احمد رأفت – بعد از چند سال شکست پی در پی، بالاخره نیروهای مخالف حزب «توسعه و عدالت» رجب طیب اردوغان توانستند در انتخابات محلی روزهای گذشته طعم پیروزی را بار دیگر بچشند. اگرچه «ائتلاف جمهور» که علاوه بر حزب حاکم راستگرایان »حرکت ملی» را در بر میگیرد حدود ۵۲ درصد از آرا را در سطح کشوری به دست آورد، ولی شهرهای بزرگ چون استانبول، آنکارا، ازمیر و آنتالیا را از دست داد. اداره شهرهای بزرگ پس از بیش از یک چهارم قرن به «ائتلاف ملت» که «حزب جمهوریخواه خلق» و «حزب خوب» را در بر میگیرد سپرده خواهد شد. «حزب دمکراتیک خلق» که عمدتا در برگیرنده کردهای ترکیه است و برخی از رهبران آن در زندان هستند نیز بیش از ۱۱ درصد آرا را در این انتخابات به دست آورد. این حزب در برخی از شهرها کاندیدایی معرفی نکرد تا هواداران‌اش آرای خود را به نام «ائتلاف ملت» به صندوق بریزند. صلاح‌الدین دمیرتاش، رهبر زندانی این حزب گفت «اگرچه ما دیروز را فراموش نخواهیم کرد، ولی امروز باید به فردا بیاندیشیم.»
مرال اگشنر رهبر تشکل تازه‌تاسیس «حزب خوب»، که در گذشته مدتی عهده‌دار وزارت کشور بوده است، در اشاره به وضعیت کنونی در ترکیه می‌گوید: «من ۲۵ سال است در سیاست حضور دارم، ولی هیچ زمانی کشور با چنین وضعیت سیاه و بحرانی روبرو نبوده است».
کمال قلیچ‌دار اوغلو، رهبر «حزب جمهوریخواه خلق» نیز در اشاره به شکست حزب حاکم در شهرهای بزرگ ترکیه می‌افزاید «ملت خسته از وعده‌های عمل نشده رجب طیب اردوغان و در پاسخ به حملات او به ارزش های نهادینه ما، به دمکراسی رای داد.»
انتخابات، شوک بزرگ برای اردوغان
بدون شک این انتخابات شوک بزرگی برای حزب «توسعه و عدالت» و رهبر آن رجب طیب اردوغان بوده است. این حزب در ۲۵ سال گذشته همیشه شهرداری دو شهر عمده ترکیه، یعنی آنکارا و استانبول را در دست داشته است. رجب طیب اردوغان با پیروزی در انتخابات شهرداری استانبول در سال ۲۰۰۲ میلادی اولین گام برای رسیدن به رهبری حزب «توسعه و عدالت» را برداشت. آغاز افول ستاره رجب طیب اردوغان و حزبش می‌تواند به چند عامل بستگی داشته باشد که سرعت گرفتن تلاش‌های دولت کنونی و رئیس جمهور این کشور برای اسلامی کردن ترکیه یکی از آنهاست. اظهارات اخیر رجب طیب اردوغان مبنی بر اینکه «زمان آن رسیده است که موزه ایاصوفیه بار دیگر مسجد شود»، خشم بسیاری از شهروندان ترکیه را برانگیخت. تغییر عملکرد این بنای تاریخی که توسط مصطفی کمال آتاتورک در دهه ۱۹۳۰ به موزه تبدیل شد، حتا مورد قبول بسیاری از مسلمانان ترک نیز نیست، علاوه بر اینکه این تغییر می‌تواند بار دیگر به اختلافات با یونان و مسیحیان ترکیه دامن بزند.
پایان اردوغانیسم
جان دوندار سردبیر سابق روزنامه «جمهوریت» ترکیه که از سال ۲۰۱۶ در برلین زندگی میکند، به کیهان لندن می‌گوید: «عدم درک مردم ترکیه و زیر سوال بردن ارزش‌هایی که در کشور ما نهادینه شده‌اند، یکی از اشتباهاتی است که می‌تواند پایان اردوغانیسم را در ترکیه رقم بزند». جان دوندار در سال ۲۰۱۵ میلادی پس از آنکه روزنامه «جمهوریت» عکس‌هایی از چند کامیون حامل اسلحه برای ارسال به اسلامگرایان افراطی در سوریه منتشر کرد، بازداشت و زندانی شد. جان دوندار پس از ۹۲ روز به قید وثیقه آزاد شد، ولی هنگام ورود به دادگاه تلاش کردند او را ترور کنند. پس از ترور نافرجام، این روزنامه‌نگار شناخته شده ترک، کشور را ترک کرد و در برلین مستقر شد. وی امروز در پایتخت آلمان «اوگوز رادیو» یا «رادیوی آزاد» را مدیریت میکند.
این تحلیلگر ترک در ادامه گفتگوی تلفنی با کیهان لندن می‌افزاید: «عامل دیگری که در شکست حزب اردوغان نمی‌توان نادیده گرفت بحران گسترده اقتصادی، افزایش چشمگیر بیکاری و افت ارزش پول ملی است. مردم هنگام رای دادن دست در جیب می کنند و امروز جیب بسیاری از ترک‌ها، به ویژه در شهرهای بزرگ، خالیست.» جان دوندار می‌افزاید «نمی‌توان بر مشکلات اقتصادی با اسلامگرایی سرپوش گذاشت.» سردبیر سابق «جمهوریت» معتقد است که «بحران اقتصادی کنونی فرصت خوبی برای نیروهای اپوزیسون به وجود آورده است، اگر بتوانند از این فرصت خوب استفاده کنند خواهند توانست سلطان را از تخت پایین بکشند و ترکیه را نجات دهند.»
جان دوندار امیدوار است که قبل از انتخابات آینده که قرار است ۴ سال دیگر برگزار شود، رجب طیب اردوغان و حزبش مجبور شوند قدرت را ترک کنند. این رونامه‌نگار که غیابی به حبس ابد محکوم شده است، در خاتمه گفتگو با کیهان لندن می‌گوید «امروز اردوغان دو گزینه بیشتر در مقابل ندارد، یا رادیکالیسم را شدت بخشد و دمکراسی را کاهش دهد، یا اینکه باب گفتگو با نیروهای اپوزیسیون را بگشاید. در هر دو صورت قدم در راهی خواهد گذاشت که پایان صفحه‌ای در تاریخ معاصر ترکیه را رقم خواهد زد.»
نفس های آخر سلطان رجب
مردم‌ترکیه اگر هوشیار نباشن و سریع نجنبن یک سری افراطی اسلامگرا و صد البته دزد و فاسد با حمایت اردوغان یه جمهوری اسلامی فاسد هم تو ترکیه بنا میکنن و تمام دستاوردهای آتاتورک وطن پرست رو به باد میدن.
حتی تو این اسلامگراها تحصیل کرده های اروپا و امریکا زیاد هستن درست مثل امثال ابراهیم یزدی و قطب زاده و ولایتی و علی اکبر صالحی (اتمی -لبنانی) که البته همه وطن فروش هم هستن
همان چیزی که در زمان شاه مدرن ایران اریامهر اتفاق افتاد . بگذریم که مارکسیست ها در انزمان هم در رژیم شاه هم در میان هواداران مصدق و هم در میان اهل قلم و روزنامه و سیاسیون موافق و مخالف شاه و از همه مهمتر در دستگاه خمینی ( باند رفسنجانی ـ خوئینی ـ ملی مذهبی ها ) نفوذ سنگینی داشتند و انقلاب مردم را با اشغال سفارت امریکا و اغتشاش چریکی در سراسر کشور و ریختن اب به اسیاب مزدوران روسیه و ملاهای روسی و اشاعه فرهنگ امریکا ستیزی و دشمنی بی پایه و بی مایه با اسرائیل (بهترین دوست مردم ایران در برابر هجوم اعراب ستیزه جو و روس های متجاوز ) دزدیدند و ایران را از متحد با ارزش امریکا به دستمال کاغذی روسیه تبدیل کردند
دیگر نمی توان مثل اوایل قرن بیستم مشتی روشنفکر و روزنامه نگار و تئوریسین قلابی مارکسیست پاتریس لومومبایی تربیت و به کشورهای جهان ارسال کرد تا انها مشتی دروغ و توهمات بی پایه را به جای دکترین به مردم بپا خواسته کشورهای عقب مانده و جنبش ها و رهبران کشورهای در حال توسعه بچپانند تا روس ها همواره از ان منتفع شوند . امروز حتی ژنرال متحد نظام سرکوب بورقیبه نمی تواند چشم به روی واقعیت ویران کننده استراتژی روسی در سوریه ببندد و به جای دست به دامن شدن پوتین و تئوریهای مسخره مارکسیستی راهش را از بورقیبه جدا و بر خلاف ارتش وابسته روسی ونزوئلا حتی به صورت ظاهری هم که شده جانب مردم را میگیرد .
دنبال تروریسم و دخالت در جاهایی که امریکا نیرو دارد رفتند تا امریکا ! را مشغول کنند ! تا انها نتوانند به ایران حمله کنند . سر تا پای این استراتژی روسی که فقط تامین کننده منافع روس ها انهم مقطعی ( نه سنتی ) و برای دادن امکان چانه زنی به روسیه است رسوا و خائنانه و جنایت کارانه است . امروز ثابت شد که این استراتژی قراضه روسی اخوندها را به بن بستی تاریخی برد که امروز حتا یک رفیق و همراه و متحد ندارند که بتوانند در صورت حمله امریکا روی ان حساب کنند ! بهار عربی باز میگردد با قدرتی دو چندان و همه دیکتاتورهای ساخت شوروی و متحدین ارتجاعی امریکا در خاورمیانه با بحرانی غیر قابل پیش بینی و لاینحل مواجه خواهد کرد .
اما اندونزی بسیار اگاهانه و روشن به سوی اقتصاد پیشرفته و دموکراسی نئو لیبرال امریکایی پیش میرود . راهی که کره جنوبی و سنگاپور و تایوان و بسیاری دیگر در جهان قبل تر رفته اند . میبینید که به مزخرفات حزب توده و ک گ ب و پوتین و مارکسیسم روسی نیازی ندارد که به انها به جای راه چاه نشن دهند . مزخرف ترین انها که همه روزه در رسانه های فارسی زبان توسط مزدوران مارکسیست روسی پوتین تبلیغ می شود این است که ملاها چون میترسیدند مورد حمله ! امریکا واقع شوند دنبال این تروریسم و ایجاد بحران و دخالت در جاهایی که امریکا نیرو دارد و یا امنیت ان در ان نقاط استراتژیک بسیار مهم است ( مثل عراق و افغانستان و لیبی و لبنان و یمن و ونزوئلا و مصر و سودان و …) رفتند تا امریکا ! را مشغول کنند !
در این میان این دستمال کاغذی های توالت تاریخ روسیه از اسد و ملاها تا جولیان اسانژ و اسنودن و جرارد دپاردیوو یاکونویچ و بورقیبه و مادورو و کیم و ارتگا و السیسی و …. کی می خواهند درس بگیرند که با طناب روس ها هرگز نتوان به ته چاه رفت . از ان بدتر کسی چون اردوغان که کشورش را با نزدیکی به امریکا و لیبرال دموکراسی و اسرائیل از یک کشور عقب مانده به مرحله سیزدهم جهانی رسانید بدون نفت ، با توریسم و صنعت پوشاک و ارتباطات و … و عضو گروه ۲۰ و ناتو است ، معلوم نیست چرا به این بازی کودکانه پوتین بازی برای ترساندن امریکا رو اورده . اما اندونزی بسیار اگاهانه و روشن به سوی اقتصاد پیشرفته و دموکراسی نئو لیبرال امریکایی پیش میرود .
۱) احتمال اخراج جولیان آسانژ از سفارت اکوادور در لندن ـزمانه
۲) پرونده ویژه |گفتگو با فرخ نگهدار، قسمت دوم ـزیتون
باید با لیبرال‌ها متحد می‌شدیم
هر روز که میگذرد درایت پرزیدنت ترامپ و نتانیاهو اشکارتر و دست و پای پوتین دون کیشوتی با موشک و اتم و پطرودلار بسته تر میگردد. پوتین هر روز و هر ساعت یکی از متحدان و جاسوسان خودش در صحنه جهانی را که روسی الاصل نیستند مثل گوسفند قربانی تقدیم ترامپ ـ نتانیاهو میکند تا رژیم فاسد بحران زده خودش را نجات دهد. با سیلی صورت خودش را سرخ نگه میدارد. در این میان این دستمال کاغذی های توالت تاریخ روسیه از اسد و ملاها تا جولیان اسانژ و
ترکیه هم مثل ایران در حال پوست اندازی اسلام سیاسی است. زحمات زنده یادان رضاشاه کبیر و کمال آتاترک سبب توسعۀ فرهنگی و علمی و سواد آموزی توده مردم شد که خود مانع طالبانی شدن دو کشور شد.