(نویه زورشر تسایتونگ) یک روزنامه سوئیسی با بررسی تحولات تازه در نوار غزه، این احتمال را می‌دهد که موشک‌پرانی‌های تازه حماس می‌تواند با انگیزه منحرف کردن افکار عمومی از جمله در میان ساکنان این منطقه صورت گرفته باشد از اوج گرفتن جنبش اعتراضی موسوم به «ما می‌خواهیم زندگی کنیم» در غزه جلوگیری شود. حماس می‌گوید اعتراض کنشگران غزه را محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین هدایت می‌کند.
به نوشته‌ی «نویه زورشر تسایتونگ»، حماس روزهای بهتری را دیده است. در پی حمله موشکی بعد از ظهر دوشنبه، ۲۵ مارس ۲۰۱۹، به روستای «میشمرت» بین تل‌آویو و نتانیه، حمله اسرائیل به نوار غزه قابل پیشبینی بود. اسرائیل حماس را مسئول این حمله موشکی دانست و بلافاصله گذرگاه‌های مرزی را بست، دو گردان ارتش خود را در جنوب مستقر کرد و به تجهیز هزاران سرباز ذخیره پرداخت. نخست وزیر نتانیاهو دیدار از آمریکا را پیش از وقت پایان داد و به اورشلیم بازگشت. بنا به گزارش ارتش، موشک، از منطقه رفح در مرز مصر شلیک شده و ساعت ۵ و ۱۸ دقیقه بامداد در حومه پرجمعیت تل‌آویو فرود آمده بود. هفت تن در این حمله زخمی‌شدند.
در انتظار انتقام اسرائیل
بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل گفت که از سفر خود به واشنگتن باز می‌گردد تا از نزدیک بر عملیات نظارت داشته باشد. حمله از ساعت هفت دوشنبه شب آغاز شد و تا شامگاه دوشنبه از میان یک دوجین گروه موجود در باریکه غزه هیچکدام مسئولیت حمله موشکی به نزدیکی‌های تل آویو را به عهده نگرفت.
به گفته یک سخنگوی حماس، این بدان معنا است که پرتاب موشک یا اشتباه و یا نتیجه تصمیم احساساتی ناگهانی یک شبه‌نظامی خودسر بوده است! وی گفت: «اگر واکنش اسرائیل به قیمت جان انسان‌ها تمام نشود، حماس خویشتنداری خواهد کرد.»
دو هفته پیش، پس از آنکه دو موشک پرتاب شده از نوار غزه به مناطق نزدیک به تل‌آویو اصابت کرد، ارتش اسرائیل صد هدف را در غزه مورد حمله قرار داد. در این مورد نیز مرکز ارتش اسرائیل اعلام کرده بود که احتمالا موشک‌ها اشتباهی پرتاب شده‌اند. در دنیایی که موشک‌ها اشتباهی پرتاب می‌شوند، اینکه چیزهای دیگری نیز از کنترل خارج شوند، تعجب برانگیز نیست: اینکه حماس با حمله‌های موشکی بی‌معنا قصد منحرف کردن افکار عمومی را از فشارهایی که در هفته‌های اخیر تحمل کرده است داشته باشد. دیگر در میان فلسطینی‌ها کمتر کسی حاضر است این داستان را بپذیرد که تنها و تنها اسرائیل مقصر همه فلاکت‌ها و نابسامانی‌های غزه است. این تحول، حماس را در موقعیت آماده‌باش قرار داده است. حماس روز پنجشنبه گذشته (۲۱ مارس) با خشونتی فوق‌العاده در برابر تظاهرات اعتراضی فعالان جوان و چهره‌های سرشناس علیه افزایش قیمت‌ها و شرایط سخت زندگی واکنش نشان داد.
جنبش اعتراضی در غزه با عنوان «ما می‌خواهیم زندگی کنیم» به راه افتاده است. به گفته منابع موثق، «ما می‌خواهیم زندگی کنیم» ابتکار دانشجویانی است که اغلب با وجود پایان تحصیلات با نمره‌های خوب از مدارس عالی غزه کار پیدا نمی‌کنند. بسیاری از آنها قهرمانان «رژه بازگشت» هستند، یعنی از مسئله فلسطین پیشتیانی می‌کنند و نمی‌توانند درک کنند که چرا به آنها با خشونت پاسخ داده می‌شود. حماس می‌گوید که کنشگران به وسیله محمود عباس رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در کرانه باختری رود اردن هدایت می‌شوند.
الجزایر، الهام‌بخش کنشگران غزه
بدشانسی حماس این است که در دوران شبکه‌های اجتماعی، این نوع خیزش‌ها را نمی‌توان انکار کرد. جوانانی که فقط می‌خواهند زندگی کنند، دقیقا می‌دانند در الجزایر، در تونس و اکنون در مراکش چه می‌گذرد و همچنین تظاهرات مسالمت‌آمیز در الجزایر به آنها جرأت می‌بخشد. اینکه آنها اعلام کرده‌اند که فقط فرصت‌های بیشتری می‌خواهند و خواستار سرنگونی قدرت حماس نیستند نیز به آنها کمکی نکرده است. ویدئوها نشان می‌دهند که چگونه پلیس حماس شهروندان بی‌سلاح را کتک می‌زند و با گلوله‌های واقعی به آنها شلیک می‌کند. ده‌ها تن دستگیر شده‌اند. به گفته عفو بین‌الملل حماس تا کنون صدها تن را بازداشت و در مواردی شکنجه داده است. کینگ خودری همکار عفو بین‌الملل به وسیله یک گروه چهار نفره مورد بازجویی قرار گرفته و با خشونت تهدید شده است. عامر بلوشه فعال حقوق بشر شکنجه شده است. نیکولای ملادنف هماهنگ‌کننده روند صلح خاورمیانه سازمان ملل متحد خشونت حماس علیه زنان، کودکان، روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق بشر را محکوم کرده است.
در این میان کم نیستند کسانی که در غرب برای حماس اشک می‌ریزند. تردیدی نیست که زمامداران غزه با مشکلات روبرو هستند. آنها به درستی نمی‌دانند در کجا ایستاده‌اند زیرا اجازه انتخاب نمی‌دهند و علاقه‌ای هم به دانستن به نظر مردم ندارند. هر ماه ۲ هزار کامیون حامل مواد غذایی از گذرگاه‌های مرزی اسرائیل به غزه وارد می‌شود، بنابراین به دشواری می‌توان از محاصره تمام‌عیار این منطقه سخن گفت. از سال ۲۰۱۲ تا کنون قطر بیش از یک میلیارد دلار برای تامین سوخت، کمک‌های انسانی و حقوق کارکنان دولت پرداخته است.
پس نمی‌توان رو به جهان مدعی شد که غزه زمینگیر شده است. اینکه اوضاع در غزه با وجود اینهمه کمک، باز هم دچار خرابی مطلق شده، با سیاست‌های تهاجمی حماس علیه اسرائیل بی‌ارتباط نیست. این گروه به گونه‌ای خستگی‌ناپذیر تونل‌هایی می‌سازد که بتواند مأموران خود را به اسرائیل بفرستد که تا جایی که امکان دارد اسرائیلی‌های بیشتری را به قتل برسانند. هر تونل میلیون‌ها دلار هزینه دارد و نیروهایی را به خدمت می‌گیرد که از عرصه بازسازی غایب هستند. با مصالح مصرف شده در ایجاد تونل‌ها می‌توان خانه، مدرسه، درمانگاه و خیابان ساخت. اما ظاهرا حماس و دیگر نیروهای جهادی به این کار علاقه‌ای ندارند. نبرد به اصطلاح قهرمانانه و تا کنون ناکام آنها علیه اسرائیل باید به صورت هدفمند ادامه یابد.
*منبع: روزنامه سوئیسی نویه زورشر تسایتونگ
*ترجمه و تنظیم: جواد طالعی
این بیچاره ها اون موقع که غزه خومختار شد شادی میکردند، الان تازه دوزاری شون افتاده چه گولی خوردند، درست مثل مردم نادان ما
آنانى که در خلاف جریان رود خروشان حرکت مى کنند، سرانجام غرق خواهند شد.
روند تاریخى حیات نه عرفانى و نه آرمانى است اما زندگى در میان آن جاریست و خلاف این روند اگر چه در خیال زیباست در عمل بسیار زشت و کثیف است.
حکایت غزه و جمهورى اسلامى و سوریه و لبنان و نیکارگوا همه از این خیال است.
ما انسان هاى غیر سیاسى فقط و فقط دنبال زندگى خویشیم.
ما با سیاستمداران کارى نداریم. این سیاستمداران هستند که وارد زندگى ما مى شوند.
همه آن هایى که انسان هستند، باید یک صدا و هم آوا فریاد جوانان غزه باشند:
“ما مى خواهیم زندگى کنیم”
این همان شعار ما در داخل ایران است.
این همان چیزى است که ضد بشرى هاى بى بى سى فارسى و رادیو فردا مخالف آنند.
ما مى خواهیم زندگى کنیم.