتوانسته اعدام‌های انجام شده از بهمن ۱۳۵۷ به بعد را بطور دقیق و با جزئیات لازم (نام، نام خانوادگی، تاریخ تولد، علت اعدام، مکان اعدام، نهاد اجرا کننده حکم) ثبت کند؛ و کامل نیست، زیرا: سازمان‌های حقوق بشری که به جمع‌آوری و انتشار آمار اعدام در ایران مبادرت می‌کنند خود در اکثر گزارش‌های سالیانه تاکید دارند که آمار واقعی اعدام‌شدگان بسیار بیشتر از آماری است که آنها به آن دسترسی پیدا کرده‌اند.
حکومت جمهوری اسلامی ایران به دلیل اعدام‌های دسته‌جمعی در ملاء عام و اعدام جوانان زیر ۱۸ سال و استفاده از روش‌هایی همچون سنگسار در ردیف جنایتکارترین رژیم‌های جهان قرار دارد. به گزارش سازمان حقوق بشر ایران «در سال ۲۰۱۷ بطور متوسط بیش از یک اعدام در طی هر روز انجام شده است و ایران مقام نخست خود در تعداد اعدام نسبت به سرانه جمعیت را حفظ کرده است.»
گزارش در جدول شماره ۲ به اعدام کودکان و نوجوانان و در جدول شماره ۳ به آمار اعدام از طریق سنگسار پرداخته و در جدول شماره ۴ اطلاعاتی در مورد ترورهای حکومتی شامل قتل‌های زنجیره‌ای در داخل کشور و ترورهای مخالفین در خارج از ایران را ارئه می‌دهد.
نگارنده بر این باور است که جان انسان‌ها نباید موضوع اهداف سیاسی و تبلیغی قرار گرفته و افرد یا سازمان‌های سیاسی مجاز نیستند بدون هیچ پایه و اساسی ارقام و اعداد مختلف در مورد تعداد اعدام‌شدگان توسط جمهوری اسلامی ارائه دهند. اگر هدف از چنین کاری «سنگین کردن» پرونده قتل و جنایت جمهوری اسلامی باشد، کاری کاملا اشتباه است. دقت در ارائه گزارش هر یک نفر انسان که حق حیات او از طرف جمهوری اسلامی گرفته شده است، به خودی خود مهم بوده و زیاد یا کم کردن غیرمستند شمار اعدام‌شدگان، نقشی در کم کردن مسئولیت جمهوری اسلامی و آمران و عاملان جنایت‌های انجام شده ندارد. مهم، پایبندی به دقتِ کار در مستندسازی همین جنایت‌هاست.
تعیین ابعاد واقعی جنایات جمهوری اسلامی، از جمله در زمینه اعدام توسط جمهوری اسلامی و نهادهای مختلف آن بر عهده یک هیئت حقیقت‌یاب و یک کمیته دادخواهی مستقل، با استانداردهای کارشناسانه بین‌المللی است. امری خطیر و حساس که در فردای ایران آزاد بعد از جمهوری اسلامی باید در دستور کار قرار بگیرد.
آنچه در صدور و اجرای حکم اعدام بیش از هر چیز برجسته می‌نماید، نفی و پایمال شدن «شأن و مقام و ارزش انسان» است. چه به دلیل انواع روش‌های دردناک و زجرآور اجرای حکم اعدام، و چه به دلیل سلب نمودن حق حیات و زندگی از یک انسان، صدور و اجرای حکم اعدام به هر شکلی، باید بطور کامل در ایران و یا هر کشور دیگر ممنوع و ملغی گردد. آن حکومت یا نیروهایی که برای حق حیات آدمی ارزش قائل نیستند، نمی‌توانند منادیان عشق و دوستی و صلح و آرامش و امنیت و رفاه باشند.
گزارش نتیجه‌گیری می‌کند که: لغو مجازات اعدام بطور کامل، پایبندی به حفظ کرامت انسانی است. تجربه ۴۰ ساله جمهوری اسلامی نشان می‌دهد که جدایی دین و مذهب از حکومت یک ضرورت است. حکومت آینده ایرانِ بعد از جمهوری اسلامی باید خود را متعهد و پایبند به قوانین و پیمان‌های بین‌المللی در زمینه حقوق بشر بداند. آموزش این ارزش‌ها که دستاوردهای میراث بشری هستند باید در برنامه‌های آموزشی درسی و رسانه‌ها قرار بگیرد. باید یک بار برای همیشه بر نفرت‌پراکنی، انتقام، قصاص، خون و خونریزی و همه ارزش‌هایی که در آن حقوق بشر نقض و پایمال می‌شود نقطه‌ی پایان گذاشته شده و بجای آن حکومتِ قانون، برآمده از دستاوردهای علمی بشری و منطبق بر کرامت انسانی، انساندوستی، محبت و احترامِ متقابل مستقر گردد.
متن کامل این گزارش را در زیر می‌خوانید:
به ناشناس
تو اگر از لشکر گدا گشنه های ولی وقیح نبودی پس از بردن نام زنده یاد مصدق که لابد به نیت ایجاد بلوا بکار برده ای ؛ اسم خودت را مخفی نمی کردی.
خود عقلای سلطنت طلب ها امروز به بزرگی و خیرخواهی زنده یاد مصدق و خطایی که در برخورد با او روی داد اذعان دارند.
تصور کنید در ابتدای انقلاب انسان هایی فقط به خاطر در اختیار داشتن چند گرم مواد مخدر اعدام شده اند
قطعا بیش از اینها بوده
گروه هـاى بد نام سیاسى چریکى ایران ( مصدقى و مجاهـد ووووو ) که اقا را در ماه و خود را در اب کوثر دیدن
باید بهـشان تبریک گفت
حتمى هـمین را از خداوند جبار و ووو میخواستن (نابودى ایران )