(+عکس، ویدئو) در حالی که ۱۸ روستای استان خوزستان پس از رها ساختن آب سدهای کرخه و دز زیر آب رفته، منابع غیررسمی میگویند مقامات این استان به اجبار دریچههای تنظیم سد انحرافی حمیدیه خوزستان را باز کردهاند. مدیریت نابخردانه حجم آب تا کنون فقط در منطقه شوشتر ۴ میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان به زمینهای کشاورزی خسارت وارد کرده است.
افزایش سطح آب رودخانهها ناشی از باز کردن دریچه سدهای کرخه و دز توسط مسئولان مربوطهی استان خوزستان در روزهای گذشته، منجر به شکسته شدن سیلبند روستاهای حاشیهای این رودخانهها شده و تا کنون ۱۸ روستا را زیر آب برده است.
برخی کانالهای تلگرامی با انتشار ویدئوهایی از سیل و آبگرفتگی روستاهای خوزستان نوشتند که پس از وقوع سیل، مسئولان این استان دریچههای تنظیمی سد انحرافی حمیدیه خوزستان به اجبار باز کردهاند.
تصاویر منتشر شده حاکیست آبگرفتگیها و سیل در خوزستان به حدی است که مردم با قایق در خیابان رفت و آمد میکنند!
با این حال، غلامرضا شریعتی استاندار خوزستان میگوید چارهای جز «رهاسازی» آب سدهای کرخه و دز نداشتند و به دلیل «مدیریت مخزن و پیشگیری کنترل سیلاب پیش رو در ششم بهمنماه» دست به این کار زدهاند.
از اظهار نظر این مقام ارشد استانداری میتوان نتیجه گرفت که آنان سیل به راه انداختند تا سیل نیاید!
زیرآب رفتن روستای مچریه در دشت میسان(دشت آزادگان)
و تردد مردم با قایق
پس از رهاسازی آب از سدها مانند سد دز، روستاهاى زیادى
به زیر آب رفتند#کیهانلندن pic.twitter.com/LNWphjsFNF— KayhanLondon کیهان لندن (@KayhanLondon) January 26, 2019
همچنین، هوشنگ حسونیزاده معاون مطالعات پایه و طرحهای جامع منابع آب سازمان آب و برق خوزستان درباره دلایل باز کردن سدهای خوزستان گفته که «سازمان آب و برق خوزستان به عنوان متولی [مسئول] مدیریت مخازن آب سدهای استان، رهاسازی [رها ساختن] آب را از چند روز گذشته شروع کرده تا برای سیلاب آینده که پیشبینی شده حجم زیادی آب وارد مخازن ۲ سد کرخه و دز میشود بتوان این سیلاب را مهار و کنترل، و از خسارات وارده به تاسیسات شهری و زیربنایی جلوگیری کرد.»
دستاورد مدیریت مهار و کنترل سیل استانداری خوزستان به گفتهی عدنان غزی فرماندار شوش، محاصرهی حدود ۱۵ روستای پاییندست رودخانه دز به ویژه آهودشت در بخش شاوور از توابع این شهرستان بوده است!
او گفته اتومبیلهایی که برای جابجایی اهالی روستا و تخلیه روستاها تهیه شده، احشام تعدادی از روستاها را تخلیه کرده و به مردم کمکرسانی شده.
فرماندار شوش گفته که «گزارشی از تلفات احتمالی ناشی از سیل رودخانه دز تا کنون ارائه نشده اما خسارت وارده به مزارع کشاورزی و روستاهای بخش شاوور سنگین است.»
با این وجود، جمال عالمی نیسی فرماندار اهواز محاصره روستاها بر اثر طغیان کارون را تکذیب کرده و گفته که «هیچ روستایی از حوزه شهرستان اهواز در محاصره سیل نیست اما برخی جادههای روستایی نزدیک به رودخانه دچار آبگرفتگی شده است.»
غلامعباس هزاریان فرماندار دشت آزادگان که روستای مچریه از توابع آن کاملا زیر آب فرو رفته، اعلام کرد که «شغل بیشتر مردم این روستا گاومیشداری است به همین دلیل در کنار این رودخانه زندگی میکنند که با بالا آمدن سطح آب رودخانه بر اثر بارش باران بخشی از این روستا دچار آبگرفتگی شده است.»
«آبگرفتگی» نیز از اصطلاحات فریبکارانهی مقامات و مسئولان جمهوری اسلامی است که بجای «سیل» به کار میرود. همانطور که بجای «اخراج» از «تعدیل» و بجای «معامله» و «زد و بند» از «تعامل» استفاده میکنند.
ایرج بادپیما مدیر اداره جهاد کشاورزی شوشتر درباره وضعیت زمینهای کشاوزی گفته که «از این سیل را یک هزار و ۲۴۰ هکتار از اراضی کشاورزی منطقه شعیبیه شوشتر در اثر ورود آب رودخانه به این مزارع خسارت دیدند.»
وی افزود: «۵۹ درصد از محصولات کشتشده در منطقه شعیبیه شوشتر شامل یک هزار و ۲۴۰ هکتار در اثر ورود آب رودخانه خسارت دیدند که میزان خسارت برآوردشده برای این اراضی ۴ میلیارد و ۲۵۰ میلیون تومان است که گزارش آن برای جبران خسارت به استان ارسال شده است.»
مدیر اداره جهاد کشاورزی شوشتر تصریح کرد: «بخشی از اراضی کشاورزی که به آنها خسارت واردشده، بیمه بودهاند و شرکتهای بیمه نسبت به جبران خسارت آنها اقدام خواهند کرد اما بخشی از این مزارع تحت پوشش بیمه نبودهاند و در خصوص پرداخت خسارت آنها تصمیمگیری میشود.»
در شرایطی که سیل ناشی از نابخردی مسئولان برخی روستاهای خوزستان را فرا گرفته، عدنان غزی فرماندار شوش نسبت به وقوع سیل طبیعی در روزهای اخیر نیز هشدار داده و حتی گفته که احتمال جابجایی چند روستا در بخش شاوور و بخش مرکزی شوش وجود دارد.
فرماندار شوش گفته که «۱۵ روستا در شاوور و بخش مرکزی در معرض خطر سیل هستند که البته این خطر احتمالی به حجم بارندگی در بالادست بستگی دارد.»
وی احتمال داده که «در این شرایط احتمال جابجایی سه تا چهار روستا در بخش شاوور و بخش مرکزی وجود دارد که دو روستا از این تعداد بیشتر در خطر هستند و احتمال جابجایی آنها بیشتر است.»
در اصل «مکریه» است که در گویش محلى ‹مچریه› مىگویند، مثل کفیه [چفیه] و کذابه [چزابه]۔
مشکل ریزگردها را نیز با تغییر نام آن به «گردوخاک» حل کردهاند۔