شهرداری منطقه یک گفته بود چندین ماه پیش چند جاعل اقدام به جعل سند پارک «جمشیدیه» کردند تا شهرداری بخشی از این عرصه را به مبلغ ۲۵۰ میلیارد تومان بخرد. باغ سنگی «جمشیدیه» تهران به سفارش دفتر شهبانو فرح پهلوی در سال ۱۳۵۵ توسط روح‌الله نیک‌خصال، غلامرضا پاسبان حضرت و محمد برقعی طراحی و در سال ۱۳۵۷ با وسعتی حدود ۶ هکتار آماده بهره‌برداری شد. پارک «جمشیدیه» پس از سکونت روح‌الله خمینی در جماران تا سال ۱۳۷۰ به روی مردم بسته بود.
چندی پیش رسانه‌های داخلی نوشتند که شهرداری منطقه یک تهران، باغ- بوستان «جمشیدیه» واقع در منطقه کوهستانی شمال تهران را در قطعات مختلف در اختیار اشخاص قرار داده و به فروش رسانده است.
این اتفاق ناخوشایند برای تنها پارک سنگی و قدیمی پایتخت با واکنش گسترده‌ای روبرو شد و در نهایت شهرداری منطقه یک اعلام کرد که موضوع فروش طرح شده مربوط به «جمشیدیه» نمی‌شود و اراضی فروخته شده، خارج از محوطه این پارک بوده است.
مجید صالحی فیروزآبادی مدیر روابط عمومی شهرداری منطقه یک تهران اعلام کرد که موضوع طرح شده در رسانه‌ها مربوط به باغی در خیابان سی و دوم جمشیدیه و خارج از بوستان بوده که عدم امکان ساخت و ساز در آن به مالک نیز ابلاغ شده است.
روابط عمومی این منطقه شهرداری تهران حتی اعلام کرده که «در مورد خود پارک چندین ماه پیش چند جاعل، جعل سند کرده بودند که شهرداری بیاید بخشی از عرصه را به مبلغ ۲۵۰ میلیارد تومان بخرد که با پیگیری‌های شهردار وقت منطقه منجر به صدور رأی در شورای حفظ حقوق بیت‌المال شد و اسناد باطل و از تخلف جلوگیری شد.»
اما وسعت و همچنین قرار داشتن «جمشیدیه» در یکی از گرانترین مناطق تهران، همواره این پارک منحصر به فرد را در معرض طمع دیگران قرار داده است. دفتر مدیر فنی و معماری شهبانو فرح پهلوی در سال ۱۳۵۵ سفارش ساخت باغ کوچکی در شمال تهران را به مهندس غلامرضا پاسبان حضرت می‌دهد که در نهایت منجر به ساختن پارک زیبای «جمشیدیه» می‌شود.
طراحی‌های این باغ سنگی با شکوه توسط غلامرضا پاسبان حضرت، روح‌الله نیک‌خصال و محمد برقعی انجام گرفت و با مدیریت پاسبان حضرت، این باغ تفریحی در اردیبهشت ماه ۱۳۵۷ با حضور محمدرضا شاه پهلوی، شهبانو فرح پهلوی و رئیس جمهور سنگال در وسعت شش هکتار افتتاح شد.
پس از انقلاب و سکونت روح‌الله خمینی در منطقه جماران و مسیر کلک‌چال، پارک «جمشیدیه» به دلایل امنیتی، به روی مردم بسته ماند تا اینکه در حدود سال ۱۳۷۰ دوباره برای بازدید و گردش مردم گشوده گشت.
در سال ۱۳۷۵ باغ فردوسی به وسعت ۳ هکتار در اراضی کوهستانی شمال غرب «جمشیدیه» افتتاح می‌شود که غلامرضا پاسبان حضرت (طراح و معمار) و فرهاد ابوالسیف (معمار منظر) آن را به انجام می‌رسانند.
مهندس غلامرضا پاسبان حضرت در کتاب «طراحی در طبیعت (باغ فردوسی- باغ جمشیدیه تهران)» درباره استفاده از سنگ در بنای این باغ می‌نویسد: «این اولین کار سنگی من و دوستان یادشده با سنگ طبیعی بود. تصمیم‌گیری نسبت به نحوه استفاده از سنگ مدت‌ها ما را به خود مشغول می‌داشت زیرا استفاده از سنگ به صورت پلاک، جدول سنگی یا سنگ مالون به شکلی که در کشور ما رایج و مرسوم بود، برای این طرح مناسب نبود.»
براساس آنچه در کتاب «طراحی در طبیعت» آمده، سنگ‌های به کار گرفته شده در باغ سنگی «جمشیدیه» از درّه‌های مجاور و معدن قدیمی در انتهای درّه جمشیدیه و سنگ‌های خطرناک ارتفاعات برداشت و در کارگاه‌های تابستانی و زمستانی سنگ‌تراشی و آماده شده است.
مجسمه‌های «جمشیدیه» همچنین توسط ناصر هوشمند وزیری، مجسمه‌ساز، طراحی و ساخته شده است. غلامرضا پاسبان حضرت درباره این مجسمه‌ها نیز در کتاب خود آورده که «ﺷﺎﻳﺪ ﺑﺮﺍی ﺍﻭﻟﻴﻦﺑﺎﺭ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﭘﺮﻭژﻩ ﺑﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﺠﺴﻤﻪﺳﺎﺯ، ﺳﻨﮓﺗﺮﺍﺵ ﻭ ﭘﺎﺭﻙﺳﺎﺯ ﺑﺮﺍی ﺳﺎﻣﺎﻥ ﺩﺍﺩﻥ ﻳﻚ ﻓﻀﺎ، ﻣﺸﺘﺮﻛﺎ میﻛﺮﺩﻧﺪ .ﻣﺎ ﺗﻼﺵ ﻛﺮﺩﻳﻢ ﻣﺠﺴﻤﻪﻫﺎیی ﺭﺍ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﭘﻴﻜﺮﻩﺍی ﺍﺯ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻳﺎ ﺣﻴﻮﺍﻥ ﺳﺎﺧﺘﻪ میﺷﺪ، ﺑﺎ ﻓﻀﺎی ﭘﺎﺭﻙ ﺗﻠﻔﻴﻖ ﻭ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻳﻚ ﻋﻨﺼﺮ ﻛﺎﺭﺑﺮﺩی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻛﻨﻴﻢ؛ ﻣﺜﻞ ﻳﺎ ﻣﺠﺴﻤﻪﻫﺎیی ﻛﻪ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺁﺑﺨﻮﺭی ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ میﺷﺪ.
ﺩﺭ ﻃﺮﺍحی ﻛﺎﺷﺖ گیاهان باغ «جمشیدیه» درختان، نهال‌ها و یا گیاهان کوهستانی حفظ شدند و فضاهای گوناگونی در باغ باتوجه به ترکیب گیاهان موجود، جریان حرکت آب و سنگ‌ها طراحی شد.. «ﺩﺭ ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻣﻮﺭﺩ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ، ﻣﺮﻛﺰ ﺁﻻﭼﻴﻖ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ ﻭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﻃﺮﺍحی ﺑﺮﻛﻪﻫﺎ ﻭ ﺁﺑﮕﻴﺮﻫﺎ ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺟﺰﻳﺮﻩﻫﺎی ﻛﻮﭼﻚ ﺣﻔﻆ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﻣﻴﻮﻩ ﻗﺪیمی ﺩﺭ ﻛﺮﺕﻫﺎی ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺤﻮﺭ ﺍﺻلی ﺑﺎقی ﻣﺎﻧﺪﻧﺪ .ﻛﺎﺷﺖ ﮔﻮﻧﻪﻫﺎی گیاهی ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﻣﻬﻨﺪﺱ ﺭﺣﻤﺎنی ﻭ ﺗﻘﺮﻳﺒﺎ بدون نقشه ﺧﺎﺹ انجام ﮔﺮﻓﺖ.»
in marbut be ordugahe manzariye hast ke dar ekhtiyare sepah pasdarane