چهل سال تخریب شد؛ همزمان درباره این تخریب گفته و نوشته شد؛ چهل سال تجربه شد؛ تجربه‌های فردی به تدریج به تجربه‌های جمعی تبدیل شدند. اگرچه دامنه‌ی سرکوب از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ فراگیر و همگانی بود، و با تأسیس جمهوری اسلامی و تصویب قانون اساسی آن، شکل حقوقی و پشتوانه‌ی قانونی یافت، اما زمان لازم بود تا دو شرط تحقق یابد:
یک، ظرفیت نظام سرکوبگر دینی که بخشی از آن بر بنیه‌‌ی اقتصادی کشور از جمله درآمد نفت متکی بود چنان کاهش یابد که جریان «پول» در شاهرگ‌هایش به مرحله‌ی توقف نزدیک شود.
دو، اکثریت جامعه به چشم خود ببینند و با پوست و گوشت خود تجربه کنند آنچه را که گروهی اقلیت در چهل سال گذشته مرتب تکرار می‌کرد. این اقلیت با رشدی سریع، به ویژه از دی‌ماه ۹۶ به اینسو، به اکثریتی تبدیل می‌شود که مخالف نظام جمهوری اسلامی است.
در تمام این سالها اما فقط در مخالفت با این نظام تلاش نشد بلکه در موافقت با آنچه بجای آن نیز باید بیاید فعالیت شده است.
برخلاف تبلیغات مسموم استمرارطلبان (هم اصلاحطلب و هم اصولگرا)، مفهوم دموکراسی (حاکمیت مردم) در تاریخ معاصر ایران، در دورانی ریشه دارد که به انقلاب مشروطه انجامید. جامعه ایران با دموکراسی نه تنها بیگانه نیست، بلکه تنها کشور خاورمیانه است که در جهت آن انقلاب کرده و پس از آن، دوره‌هایی را نیز در زمان پهلوی‌ها تجربه کرده است.
مردم ایران دوره‌ی کوتاهی پیش از انقلاب ۵۷ و مدتی نیز پس از آن، تا اینکه نظام جمهوری اسلامی بتواند خود را تثبیت و تحکیم کند، مزه‌ی «آزادی» (و نه دموکراسی به معنی حاکمیت مردم) را چشیده‌اند. به این ترتیب، اگرچه مخالفت با نظام جمهوری اسلامی و تلاش برای «براندازی» و «سرنگونی» و «برکناری» و «انحلال» و… مهمترین گام برای عبور از بزرگترین سد و مانع در راه دموکراسی است، اما همزمان می‌بایست مرتب تکرار کرد که مخالفان جمهوری اسلامی به دنبال نظامی مبتنی بر حاکمیت مردم مشابه جوامع باز هستند.
تمام تلاش تاریخی که از انقلاب مشروطه تا به امروز صورت می‌گیرد برای تحقق «حاکمیت مردم» است با این تفاوت که این حاکمیت در قرن بیست و یکم بسی فراتر از دوران قجر و اهداف انقلاب مشروطه و قانون اساسی آن است. جهان در قرن بیستم، حاکمیت فاشیسم و کمونیسم در اروپا و بنیادگرایی اسلامی را در خاورمیانه تجربه کرده. اینهمه یک تجربه‌ی مشترک جهانی است که هیچ کشوری از آن برکنار نیست. از همین رو، تعمیق دموکراسی و تثبیت آن در قوانین اساسی همراه با اصول حقوق بشر، نه سقف بلکه کف «حاکمیت مردم» است! اینست که مدافعان دموکراسی بر اساس تجارب دیروز می‌بایست از امروز بر سر این اصول برای آینده، توافق و پایبندی عملی داشته باشند.
الاهه بقراط
tashkile jebhe zede diktatori bedone dar nazar gereftane didgahhaye siyasi awalim pishnahade man be sefate yek Iranist,wa dar marhaleye badi tamrine demokrasi Heyne mobareze
karbare Aziz farhad in shoare jawid Shah benazaram bimosamast , chon shahe Iran salhast fot shodand.awaze shoar dadan ke dar takhasose hukumate eslamiye tarhi wa ya nazari dar jahate mobareze ba hukumat wa wahdate mardom bede. ba tashakor
گروه هـا و افراد سیاسى باید به ابادانى و پیشرفت و براى یک جامعه خوشبخت در ایران تلاش و کوشش بکنند
جاوید شاه
ساندیس خورا فدای رضاه شاه دوم و شهبانوی عزیز بشن، مدت بسیار زیادیه که میخایم کابوس جمهوری اسلامی تمام بشه. حکومت اخوندی و مورد پسند جماعت خائن چهل سال پیش کاری کرده که خوشهال باشیم در حد کره شمالی نشدیم
شک ندارم اگه پروژه ی شهید سازی کلید نمیخورد و سریع انجام نمیشد اینها چیزی شبیه حکومت کره شمالی درست میکردن چون اونا یک درجه از جمهوری اسلای بدترن
جالبه ساندیس خورا میگن عجب مردمی هستن که پشت حکومتشون هستن و صداشون درنمیاد اما به این اشاره نمیکنن کسی اونجا اعتراض کنه با گلوگه ی ضد هوایی حسابشو میرسن اینجا هم شکنجه گران کمیته اقتدار جمهوری اسلامی رو به رخ دشمن میکشن
روشنفکرهای جامعه باید دارای فکر و بینش واقعی از کل جوامع جهانی و ایران داشته باشند و نکات مثبت موجود در کشورهای پیشرفته را با توجه قابلیت پذیرش در کشور ایران بیان کنند و راه کار برای چگونگی پذیرش و اجرا ارائه نمایند.
بانوی نازنین، الهه عزیز، چهل سال تخریب شد اما نبودی که ببینی ما چه کشیدیم در این سالها. میدانم از دور شاهد بودی و کاری از دستت برنمی آمد اما در وسط معرکه نبودی که ببینی چقدر سخت گذشت. گذشت اما ما را هم با خودش شکست.
به همین دلیل است که میگوییم: یا مرگ یا آزادی!… تا این گذشت و شکست برای فرزندانمان تکرار نشود!
قطعا حکومتی مبتنی بر اصول دمکراسى و حقوق بشر جایی برای حکومت دینی دیکتاتوری باقی نمی گذارد. جاوید شاه
شاهزاده همیشه گفته که تجربه ای که توی این ۴۰ سال به دست آورده محال بود در جایگاه یک پادشاه به دست بیاره. ایشان می خواهند این تجربه گرانبها را در فردای سقوط این کثافت های تاریخ، برای سربلندی ملت به کار ببندند. همیشه هم گفته که چه شکل حکوت جمهوری باشه و چه پادشاهی مشروطه، اصول حاکمیت مبتنی بر آراء اکثریت و دموکراسی و حقوق بشر خواهد بود. به شاهزاده کمک کنیم فارغ از اینکه به چه حزب و دسته سیاسی تعلق داریم… خواهش می کنم
شاهـزاده هـمیشه بر اصول دمکراسى و حقوق بشر در ایران اینده تاکید کرده اند .
خانم بقراط مثل هـمیشه ?