اسماعیل بخشی فعال کارگری و عضو سندیکای کارگری مجتمع کشت و صنعت نیشکر هفت تپه که در پی اعتصاب و اعتراضات کارگران این مجتمع در ۲۷ آبان‌ماه سال جاری بازداشت و ۲۱ آذرماه آزاد شده بود، در نامه‌ای تکان دهنده شکنجه‌های جسمی و روحی که در زندان بر وی رفته را روایت کرده و وزیر اطلاعات را به یک مناظره تلویزیونی دعوت کرده است.
اسماعیل بخشی پس از گذشت ۲۴ روز از آزادی سکوت خود را شکست و در نامه‌ای به محمود علوی وزیر اطلاعات جمهوری اسلامی از تحمل شکنجه‌های سنگین جسمی و روحی در زندان نوشته است «پس از دو ماه در دنده‌های شکسته‌ام، کلیه‌ها، گوش چپم و بیضه‌هایم احساس درد می‌کنم.»
اسماعیل بخشی روایت روزهای اول بازداشت به دست مأموران وزارت اطلاعات را نوشته است که بی‌هیچ حرفی تا سر حد مرگ او را شکنجه کرده و زیر مشت و لگد می‌گرفتند. او همچنین از شکنجه‌های روحی‌اش نوشته که «نمی‌دانم چه بر سرم آوردند که مثل موش آب کشیده شده بودم و هنوز دست‌هایم می‌لرزد، منی که زمین زیر پایم می‌لرزید تحقیر شدم و به شخصیت دیگری بدل شده بودم و هنوز با وجود قرص‌های اعصاب و روان گاهی دچار حمله‌های شدید عصبی روحی و روانی می‌شوم.»
سخنان اسماعیل بخشی لحظاتی قبل از دستگیری در میان کارگران اعتصابی نیشکر هفت‌تپه
او از صدا‌و سیما انتقاد می‌کند و صدا وسیما را دروغگو می‌خواند و می‌گوید صدا سیما و مسئولین می‌خواهند این اعتصابِ آرام ما را به خشونت بکشانند تا به ما انگ اغتشاشگر بزنند.#هفت_تپه #کیهان_لندن pic.twitter.com/PVT8ccYBDp— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) November 18, 2018
اسماعیل بخشی در این نامه خطاب به وزیر اطلاعات که مأموران تحت امرش اقدام به بازداشت اسماعیل بخشی و دیگر کارگران معترض هفت تپه کرده‌اند نوشته است: «جناب آقای علوی، در ۲۵ روزی که ناعادلانه در بازداشت وزارت اطلاعات بودم مصائب و رنج‌هایی بر من تحمیل شد که هنوز از شرّ آنها خلاص نشدم و برای رهایی از آنها به داروهای اعصاب و روان پناه آورده‌ام، اما در این مدت دو پرسش اساسی مثل خُره مغز مرا درگیر خود کرده است که پاسخ دهنده‌ی اصلی آنها فقط شخص شما می‌باشید و این حق بنده و ملت شریف ایران است که پاسخ این پرسش‌ها را بدانیم.»
او در ادامه‌ی نامه‌ی خود نخستین روزهای بازداشت را اینطور روایت کرده است: «اول اینکه در روزهای اول بدون دلیل یا هیچ حرفی تا سر حد مرگ مرا شکنجه [کرده] و زیر مشت و لگد گرفتند که تا ۷۲ساعت در سلولم از جایم نمی‌توانستم تکان بخورم و آنقدر زده بودند که حتی از تاب درد خوابیدن هم برایم زجرآور بود و امروز پس از گذشت تقریبا دو ماه از آن روز سخت در دنده‌های شکسته‌ام، کلیه‌ها، گوش چپم و بیضه‌هایم احساس درد می‌کنم.»
بخشی در ادامه آورده است: «جالب اینکه شکنجه‌گران خود را سرباز گمنام امام زمان می‌نامیدند اما به بنده و خانم [سپیده] قلیان انواع اقسام فحش‌های رکیک جنسی می‌دادند و ایشان را هم کتک می‌زدند اما از شکنجه‌ی جسمی بدتر، شکنجه‌های روانی بود، نمی‌دانم چه بر سرم آوردند که مثل موش آب کشیده شده بودم و هنوز دست‌هایم می‌لرزد، منی که زمین زیر پایم می‌لرزید تحقیر شدم و به شخصیت دیگری بدل شده بودم و هنوز با وجود قرص‌های اعصاب و روان گاهی دچار حمله‌های شدید عصبی روحی و روانی می‌شوم، اکنون از جنابعالی به عنوان وزیر اطلاعات و کسی که خودش یک روحانی مذهبی‌ست این پرسش را دارم: از نظر اخلاقی، حقوق بشری و بخصوص دین اسلام حکم شکنجه‌ی یک بازداشتی چیست؟ آیا رواست؟ اگر رواست به چه میزان؟»
اسماعیل بخشی همچنین به شنود خصوصی‌ترین تماس‌های او با همسرش اشاره کرده و نوشته است: «مسئله دوم که برای من و خانواده‌ام بسیار بسیار مهمتر از شکنجه‌های جسمی و روحی‌ست بحث «شنودِ» مکالمات تلفنی بنده و خانواده‌ام توسط دستگاه اطلاعاتی شماست، بازجویم می‌گفت ما از همه چیز تو خبر داریم حتی می‌دانیم همسرت چند بار بخاطر مبارزاتت با تو دعوا کرده است گفتم از کجا می‌دانید گفت مدت ها تماس‌های تو «شنود» می‌شد که باعث عصبانیت شدید من حین بازجویی شد حال پرسش بنده و خانواده‌ام از شما بعنوان وزیر اطلاعات و یک شخصیت روحانی و مذهبی این است که: آیا «شنود» خصوصی‌ترین مکالمات انسان‌ها از نظر اخلاقی، حقوق بشری و دین اسلام رواست؟ به چه حقی مکالمات تلفنی خصوصی بنده و همسر عزیزم را دستگاه اطلاعاتی شما باید «شنود» کند؟؟؟»
این فعال کارگری در پایان آورده است که «جناب آقای علوی اینجانب اسماعیل بخشی برای شنیدن پاسخ‌هایتان شما را به یک مناظره در یک برنامه زنده تلویزیونی دعوت می‌کنم.»
این نامه روز جمعه ۱۴ دی‌ماه ۹۷ در اینستاگرام شخصی اسماعیل بخشی منتشر شده و هنوز مقامات دولتی و یا وزیر اطلاعات نسبت به این نامه هیچ واکنشی نشان نداده‌اند.
گفتنی است زمانی که اسماعیل بخشی در زندان بسر می‌برد خانواده او موفق به ملاقات حضوری با وی شدند و پس از این ملاقات بود که خانواده اسماعیل بخشی نسبت به سلامت او ابزار نگرانی کردند و از وضعیت نامناسب جسمی و روحی او خبر دادند.
پس از این بود که احتمال شکنجه جسمی و روانی اسماعیل بخشی مطرح شد. همچنین اتحادیه آزاد کارگران ایران خبر انجام شکنجه‌های جسمی و روحی با کتک زدن و زدن شوکر به بیضه‌های این فعال کارگری و حتی دادن داروهای روانگردان برای اعمال شکنجه‌های روحی بر او را مطرح کرد.
جالب اینجاست که مقامات استان خوزستان از جمله جعفری چگنی رئیس دادگستری شوش اعمال هر گونه شکنجه بر اسماعیل بخشی یا دیگر کارگران بازداشت شده را تکذیب کرده بودند. دادگستری استان خوزستان نیز با صدور بیانیه‌ای خبر اعمال شکنجه بر اسماعیل بخشی را «کذب» و با هدف «تشویش اذهان عمومی و تخریب قوه قضاییه» خوانده و مدعی شده بود: «تحقیقات از متهم به صورت مستقیم تحت نظر مقام قضایی در حال انجام و هرگونه خبری دال بر وخامت حال نامبرده به شدت تکذیب می‌گردد.»
به گفته وکیل اسماعیل بخشی برای این فعال کارگری بجز پرونده مشترکی که با دیگر کارگران بازداشتی دارد، پرونده دیگری در شعبه ۱۲ بازپرسی اهواز مطرح‌شده که اتهام وی در آن پرونده «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» با مشارکت در تشکیل گروه با هدف بر هم زدن امنیت بوده است.
دور تازه اعتصاب کارگران مجتمع کشت و صنعت نیشکر هفت تپه از روز دوشنبه ۱۴ آبان‌ماه ۹۷ در اعتراض به پرداخت نشدن چند ماه حقوق و بلاتکلیفی وضعیت کارخانه و مدیریت فاسد و رانتی این کارخانه و با حضور ۵۰۰ کارگر از سر گرفته شد.
کارگران چند روز در محوطه کارخانه اعتصاب کردند و وقتی با بی‌توجهی مسئولان شهرستان شوش و مدیران کارخانه روبرو شدند در مقابل فرمانداری شوش اعتراضات خود را ادامه دادند. چیزی نگذشت که خانواده کارگران و جمعی از مردم عادی شهرستان و کسبه نیز به کارگران پیوستند و بیش از ۱۰ روز در شهرستان شوش هر روزه دست به تظاهرات زدند.
کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه در اعتراض به شخصی که از تریبون نماز جمعه آنها را افرادی غیر کارگران نیشکر هفت تپه نامید.
شعار می‌دهند:
رو به میهن، پشت به دشمن #هفت_تپه #کیهان_لندن pic.twitter.com/ZSpTsWIJfQ— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) November 16, 2018
این اعتصاب و تظاهرات در نهایت با یورش مأموران به کارگران و بازداشت بیش از ۲۰ نفر از کارگران روبرو شد. اکنون اسماعیل بخشی و دیگر کارگران بازداشتی با قرار کفالت و یا وثیقه بطور موقت تا روز برگزاری دادگاه آزاد شده‌اند اما علی نجاتی یکی دیگر از نمایندگان کارگری مجتمع کشت و صنعت هفت تپه همچنان در بازداشت بسر می‌برد.
گفتنی است علی نجاتی مبتلا به بیماری قلبی و کلیوی است و خانواده این کارگر زندانی هفته گذشته پس از ملاقات حضوری با وی درباره سلامت او ابزار نگرانی کرده‌اند.
فحش‌های رکیک جنسی می‌دادند!و ایشان را هم کتک می‌زدند اما برای او «از شکنجه جسمی بدتر، شکنجه‌های روانی بود.
از محمود علوی به عنوان «وزیر اطلاعات و یک روحانی مذهبی» پرسیده است که «از نظر اخلاقی، حقوق بشری و بخصوص دین اسلام حکم شکنجه یک بازداشتی چیست؟! آیا رواست؟ اگر رواست به چه میزان؟!»
وزیر اطلاعات هنوز پاسخی به دعوت اسماعیل بخشی برای شرکت در مناظزه زنده تلویزیونی نداده است.
بخشی از نمایندگان کارگران نیشکر هفت تپه در تشریح شکنجه نوشت که در روزهای نخست بازداشت، «بدون دلیل یا هیچ حرفی تا سر حد مرگ مورد شکنجه و زیر مشت و لگد» قرار گرفت.
او افزود: به این دلیل «تا ۷۲ ساعت در سلولم از جایم نمی‌توانستم تکان بخورم و آنقدر زده بودند که حتی از تاب درد خوابیدن هم برایم زجز آور بود».
او اضافه کرد که اکنون نیز با گذشت چندین هفته از زمان بازداشت، «در دنده‌های شکسته، کلیه‌ها، گوش چپ و بیضه‌هایش احساس درد می‌کند».
آقای بخشی نوشت: شکنجه‌گران خود را سرباز گمنام امام زمان می‌نامیدند، اما به بنده و خانم قلیان انواع و اقسام
دیروز رئیس سندیکای اتوبوس رانان تهران خار چشم نظام بود، امروز یک کارگر دیگر در جنوب کشور خار چشم نظام شده است. این افشاگری آقای بخشی، طوق لعنت را بر سر وزیر اطلاعات، و دادستان دروغگوی اهواز که هرگونه ضرب و شتم کارگر بی دفاع را منکر شده بود فرود آورد.
این دروغگویان از خوک کثیف تر و نجس ترند.
و اما پیامی به این دروغگویان:
با رویش جوانه‌ها چه می کنید؟ شما محکوم به رفتن هستید، هرچه سرکوب را بیشتر کنید باز تیغ تیز حق است که بافته‌های شما کذابان را تار و مار می کند و جایگاهتان چاه فاضلاب جمکران خواهد بود.
۲
آنها که برای کشته شدن مشکوک ۳ دانشجو سالهاست در ۱۶ آذر سینه زنی میکنند و هنوز برای کارگر چیت سازی تهران در ۸۰ سال پیش عزادار هستند و از ستم پهلوی نام میبرند امروزه که هزاران هزار دانشجو اعدام شدند و زندانی هستند و کارگرانی که در زندانها تحت شکنجه ویا اعدام میشوند مهر سکوت به دهان زده ودر مدح سربار قتل سلیمانی قلم زنی یا سخنرانی میکنند . با شما همدردیم یعنی تنها کاری که از دستمان برمیاید .
۱
بخشی عزیز ما هم که این ستم را دیده ایم به عنوان هواداران پادشاهی با شما همدردیم در حالیکه پیروان هواداری از کارگران که یک تریلی هم لقب و عنوان های آنها را نمیتواند کشیدن یا به مدح جناحی از رژیم مشغولند یا در ونزوئلا به کار ساختمان سازی و درآمد از پول این مردم و کارگران رنجدیده . که با کمال تاسف به وسیله برخی رسانه های مشکوک هم صاحب تریبون هستند .
ای شکنجه گران از اینکار دست بر دارید که فردا و در روز قیامت خود و زن و فرزاندانتان شرمنده نشوید! خداوند بخشده و مهربان است.
همگان ملاحظه کنند، از ضد انقلاب و زنده بگور …و…خبری نیست! اسم کارگر که میاد گم میشند! درود بر کارگر!
انقلابیون ۵۷ اگر وژدان دارند چهره مظلوم این کارگر مبارز باید آنها را آب کند و به زمین فروبرد
توجه به رنگ دو دکمهٔ بالایی اش بفرمایند هم میهمان.
رنگ فیروزه بسیار زیبا است.